صدای جمهوری اسلامی ایران
رادیو قرآن

تلاوت آیاتی از سوره مباركه صافات با صدای استاد شعبان عبدالعزیز صیاد(آیات قسمت 41 برنامه قرار تلاوت)

تلاوت تحقیق شعبان عبدالعزیز صیاد، این تلاوت در كشور مصر ، شهر قاهره ، مسجد امام حسین (ع) قبل از اذان صبح اجرا گردیده است

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ



به نام خداوند رحمتگر مهربان



احْشُرُوا الَّذِینَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا یَعْبُدُونَ ﴿22﴾



(در این هنگام به فرشتگان دستور داده می‏شود) ظالمان و همردیفان آنها و آنچه را می‏پرستیدند … (22)







مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِیمِ ﴿23﴾



(آری آنچه را) جز خدا می‏پرستیدند جمع كنید و به سوی راه دوزخ هدایتشان نمائید. (23)







وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ ﴿24﴾



آنها را متوقف سازید كه باید بازپرسی شوند. (24)







مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿25﴾



شما چرا از هم یاری نمی‏طلبید. (25)







بَلْ هُمُ الْیَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿26﴾



ولی آنها در آن روز تسلیم قدرت خداوندند. (26)







وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿27﴾



(و در اینحال) آنها رو به یكدیگر كرده و از هم سؤ ال می‏كنند … (27)







قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْیَمِینِ ﴿28﴾



گروهی می‏گویند: (شما رهبران گمراه ما) از طریق خیرخواهی و نیكی وارد شدید (اما جز مكر و فریب چیزی در كارتان نبود). (28)







قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِینَ ﴿29﴾



(آنها در جواب) می‏گویند: شما خودتان اهل ایمان نبودید (تقصیر ما چیست)؟ (29)







وَمَا كَانَ لَنَا عَلَیْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِینَ ﴿30﴾



ما هیچگونه سلطه‏ ای بر شما نداشتیم، بلكه شما خود قومی طغیانگر بودید! (30)







فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ ﴿31﴾



اكنون فرمان خدا بر همه ما مسلم شده، و همگی از عذاب او می‏چشیم. (31)







فَأَغْوَیْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِینَ ﴿32﴾



(آری) ما شما را گمراه كردیم همانگونه كه خود گمراه بودیم. (32)







فَإِنَّهُمْ یَوْمَئِذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ ﴿33﴾



همه آنها (پیشوایان و پیروان گمراه) در آن روز در عذاب الهی مشتركند. (33)







إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿34﴾



(آری) ما اینگونه با مجرمان رفتار می‏كنیم. (34)







إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِیلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ یَسْتَكْبِرُونَ ﴿35﴾



چرا كه وقتی به آنها لا اله الا الله گفته می‏شد استكبار می‏كردند. (35)







وَیَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ ﴿36﴾



و پیوسته می‏گفتند: آیا ما خدایان خود را به خاطر شاعر دیوانه‏ ای رها كنیم؟! (36)







بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِینَ ﴿37﴾



چنین نیست، او حق آورده، و پیامبران پیشین را تصدیق كرده است. (37)







إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِیمِ ﴿38﴾



اما شما (مستكبران كوردل) به طور مسلم عذاب دردناك (الهی) را خواهید چشید. (38)







وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿39﴾



و جز به اعمالی كه انجام می‏دادید جزا داده نمی‏شوید. (39)







إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ ﴿40﴾



جز بندگان مخلص پروردگار (كه از همه این مجازاتها بركنارند). (40)







أُولَئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ ﴿41﴾



برای آنها (بندگان مخلص) روزی معین و ویژه‏ ای است. (41)







فَوَاكِهُ وَهُمْ مُكْرَمُونَ ﴿42﴾



میوه‏ های گوناگون پر ارزش، و آنها مورد احترامند. (42)







فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿43﴾



در باغهای پرنعمت بهشت. (43)







عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِینَ ﴿44﴾



بر تختها روبروی یكدیگر تكیه زده‏ اند. (44)







یُطَافُ عَلَیْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿45﴾



گرداگرد آنها قدحهای لبریز از شراب طهور را می‏گردانند (45)







بَیْضَاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ ﴿46﴾



شرابی كه سفید و درخشنده و لذتبخش برای نوشندگان است. (46)







لَا فِیهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا یُنْزَفُونَ ﴿47﴾



شرابی كه نه در آن مایه فساد عقل است نه موجب مستی می‏گردد. (47)







وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِینٌ ﴿48﴾



و نزد آنها همسرانی است كه جز به شوهران خود عشق نمی‏ورزند و چشمانی درشت (و زیبا) دارند. (48)







كَأَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَكْنُونٌ ﴿49﴾



گوئی (از لطافت و سفیدی) همچون تخم مرغهایی هستند كه (در زیر بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانی هرگز آن را لمس نكرده است). (49)







فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿50﴾



(در حالی كه آنها غرق گفتگو هستند) و بعضی رو به بعضی دیگر كرده سؤ ال می‏كنند … (50)







قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّی كَانَ لِی قَرِینٌ ﴿51﴾



یكی از آنها می‏گوید: من همنشینی داشتم. (51)







یَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِینَ ﴿52﴾



كه پیوسته می‏گفت: آیا (به راستی) تو این سخن را باور كرده‏ ای ؟… (52)







أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِینُونَ ﴿53﴾



كه وقتی ما مردیم و خاك و استخوان شدیم (بار دیگر) زنده می‏شویم، و جزا داده خواهیم شد؟! (53)







قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ ﴿54﴾



(سپس) می‏گوید: آیا شما می‏توانید از او خبری بگیرید؟ (54)







فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِی سَوَاءِ الْجَحِیمِ ﴿55﴾



اینجاست كه به جستجو بر می‏خیزد و نگاهی می‏كند ناگهان او را در وسط جهنم می‏بیند! (55)







قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِینِ ﴿56﴾



می گوید: به خدا سوگند چیزی نمانده بود كه مرا نیز به هلاكت بكشانی! (56)







وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّی لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ ﴿57﴾



و هر گاه نعمت پروردگارم نبود من نیز از احضار شدگان در دوزخ بودم! (57)







أَفَمَا نَحْنُ بِمَیِّتِینَ ﴿58﴾



(ای دوستان) آیا ما هرگز نمی‏میریم ؟ (و در بهشت جاودانه خواهیم بود). (58)







إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ ﴿59﴾



و جز همان مرگ اول مرگی به سراغ ما نخواهد آمد و ما هرگز مجازات نخواهیم شد؟ (چه نعمتی برای خدای من!). (59)







إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿60﴾



راستی این پیروزی بزرگی است. (60)







لِمِثْلِ هَذَا فَلْیَعْمَلِ الْعَامِلُونَ ﴿61﴾



آری برای مثل این پاداش تلاشگران باید بكوشند. (61)







أَذَلِكَ خَیْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ ﴿62﴾



آیا این (نعمتهای جاویدان بهشت) بهتر است یا درخت (نفرت انگیز) زقوم؟! (62)







إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِینَ ﴿63﴾



ما آن را مایه درد و رنج ظالمان قرار دادیم. (63)







إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الْجَحِیمِ ﴿64﴾



درختی است كه از قعر جهنم می‏روید! (64)







طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّیَاطِینِ ﴿65﴾



شكوفه آن مانند كله‏ های شیاطین است. (65)







فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿66﴾



آنها (مجرمان) از آن می‏خورند و شكم خود را از آن پر می‏كنند. (66)







ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَیْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِیمٍ ﴿67﴾



سپس روی آن آب داغ متعفنی می‏نوشند. (67)







ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِیمِ ﴿68﴾



سپس بازگشت آنها به سوی جهنم است. (68)







إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّینَ ﴿69﴾



چرا كه آنها پدران خود را گمراه یافتند. (69)







فَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ یُهْرَعُونَ ﴿70﴾



با اینحال با سرعت به دنبال آنان می‏دوند. (70)







وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِینَ ﴿71﴾



قبل از آنها اكثر پیشینیان (نیز) گمراه شدند. (71)







وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِیهِمْ مُنْذِرِینَ ﴿72﴾



ما در میان آنها انذاركنندگانی فرستادیم. (72)







فَانْظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِینَ ﴿73﴾



بنگر عاقبت انذارشوندگان چگونه بود؟ (73)







إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ ﴿74﴾



مگر بندگان مخلص ما! (74)







وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ ﴿75﴾



نوح ما را ندا كرد (و ما دعای او را اجابت كردیم)، و چه خوب اجابت كننده‏ ای هستیم. (75)







وَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیمِ ﴿76﴾



و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهائی بخشیدیم. (76)







وَجَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْبَاقِینَ ﴿77﴾



و فرزندانش را بازماندگان (روی زمین) قرار دادیم. (77)







وَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ ﴿78﴾



و نام نیك او را در میان امتهای بعد باقی گذاردیم. (78)







سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِی الْعَالَمِینَ ﴿79﴾



سلام باد بر نوح در میان جهانیان. (79)







إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿80﴾



ما اینگونه نیكوكاران را پاداش می‏دهیم. (80)







إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ ﴿81﴾



چرا كه او از بندگان با ایمان ما بود. (81)







ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ ﴿82﴾



سپس دیگران (دشمنان او) را غرق كردیم. (82)







وَإِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْرَاهِیمَ ﴿83﴾



و از پیروان او (نوح) ابراهیم بود. (83)







إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ ﴿84﴾



به خاطر بیاور هنگامی را كه با قلب سلیم به پیشگاه پروردگارش ‍ آمد. (84)







إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ ﴿85﴾



هنگامی كه به پدر و قومش گفت: اینها چه چیز است كه می‏پرستید؟! (85)







أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِیدُونَ ﴿86﴾



آیا غیر از خدا، به سراغ این معبودان دروغین می‏روید؟ (86)







فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿87﴾



شما درباره پروردگار عالمیان چه گمان می‏برید؟ (87)







فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ ﴿88﴾



(سپس) او نگاهی به ستارگان افكند. (88)







فَقَالَ إِنِّی سَقِیمٌ ﴿89﴾



و گفت من بیمارم (و با شما به مراسم جشن نمی‏آیم). (89)







فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِینَ ﴿90﴾



آنها از او روی برتافته و به او پشت كردند (و به سرعت دور شدند). (90)







فَرَاغَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿91﴾



(او وارد بتخانه شد) مخفیانه نگاهی به معبودان آنها كرد و از روی تمسخر گفت: چرا از این غذاها نمی‏خورید؟ (91)







مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُونَ ﴿92﴾



(اصلا) چرا سخن نمی‏گوئید؟! (92)







فَرَاغَ عَلَیْهِمْ ضَرْبًا بِالْیَمِینِ ﴿93﴾



سپس ضربه‏ ای محكم با دست راست و با توجه بر پیكر آنها فرود آورد (و همه را جز بت بزرگ در هم شكست) (93)







فَأَقْبَلُوا إِلَیْهِ یَزِفُّونَ ﴿94﴾



آنها با سرعت به سراغ او آمدند. (94)







قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ﴿95﴾



او (ابراهیم) گفت: آیا چیزی را می‏پرستید كه با دست خود می‏تراشید؟ (95)







وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿96﴾



با اینكه خداوند هم شما را آفریده و هم بتهائی را كه می‏سازید! (96)







قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْیَانًا فَأَلْقُوهُ فِی الْجَحِیمِ ﴿97﴾



آنها گفتند بنای مرتفعی برای او بسازید، و او را در جهنمی‏از آتش ‍ بیفكنید! (97)







فَأَرَادُوا بِهِ كَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِینَ ﴿98﴾



آنها طرحی برای نابودی ابراهیم ریخته بودند ولی ما آنها را پست و مغلوب ساختیم. (98)







وَقَالَ إِنِّی ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّی سَیَهْدِینِ ﴿99﴾



(او از این مهلكه به سلامت بیرون آمد) و گفت: من به سوی پروردگارم می‏روم او مرا هدایت خواهد كرد. (99)







رَبِّ هَبْ لِی مِنَ الصَّالِحِینَ ﴿100﴾



پروردگارا! به من از (فرزندان) صالح ببخش. (100)







فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِیمٍ ﴿101﴾



ما او (ابراهیم) را به نوجوانی بردبار و پر استقامت بشارت دادیم. (101)







فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قَالَ یَا بُنَیَّ إِنِّی أَرَى فِی الْمَنَامِ أَنِّی أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ یَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِی إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ﴿102﴾



هنگامی كه با او به مقام سعی و كوشش رسید گفت: فرزندم من در خواب دیدم كه باید تو را ذبح كنم! بنگر نظر تو چیست ؟ گفت: پدرم هر چه دستور داری اجرا كن، به خواست خدا مرا از صابران خواهی یافت! (102)

1399/11/16
|
19:39
دریافت فایل
کلمات کلیدی: #رادیو_قرآن #قرار_تلاوت #شاهكار_تلاوت #تلاوت_ماندگار #برنامه_رادیو_قرآن #تلاوت_صوتی #تلاوت_ناب #قاریان_مصری

در همین زمینه

دسترسی سریع