تلاوت آیاتی از سوره مباركه یس با صدای استاد محمد عمران (آیات قسمت بیستم برنامه قرار تلاوت)
این تلاوت شامل آیات 33 تا 58 سوره مباركه یس می باشد.
وَآیَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَیْتَةُ أَحْیَیْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ یَأْكُلُونَ ﴿33﴾و زمین مرده برهانى است براى ایشان كه آن را زنده گردانیدیم و دانه از آن برآوردیم كه از آن مى خورند (33) وَجَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِنْ نَخِیلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِیهَا مِنَ الْعُیُونِ ﴿34﴾و در آن [زمین] باغهایى از درختان خرما و تاك قرار دادیم و چشمه ها در آن روان كردیم (34) لِیَأْكُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ أَفَلَا یَشْكُرُونَ ﴿35﴾تا از میوه آن و [از] كاركرد دستهاى خودشان بخورند آیا باز [هم] سپاس نمى گزارند (35) سُبْحَانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا یَعْلَمُونَ ﴿36﴾پاك [خدایى] كه از آنچه زمین مى رویاند و [نیز] از خودشان و از آنچه نمى دانند همه را نر و ماده گردانیده است (36) وَآیَةٌ لَهُمُ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُمْ مُظْلِمُونَ ﴿37﴾و نشانه اى [دیگر] براى آنها شب است كه روز را [مانند پوست] از آن برمى كنیم و بناگاه آنان در تاریكى فرو مى روند (37) وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا ذَلِكَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ ﴿38﴾و خورشید به [سوى] قرارگاه ویژه خود روان است تقدیر آن عزیز دانا این است (38) وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ ﴿39﴾و براى ماه منزلهایى معین كرده ایم تا چون شاخك خشك خوشه خرما برگردد (39) لَا الشَّمْسُ یَنْبَغِی لَهَا أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِی فَلَكٍ یَسْبَحُونَ ﴿40﴾نه خورشید را سزد كه به ماه رسد و نه شب بر روز پیشى جوید و هر كدام در سپهرى شناورند (40) وَآیَةٌ لَهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ﴿41﴾و نشانه اى [دیگر] براى آنان اینكه ما نیاكانشان را در كشتى انباشته سوار كردیم (41) وَخَلَقْنَا لَهُمْ مِنْ مِثْلِهِ مَا یَرْكَبُونَ ﴿42﴾و مانند آن براى ایشان مركوبها[ى دیگرى] خلق كردیم (42) وَإِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِیخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ یُنْقَذُونَ ﴿43﴾و اگر بخواهیم غرقشان مى كنیم و هیچ فریادرسى نمى یابند و روى نجات نمى بینند (43) إِلَّا رَحْمَةً مِنَّا وَمَتَاعًا إِلَى حِینٍ ﴿44﴾مگر رحمتى از جانب ما [شامل آنها گردد] و تا چندى [آنها را] برخوردار سازیم (44) وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَیْنَ أَیْدِیكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿45﴾و چون به ایشان گفته شود از آنچه در پیش رو و پشت سر دارید بترسید امید كه مورد رحمت قرار گیرید [نمى شنوند] (45) وَمَا تَأْتِیهِمْ مِنْ آیَةٍ مِنْ آیَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِینَ ﴿46﴾و هیچ نشانه اى از نشانه هاى پروردگارشان بر آنان نیامد جز اینكه از آن رویگردان شدند (46) وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ یَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿47﴾و چون به آنان گفته شود از آنچه خدا به شما روزى داده انفاق كنید كسانى كه كافر شده اند به آنان كه ایمان آورده اند مى گویند آیا كسى را بخورانیم كه اگر خدا مى خواست [خودش] وى را مى خورانید شما جز در گمراهى آشكارى [بیش] نیستید (47) وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿48﴾و مى گویند اگر راست مى گویید پس این وعده [عذاب] كى خواهد بود (48) مَا یَنْظُرُونَ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ یَخِصِّمُونَ ﴿49﴾جز یك فریاد [مرگبار] را انتظار نخواهند كشید كه هنگامى كه سرگرم جدالند غافلگیرشان كند (49) فَلَا یَسْتَطِیعُونَ تَوْصِیَةً وَلَا إِلَى أَهْلِهِمْ یَرْجِعُونَ ﴿50﴾آنگاه نه توانایى وصیتى دارند و نه مى توانند به سوى كسان خود برگردند (50) وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذَا هُمْ مِنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ یَنْسِلُونَ ﴿51﴾و در صور دمیده خواهد شد پس بناگاه از گورهاى خود شتابان به سوى پروردگار خویش مى آیند (51) قَالُوا یَا وَیْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ ﴿52﴾مى گویند اى واى بر ما چه كسى ما را از آرامگاهمان برانگیخت این است همان وعده خداى رحمان و پیامبران راست مى گفتند (52) إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِیعٌ لَدَیْنَا مُحْضَرُونَ ﴿53﴾[باز هم] یك فریاد است و بس و بناگاه همه در پیشگاه ما حاضر آیند (53) فَالْیَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿54﴾امروز بر كسى هیچ ستم نمى رود جز در برابر آنچه كرده اید پاداشى نخواهید یافت (54) إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْیَوْمَ فِی شُغُلٍ فَاكِهُونَ ﴿55﴾در این روز اهل بهشت كار و بارى خوش در پیش دارند (55) هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِئُونَ ﴿56﴾آنها با همسرانشان در زیر سایه ها بر تختها تكیه مى زنند (56) لَهُمْ فِیهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُمْ مَا یَدَّعُونَ ﴿57﴾در آنجا براى آنها [هر گونه] میوه است و هر چه دلشان بخواهد (57) سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ ﴿58﴾از جانب پروردگار[ى] مهربان [به آنان] سلام گفته مى شود (58) وَامْتَازُوا الْیَوْمَ أَیُّهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿59﴾و اى گناهكاران امروز [از بى گناهان] جدا شوید
1399/10/13
|
11:20