تلاوت آیاتی از سوره مباركه محمد با صدای محمد عبدالعزیز حصان
این تلاوت شامل آیات 12 الی 17 سوره محمد است.
إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَالَّذِینَ كَفَرُوا یَتَمَتَّعُونَ وَیَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَهُمْ ﴿12﴾
خداوند كسانی را كه ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند وارد باغهائی از بهشت میكند كه نهرها از زیر درختانش جاری است، در حالی كه كافران از متاع زودگذر دنیا بهره میگیرند و همچون چهارپایان میخورندو سرانجام آتش دوزخ جایگاه آنهاست. (12)
وَكَأَیِّنْ مِنْ قَرْیَةٍ هِیَ أَشَدُّ قُوَّةً مِنْ قَرْیَتِكَ الَّتِی أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ ﴿13﴾
و چه بسیار شهرهایی كه از شهری كه تو را بیرون كرد پر قدرتتر بودند، ما همه آنها را نابود كردیم، و یاوری نداشتند! (13)
أَفَمَنْ كَانَ عَلَى بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ كَمَنْ زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ﴿14﴾
آیا كسی كه دلیل روشنی از سوی پروردگارش دارد همانند كسی است كه زشتی اعمالش در نظرش تزیین شده، و از هوای نفس پیروی میكند؟! (14)
مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِیهَا أَنْهَارٌ مِنْ مَاءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ وَأَنْهَارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَلَهُمْ فِیهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِی النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِیمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ ﴿15﴾
توصیف بهشتی كه به پرهیزگاران وعده داده شده چنین است كه در آن نهرهائی از آب صاف و خالص است كه بدبو نشده. و نهرهائی از شیر كه طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهائی از شراب (طهور) كه مایه لذت نوشندگان است، و نهرهائی از عسل مصفی، و برای آنها در آن از تمام انواع میوه ها وجود دارد (و از همه بالاتر) آمرزشی است از سوی پروردگارشان، آیا چنین كسانی همانند كسانی هستند كه همیشه در آتش دوزخند و از آب جوشان نوشانده میشوند كه امعاء آنها را از هم متلاشی میكند؟! (15)
وَمِنْهُمْ مَنْ یَسْتَمِعُ إِلَیْكَ حَتَّى إِذَا خَرَجُوا مِنْ عِنْدِكَ قَالُوا لِلَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ آنِفًا أُولَئِكَ الَّذِینَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ﴿16﴾
گروهی از آنان به سخنانت گوش فرا میدهند اما هنگامی كه از نزد تو خارج میشوند به كسانی كه خداوند به آنها علم و دانش بخشیده (از روی استهزا) میگویند. این مرد الان چه گفت ؟ آنها كسانی هستند كه خداوند بر قلبهایشان مهر نهاده، و از هوای نفسشان پیروی كرده اند (لذا چیزی نمیفهمند). (16)
وَالَّذِینَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًى وَآتَاهُمْ تَقْوَاهُمْ ﴿17﴾
كسانی كه هدایت یافته اند خداوند بر هدایتشان میافزاید، و روح تقوی به آنها میبخشد. (17)
1399/10/19
|
21:33