صدای جمهوری اسلامی ایران
رادیو قرآن

تلاوت آیاتی از سوره مباركه قیامت با صدای استاد محمد اللیثی( آیات قسمت سوم برنامه قرار تلاوت)

تلاوت آیاتی از سوره های قیامت، طارق و اعلی با صدای محمد اللیثی

به نام خداوند رحمتگر مهربان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ





سوگند به روز قیامت (1)

لَا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیَامَةِ ﴿1﴾





و سوگند به نفس لوامه و وجدان بیدار و ملامتگر كه رستاخیز حق است (2)

وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ﴿2﴾





آیا انسان مى‏پندارد كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهیم كرد (3)

أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَجْمَعَ عِظَامَهُ ﴿3﴾





آرى قادریم كه حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتب كنیم (4)

بَلَى قَادِرِینَ عَلَى أَن نُّسَوِّیَ بَنَانَهُ ﴿4﴾





انسان شك در معاد ندارد بلكه او مى‏خواهد آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت در تمام عمر گناه كند (5)

بَلْ یُرِیدُ الْإِنسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ ﴿5﴾





از این‏رو مى‏پرسد قیامت كى خواهد بود (6)

یَسْأَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ ﴿6﴾





بگو در آن هنگام كه چشمها از شدت وحشت به گردش در آید (7)

فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ﴿7﴾





و ماه بى‏نور گردد (8)

وَخَسَفَ الْقَمَرُ ﴿8﴾





و خورشید و ماه یك جا جمع شوند (9)

وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ﴿9﴾





آن روز انسان مى‏گوید راه فرار كجاست (10)

یَقُولُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ ﴿10﴾





هرگز چنین نیست راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد (11)

كَلَّا لَا وَزَرَ ﴿11﴾





آن روز قرارگاه نهایى تنها بسوى پروردگار تو است (12)

إِلَى رَبِّكَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ﴿12﴾





و در آن روز انسان را از تمام كارهایى كه از پیش یا پس فرستاده آگاه مى‏كنند (13)

یُنَبَّأُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿13﴾





بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است (14)

بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ ﴿14﴾





هر چند در ظاهر براى خود عذرهایى بتراشد (15)

وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِیرَهُ ﴿15﴾





زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن] حركت مده (16)

لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ ﴿16﴾





چرا كه جمع‏كردن و خواندن آن بر عهده ماست (17)

إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﴿17﴾





پس هر گاه آن را خواندیم از خواندن آن پیروى كن (18)

فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ﴿18﴾





سپس بیان و توضیح آن نیز بر عهده ماست (19)

ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ ﴿19﴾





چنین نیست كه شما مى‏پندارید و دلایل معاد را كافى نمى‏دانید بلكه شما دنیاى زودگذر را دوست دارید و هوسرانى بى‏قید و شرط را (20)

كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ ﴿20﴾





و آخرت را رها مى‏كنید (21)

وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ ﴿21﴾





آرى در آن روز صورتهایى شاداب و مسرور است (22)

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ ﴿22﴾





و به پروردگارش مى‏نگرد (23)

إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ﴿23﴾





و در آن روز صورتهایى عبوس و در هم كشیده است (24)

وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ ﴿24﴾





زیرا مى‏داند عذابى در پیش دارد كه پشت را در هم مى‏شكند (25)

تَظُنُّ أَن یُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ﴿25﴾





چنین نیست كه انسان مى‏پندارد او ایمان نمى‏آورد تا موقعى كه جان به گلوگاهش رسد (26)

كَلَّا إِذَا بَلَغَتْ التَّرَاقِیَ ﴿26﴾





و گفته شود آیا كسى هست كه‏این بیمار را از مرگ نجات دهد (27)

وَقِیلَ مَنْ رَاقٍ ﴿27﴾





و به جدائى از دنیا یقین پیدا كند (28)

وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ ﴿28﴾





و ساق پاها از سختى جان دادن به هم بپیچد (29)

وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ﴿29﴾





آرى در آن روز مسیر همه بسوى دادگاه پروردگارت خواهد بود (30)

إِلَى رَبِّكَ یَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ﴿30﴾





در آن روز گفته مى‏شود او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند (31)

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى ﴿31﴾





بلكه تكذیب كرد و روى‏گردان شد (32)

وَلَكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿32﴾





سپس بسوى خانواده خود باز گشت در حالى كه متكبرانه قدم برمى‏داشت (33)

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ یَتَمَطَّى ﴿33﴾





با این اعمال عذاب الهى براى تو شایسته‏تر است‏شایسته‏تر (34)

أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى ﴿34﴾





سپس عذاب الهى براى تو شایسته‏تر است‏شایسته‏تر (35)

ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى ﴿35﴾





آیا انسان گمان مى‏كند بى‏هدف رها مى‏شود (36)

أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن یُتْرَكَ سُدًى ﴿36﴾





آیا او نطفه‏اى از منى كه در رحم ریخته مى‏شود نبود (37)

أَلَمْ یَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِیٍّ یُمْنَى ﴿37﴾





سپس بصورت خون‏بسته در آمد و خداوند او را آفرید و موزون ساخت (38)

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى ﴿38﴾





و از او دو زوج مرد و زن آفرید (39)

فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى ﴿39﴾





آیا چنین كسى قادر نیست كه مردگان را زنده كند (40)

أَلَیْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَن یُحْیِیَ الْمَوْتَى ﴿40﴾





سوره 86: الطارق









به نام خداوند رحمتگر مهربان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ





سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد (1)

وَالسَّمَاء وَالطَّارِقِ ﴿1﴾





و تو چه دانى كه اختر شبگرد چیست (2)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ ﴿2﴾





آن اختر فروزان (3)

النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿3﴾





هیچ كس نیست مگر اینكه نگاهبانى بر او [گماشته شده] است (4)

إِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿4﴾





پس انسان باید بنگرد كه از چه آفریده شده است (5)

فَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿5﴾





از آب جهنده‏اى خلق شده (6)

خُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ ﴿6﴾





[كه] از صلب مرد و میان استخوانهاى سینه زن بیرون مى‏آید (7)

یَخْرُجُ مِن بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿7﴾





در حقیقت او [= خدا] بر بازگردانیدن وى بخوبى تواناست (8)

إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿8﴾





آن روز كه رازها [همه] فاش شود (9)

یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿9﴾





پس او را نه نیرویى ماند و نه یارى (10)

فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿10﴾





سوگند به آسمان بارش‏انگیز (11)

وَالسَّمَاء ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿11﴾





سوگند به زمین شكافدار [آماده كشت] (12)

وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿12﴾





[كه] در حقیقت قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است (13)

إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿13﴾





و آن شوخى نیست (14)

وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿14﴾





آنان دست به نیرنگ مى‏زنند (15)

إِنَّهُمْ یَكِیدُونَ كَیْدًا ﴿15﴾





و [من نیز] دست به نیرنگ مى‏زنم (16)

وَأَكِیدُ كَیْدًا ﴿16﴾





پس كافران را مهلت ده و كمى آنان را به حال خود واگذار (17)

فَمَهِّلِ الْكَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿17﴾





سوره 87: الأعلى









به نام خداوند رحمتگر مهربان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ





نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى (1)

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿1﴾





همان كه آفرید و هماهنگى بخشید (2)

الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى ﴿2﴾





و آنكه اندازه‏گیرى كرد و راه نمود (3)

وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى ﴿3﴾





و آنكه چمنزار را برآورد (4)

وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿4﴾





و پس [از چندى] آن را خاشاكى تیره‏گون گردانید (5)

فَجَعَلَهُ غُثَاء أَحْوَى ﴿5﴾





ما بزودى [آیات خود را به وسیله سروش غیبى] بر تو خواهیم خواند تا فراموش نكنى (6)

سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى ﴿6﴾





جز آنچه خدا خواهد كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مى‏داند (7)

إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یَخْفَى ﴿7﴾





و براى تو آسانترین [راه] را فراهم مى‏گردانیم (8)

وَنُیَسِّرُكَ لِلْیُسْرَى ﴿8﴾





پس پند ده اگر پند سود بخشد (9)

فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَى ﴿9﴾





آن كس كه ترسد بزودى عبرت گیرد (10)

سَیَذَّكَّرُ مَن یَخْشَى ﴿10﴾





و نگون‏بخت‏خود را از آن دور مى‏دارد (11)

وَیَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿11﴾





همان كس كه در آتشى بزرگ در آید (12)

الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى ﴿12﴾





آنگاه نه در آن مى‏میرد و نه زندگانى مى‏یابد (13)

ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى ﴿13﴾





رستگار آن كس كه خود را پاك گردانید (14)

قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى ﴿14﴾





و نام پروردگارش را یاد كرد و نماز گزارد (15)

وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿15﴾





لیكن [شما] زندگى دنیا را بر مى‏گزینید (16)

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿16﴾





با آنكه [جهان] آخرت نیكوتر و پایدارتر است (17)

وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى ﴿17﴾





قطعا در صحیفه‏هاى گذشته این [معنى] هست (18)

إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَى ﴿18﴾





صحیفه‏هاى ابراهیم و موسى (19)

صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى ﴿19﴾

1399/09/30
|
19:26
دریافت فایل
کلمات کلیدی: #رادیو_قرآن #محمد_اللیثی #شاهكار_تلاوت #تلاوت_ناب #تلاوت_صوتی #قاریان_برجسته #قاریان_مصری

در همین زمینه

دسترسی سریع