تلاوت آیاتی از سوره های مباركه ملك و تكویر با صدای استاد سعید مسلم
این تلاوت شامل آیات 1 تا 19 سوره مباركه ملك و 1 تا 19 سوره مباركه تكویر می باشد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
تَبَارَكَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ﴿١﴾
به نام خدا كه رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
همیشه سودمند و با بركت است آنكه فرمانروایی [همه هستی] به دست اوست و او بر هر كاری تواناست. (1)
الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَكُمْ أَیُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ ﴿٢﴾
آنكه مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید كه كدامتان نیكوكارترید، و او توانای شكست ناپذیر و بسیار آمرزنده است. (2)
الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَا تَرَىٰ فِی خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِنْ تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِنْ فُطُورٍ ﴿٣﴾
آنكه هفت آسمان را بر فراز یكدیگر آفرید. در آفرینش [خدای] رحمان، خلل و نابسامانی و ناهمگونی نمی بینی، پس بار دیگر بنگر آیا هیچ خلل و نابسامانی و ناهمگونی می بینی؟ (3)
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَیْنِ یَنْقَلِبْ إِلَیْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِیرٌ ﴿٤﴾
سپس بار دیگر بنگر تا دیده ات در حالی كه خسته و كم سو شده [و از یافتن خلل، نابسامانی و ناهمگونی فرو مانده] و درمانده گشته است، به سویت باز گردد. (4)
وَلَقَدْ زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّیَاطِینِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِیرِ ﴿٥﴾
همانا ما آسمان دنیا را با چراغ هایی آراستیم و آنها را تیرهایی برای راندن شیطان ها قرار دادیم، و برای آنان [در آخرت] آتشی افروخته، آماده كرده ایم؛ (5)
وَلِلَّذِینَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿٦﴾
و برای كسانی كه به پروردگارشان كافر شدند، عذاب دوزخ است و بد بازگشت گاهی است. (6)
إِذَا أُلْقُوا فِیهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِیقًا وَهِیَ تَفُورُ ﴿٧﴾
هنگامی كه در آن افكنده شوند از آن در حالی كه در جوش و فوران است، صدایی هولناك و دلخراش می شنوند. (7)
تَكَادُ تَمَیَّزُ مِنَ الْغَیْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِیَ فِیهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِكُمْ نَذِیرٌ ﴿٨﴾
نزدیك است كه از شدت خشم متلاشی و پاره پاره شود. هرگاه گروهی در آن افكنده شوند، نگهبانانش از آنان می پرسند: آیا شما را بیم دهنده ای نیامد؟ (8)
قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِیرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَیْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ كَبِیرٍ ﴿٩﴾
می گویند: چرا، بیم دهنده آمد، ولی او را انكار كردیم و گفتیم: خدا هیچ چیز نازل نكرده است؛ شما بیم دهندگان جز در گمراهی بزرگی نیستید؛ (9)
وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿١٠﴾
و می گویند: اگر ما [دعوت سعادت بخش آنان را] شنیده بودیم، یا [در حقایقی كه برای ما آوردند] تعقّل كرده بودیم، در میان [آتش] اهل آتش سوزان نبودیم. (10)
فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿١١﴾
پس به گناه خود اعتراف می كنند. و مرگ و دوری از رحمت بر اهل آتش سوزان باد. (11)
إِنَّ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِیرٌ ﴿١٢﴾
بی تردید كسانی كه در نهان از پروردگارشان می ترسند، برای آنان آمرزش و پاداشی بزرگ است. (12)
وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١٣﴾
و گفتارتان را پنهان كنید یا آن را آشكار سازید، مسلماً او به نیّات و اسرار سینه ها داناست. (13)
أَلَا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ ﴿١٤﴾
آیا كسی كه [همه موجودات را] آفریده است، نمی داند؟ و حال آنكه او لطیف و آگاه است. (14)
هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ ۖ وَإِلَیْهِ النُّشُورُ ﴿١٥﴾
اوست كه زمین را برای شما رام قرار داد، بنابراین بر اطراف و جوانب آن راه روید و از روزی خدا بخورید، و برانگیختن مردگان و رستاخیز به سوی اوست. (15)
أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِیَ تَمُورُ ﴿١٦﴾
آیا از كسی كه [حاكمیت و فرمانروایی اش] در آسمان قطعی است [چه رسد در زمین] خود را در امان دیده اید، از اینكه [با شكافتن زمین] شما را در آن فرو برد در حالی كه زلزله و جنبش موج آسایش را ادامه دهد؟ (16)
أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یُرْسِلَ عَلَیْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَیْفَ نَذِیرِ ﴿١٧﴾
آیا از كسی كه حاكمیت و فرمانروایی اش در آسمان قطعی است [چه رسد در زمین] خود را در امان دیده اید از اینكه توفانی سخت [كه با خود ریگ و سنگ می آورد] بر شما فرستد؟ پس به زودی خواهید دانست كه بیم دادن من چگونه است! (17)
وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَیْفَ كَانَ نَكِیرِ ﴿١٨﴾
و مسلماً كسانی كه پیش از آنان بودند [آیات خدا و پیامبران را انكار كردند]، پس [بنگر] عذاب من چگونه بود! (18)
أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیَقْبِضْنَ ۚ مَا یُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ ﴿١٩﴾
آیا ندانسته اند كه پرندگان بالای سرشان را در حالی كه بال می گشایند و می بندند، فقط [خدای] رحمان در فضا نگه می دارد؟ یقیناً او بر همه چیز بیناست. (19)
سوره 81: التكویر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿1﴾
در آن هنگام كه خورشید درهم پیچیده شود. (1)
وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ ﴿2﴾
و در آن هنگام كه ستارگان بیفروغ شوند. (2)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
و در آن هنگام كه كوهها بحركت در آیند. (3)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و در آن هنگام كه باارزشترین اموال به دست فراموشی سپرده شود. (4)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و در آن هنگام كه وحوش جمع شوند. (5)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و در آن هنگام كه دریاها بر افروخته شوند. (6)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و در آن هنگام كه هر كس با همسان خود قرین گردد. (7)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و در آن هنگام كه از دختران زنده به گور شده سؤ ال شود، (8)
بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
كه به كدامین گناه كشته شدند؟! (9)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و در آن هنگام كه نامه های اعمال گشوده شود. (10)
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ ﴿11﴾
و در آن هنگام كه پرده از روی آسمان بر گرفته شود. (11)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و در آن هنگام كه دوزخ شعله ور گردد. (12)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و در آن هنگام كه بهشت نزدیك شود. (13)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
آری در آن موقع هر كس میداند چه چیزی را آماده كرده است! (14)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
سوگند به ستارگانی كه باز میگردند. (15)
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿16﴾
حركت میكنند و از دیده ها پنهان میشوند. (16)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و قسم به شب هنگامی كه پشت كند و به آخر رسد، (17)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و صبح هنگامی كه تنفس كند، (18)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِیمٍ ﴿19﴾
كه این (قرآن) كلام فرستاده بزرگواری است (جبرییل امین). (19)
1400/01/13
|
17:41