تلاوت آیاتی از سوره مباركه الرحمن و حاقه با صدای استاد راغب مصطفی غلوش (آیات قسمت هشتم برنامه قرار تلاوت)
این تلاوت شاما آیات 9تا 33 سوره رحمن و1تا 24 سوره حاقه است كه در قاهره مسجد امام حسین (ع) تلاوت شده است .
وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿9﴾
وزن را بر اساس عدل برپا دارید و در میزان كم نگذارید. (9)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿10﴾
و زمین را برای خلایق آفرید. (10)
فِیهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ﴿11﴾
كه در آن میوه ها و نخلهای پرشكوفه است. (11)
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿12﴾
و دانه هائی كه همراه با ساقه و برگی است كه به صورت كاه درمی آید، و گیاهان خوشبو. (12)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿13﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را تكذیب میكنید شما ای گروه انس و جن ؟ (13)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ﴿14﴾
انسان را از گل خشكیده ای همچون سفال آفرید. (14)
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿15﴾
و جن را از شعله های مختلط و متحرك آتش! (15)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿16﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (16)
رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿17﴾
او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است. (17)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿18﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (18)
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿19﴾
دو دریای مختلف را در كنار هم قرار داد، در حالی كه با هم تماس دارند. (19)
بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿20﴾
اما در میان آن دو برزخی است كه یكی بر دیگری غلبه نمیكند! (20)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿21﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (21)
یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿22﴾
از آن دو لؤ لؤ و مرجان خارج میشود. (22)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿23﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (23)
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿24﴾
و برای او است كشتیهای ساخته شده ای كه در دریا به حركت درمی آیند كه همچون كوهی هستند! (24)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿25﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (25)
كُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿26﴾
تمام كسانی كه روی آن (زمین) هستند فانی میشوند. (26)
وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿27﴾
و تنها ذات ذو الجلال و گرامی پروردگارت باقی میماند. (27)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿28﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (28)
یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿29﴾
تمام كسانی كه در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا میكنند، و او هر روز در شان و كاری است. (29)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿30﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (30)
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَیُّهَ الثَّقَلَانِ ﴿31﴾
به زودی به حساب شما میپردازیم ای دو گروه انس و جن. (31)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿32﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (32)
یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿33﴾
ای گروه جن و انس! اگر میتوانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، ولی هرگز قادر نیستید مگر با نیروئی (الهی). (33)
سوره 69: الحاقة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْحَاقَّةُ ﴿1﴾
آن روزی كه مسلما واقع میشود. (1)
مَا الْحَاقَّةُ ﴿2﴾
چه روز واقع شدنی است؟ (2)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿3﴾
و تو چه میدانی آن روز تحقق یابنده چیست؟ (3)
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿4﴾
قوم ثمود و عاد عذاب كوبنده الهی را انكار كردند. (4)
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِیَةِ ﴿5﴾
اما قوم «ثمود» با عذابی سركش هلاك شدند. (5)
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ﴿6﴾
و اما قوم «عاد» به وسیله تندبادی طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاكت رسیدند. (6)
سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ﴿7﴾
(خداوند) این تندباد را هفت شب و هشت روز پی در پی و بنیانكن بر آنها مسلط ساخت و (اگر آنجا بودی) میدیدی كه آن قوم همچون تنه های پوسیده و تو خالی درختان نخل در میان این تندباد روی زمین افتاده و هلاك شده اند. (7)
فَهَلْ تَرَى لَهُمْ مِنْ بَاقِیَةٍ ﴿8﴾
آیا كسی از آنها را باقی میبینی ؟ (8)
وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿9﴾
و فرعون و كسانی كه قبل از او بودند، و همچنین اهل شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) مرتكب گناهان بزرگ شدند. (9)
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِیَةً ﴿10﴾
با فرستاده رسول پروردگارشان مخالفت كردند، و خداوند نیز آنها را به عذاب شدیدی گرفتار ساخت. (10)
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِی الْجَارِیَةِ ﴿11﴾
ما هنگامی كه آب طغیان كرد شما را سوار بر كشتی كردیم. (11)
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ ﴿12﴾
تا آن را وسیله تذكری برای شما قرار دهیم، و گوشهای شنوا آن را نگهداری میكنند. (12)
فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿13﴾
به محض اینكه یكبار در صور دمیده شود، (13)
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً ﴿14﴾
و زمین و كوهها از جا برداشته شوند و یكباره درهم كوبیده و متلاشی گردند، (14)
فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿15﴾
در آن روز «واقعه عظیم» روی میدهد! (15)
وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ ﴿16﴾
آسمانها از هم میشكافند و سست میگردند و فرو میریزند. (16)
وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ ﴿17﴾
فرشتگان در جوانب و كناره های آسمان قرار میگیرند. (و برای انجام ماموریتها آماده میشوند) و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل میكنند. (17)
یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنْكُمْ خَافِیَةٌ ﴿18﴾
در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه میشوید، و چیزی از كارهای شما مخفی نمیماند. (18)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِیَهْ ﴿19﴾
اما كسی كه نامه اعمالش به دست راست او است (از فرط خوشحالی و مباهات) فریاد میزند كه (ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید. (19)
إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ ﴿20﴾
من یقین داشتم كه (قیامتی در كار است و) من به حساب اعمالم میرسم. (20)
فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ ﴿21﴾
او در یك زندگی كاملا رضایتبخش قرار خواهد داشت. (21)
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿22﴾
در بهشتی عالی، (22)
قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ ﴿23﴾
كه میوه هایش در دسترس است. (23)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ ﴿24﴾
(و به آنها گفته میشود) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالی كه در ایام گذشته انجام دادید. (24)
1399/10/03
|
16:14