تلاوت آیاتی از سوره مباركه مومنون با صدای استاد محمود عبدالحكم(آیات قسمت 31 برنامه قرار تلاوت)
تلاوت آیات 1 تا 29 سوره مباركه مومنون با صدای استاد محمود عبدالحكم./ این تلاوت در 20 ژوئن 1974 در مراسم پنجمین سالگرد درگذشت شیخ محمد صدیق منشاوی در شهر قاهره اجرا شده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِبه نام خداوند رحمتگر مهربان قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ ﴿1﴾به راستى كه مؤمنان رستگار شدند (1) الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ ﴿2﴾همانان كه در نمازشان فروتنند (2) وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ ﴿3﴾و آنان كه از بیهوده رویگردانند (3) وَالَّذِینَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ ﴿4﴾و آنان كه زكات مى پردازند (4) وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿5﴾و كسانى كه پاكدامنند (5) إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ ﴿6﴾مگر در مورد همسرانشان یا كنیزانى كه به دست آورده اند كه در این صورت بر آنان نكوهشى نیست (6) فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿7﴾پس هر كه فراتر از این جوید آنان از حد درگذرندگانند (7) وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿8﴾و آنان كه امانتها و پیمان خود را رعایت مى كنند (8) وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ ﴿9﴾و آنان كه بر نمازهایشان مواظبت مى نمایند (9) أُولَئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ ﴿10﴾آنانند كه خود وارثانند (10) الَّذِینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿11﴾همانان كه بهشت را به ارث مى برند و در آنجا جاودان مى مانند (11) وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِینٍ ﴿12﴾و به یقین انسان را از عصاره اى از گل آفریدیم (12) ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِی قَرَارٍ مَكِینٍ ﴿13﴾سپس او را [به صورت] نطفه اى در جایگاهى استوار قرار دادیم (13) ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ ﴿14﴾آنگاه نطفه را به صورت علقه درآوردیم پس آن علقه را [به صورت] مضغه گردانیدیم و آنگاه مضغه را استخوانهایى ساختیم بعد استخوانها را با گوشتى پوشانیدیم آنگاه [جنین را در] آفرینشى دیگر پدید آوردیم آفرین باد بر خدا كه بهترین آفرینندگان است (14) ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَیِّتُونَ ﴿15﴾بعد از این [مراحل] قطعا خواهید مرد (15) ثُمَّ إِنَّكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ تُبْعَثُونَ ﴿16﴾آنگاه شما در روز رستاخیز برانگیخته خواهید شد (16) وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِینَ ﴿17﴾و به راستى [ما] بالاى سر شما هفت راه [آسمانى] آفریدیم و از [كار] آفرینش غافل نبوده ایم (17) وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِی الْأَرْضِ وَإِنَّا عَلَى ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ ﴿18﴾و از آسمان آبى به اندازه [معین] فرود آوردیم و آن را در زمین جاى دادیم و ما براى از بین بردن آن مسلما تواناییم (18) فَأَنْشَأْنَا لَكُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخِیلٍ وَأَعْنَابٍ لَكُمْ فِیهَا فَوَاكِهُ كَثِیرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿19﴾پس براى شما به وسیله آن باغهایى از درختان خرما و انگور پدیدار كردیم كه در آنها براى شما میوه هاى فراوان است و از آنها مى خورید (19) وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآكِلِینَ ﴿20﴾و از طور سینا درختى برمى آید كه روغن و نان خورشى براى خورندگان است (20) وَإِنَّ لَكُمْ فِی الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِیكُمْ مِمَّا فِی بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِیهَا مَنَافِعُ كَثِیرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿21﴾و البته براى شما در دامها[ى گله درس] عبرتى است از [شیرى] كه در شكم آنهاست به شما مى نوشانیم و براى شما در آنها سودهاى فراوان است و از آنها مى خورید (21) وَعَلَیْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ ﴿22﴾و بر آنها و بر كشتیها سوار مى شوید (22) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَقَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿23﴾و به یقین نوح را به سوى قومش فرستادیم پس [به آنان] گفت اى قوم من خدا را بپرستید شما را جز او خدایى نیست مگر پروا ندارید (23) فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ یُرِیدُ أَنْ یَتَفَضَّلَ عَلَیْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلَائِكَةً مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی آبَائِنَا الْأَوَّلِینَ ﴿24﴾و اشراف قومش كه كافر بودند گفتند این [مرد] جز بشرى چون شما نیست مى خواهد بر شما برترى جوید و اگر خدا مى خواست قطعا فرشتگانى مى فرستاد [ما]در میان پدران نخستین خود چنین [چیزى] نشنیده ایم (24) إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّى حِینٍ ﴿25﴾او نیست جز مردى كه در وى [حال] جنون است پس تا چندى در باره اش دست نگاه دارید (25) قَالَ رَبِّ انْصُرْنِی بِمَا كَذَّبُونِ ﴿26﴾[نوح] گفت پروردگارا از آن روى كه دروغزنم خواندند مرا یارى كن (26) فَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فِیهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلَا تُخَاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ ﴿27﴾پس به او وحى كردیم كه زیر نظر ما و [به] وحى ما كشتى را بساز و چون فرمان ما دررسید و تنور به فوران آمد پس در آن از هر نوع [حیوانى] دو تا [یكى نر و دیگرى ماده] با خانواده ات بجز كسى از آنان كه حكم [عذاب ] بر او پیشى گرفته است وارد كن در باره كسانى كه ظلم كرده اند با من سخن مگوى زیرا آنها غرق خواهند شد (27) فَإِذَا اسْتَوَیْتَ أَنْتَ وَمَنْ مَعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿28﴾و چون تو با آنان كه همراه تواند بر كشتى نشستى بگو ستایش خدایى را كه ما را از [چنگ] گروه ظالمان رهانید (28) وَقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلِینَ ﴿29﴾و بگو پروردگارا مرا در جایى پربركت فرود آور [كه] تو نیكترین مهماننوازانى (29)
1399/10/25
|
10:57