تلاوت آیاتی از سوره مباركه فاطر با صدای استاد محمد عبدالعزیز حصان
این تلاوت شامل آیات 1تا 17 سوره مباركه فاطر می باشد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا أُولِی أَجْنِحَةٍ مَثْنَى وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ یَزِیدُ فِی الْخَلْقِ مَا یَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ﴿1﴾
ستایش مخصوص خداوندی است كه آفریننده آسمانها و زمین است، خداوندی كه فرشتگان را رسولانی قرار داد كه صاحب بالهایدو گانه و سه گانه و چهار گانه اند او هر چه بخواهد در آفرینش میافزاید، او بر هر چیزی قادر است. (1)
مَا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلَا مُمْسِكَ لَهَا وَمَا یُمْسِكْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ ﴿2﴾
خداوند هر رحمتی را به روی مردم بگشاید كسی نمیتواند جلو آن را بگیرد، و هر چه را امساك كند كسی غیر از او قادر به فرستادن آن نیست، و او عزیز و حكیم است. (2)
یَا أَیُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْكُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَیْرُ اللَّهِ یَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ ﴿3﴾
ای مردم! به یاد آورید نعمت خدا را بر شما، آیا خالقی غیر از خدا وجود دارد كه شما را از آسمان و زمین روزی دهد؟ هیچ معبودی جز او نیست، با این حال چگونه به سوی باطل منحرف میشوید. (3)
وَإِنْ یُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿4﴾
اگر تو را تكذیب كنند (غم مخور، مطلب تازهای نیست) پیامبران پیش از تو نیز مورد تكذیب قرار گرفتند، و همه كارها به سوی خدا باز میگردد. (4)
یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَلَا یَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ ﴿5﴾
ای مردم! وعده خداوند حق است، مبادا زندگی دنیا شما را مغرور كند، و مبادا شیطان شما را فریب دهد و به (كرم) خدا مغرور سازد. (5)
إِنَّ الشَّیْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿6﴾
مسلما شیطان دشمن شماست، او را دشمن خود بدانید، او فقط حزبش را به این دعوت میكند كه اهل آتش سوزان (جهنم) باشند! (6)
الَّذِینَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِیرٌ ﴿7﴾
كسانی كه راه كفر پیش گرفتند: بهره آنها عذاب شدید است، و آنها كه ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند مغفرت و پاداش بزرگ از آن آنها است. (7)
أَفَمَنْ زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ یُضِلُّ مَنْ یَشَاءُ وَیَهْدِی مَنْ یَشَاءُ فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَیْهِمْ حَسَرَاتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِمَا یَصْنَعُونَ﴿8﴾
آیا كسی كه عمل بدش برای او تزیین شده، و آنرا خوب و زیبا میبیند (همانند كسی است كه واقع را آنچنان كه هست مییابد؟) خداوند هر كس را بخواهد گمراه سازد، و هر كس را بخواهد هدایت میكند، بنا بر این جان خود را به خاطر شدت تاسف بر آنها از دست مده كه خداوند به آنچه انجام میدهند عالم است. (8)
وَاللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا كَذَلِكَ النُّشُورُ ﴿9﴾
خداوند آن كس است كه بادها را فرستاد تا ابرهائی را به حركت در آورند، ما این ابرها را به سوی سرزمین مردهای میرانیم و به وسیله آن زمین را بعد از مردنش زنده میكنیم، رستاخیز نیز همین گونه است! (9)
مَنْ كَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَالَّذِینَ یَمْكُرُونَ السَّیِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَكْرُ أُولَئِكَ هُوَ یَبُورُ ﴿10﴾
كسی كه خواهان عزت است (باید از خدا بخواهد) كه تمام عزت برای خدا است سخنان پاكیزه به سوی او صعود میكند، و عمل صالح را بالا میبرد، و آنها كه نقشه های سوء میكشند، عذاب شدید برای آنها است و مكر (و تلاش افسادگرانه) آنها نابود میشود (و به جائی نمیرسد). (10)
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْوَاجًا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنْثَى وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَمَا یُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَلَا یُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِی كِتَابٍ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ ﴿11﴾
خداوند شما را از خاك آفرید، سپس از نطفه، سپس شما را به صورت همسران یكدیگر قرار داد، هیچ جنس ماده ای باردار نمیشود و وضع حمل نمیكند مگر به علم او، و هیچ انسانی عمر طولانی نمیكند، و هیچ كس از عمرش كاسته نمیشود مگر اینكه در كتاب (علم خداوند) ثبت است، اینها همه برای خداوند آسان است. (11)
وَمَا یَسْتَوِی الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِنْ كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِیًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ فِیهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿12﴾
این دو دریا یكسان نیستند: این دریائی كه آبش گوارا و شیرین و نوشیدنش خوشگوار است، و این یكی كه شور و تلخ و گلوگیر است، (اما) از هر دو گوشت تازه میخورید، و وسائل زینتی استخراج كرده میپوشید، و كشتیها را در آن میبینی كه آنها را میشكافند (و به هر طرف پیش میروند) تا از فضل خداوند بهره گیرید و شاید شكر (نعمتهای او را) بجا آورید. (12)
یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُسَمًّى ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ وَالَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مَا یَمْلِكُونَ مِنْ قِطْمِیرٍ ﴿13﴾
او شب را در روز داخل میكند و روز را در شب، و خورشید و ماه را مسخر (شما) كرده، هر كدام از آنها تا سرآمد معینی به حركت خود ادامه دهد، این است خداوند، پروردگار شما، حاكمیت (در سراسر عالم) از آن او است، و كسانی را كه جز او میخوانید (و میپرستید) حتی به اندازه پوست نازك هسته خرما حاكمیت (و مالكیت) ندارند! (13)
إِنْ تَدْعُوهُمْ لَا یَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ وَلَا یُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِیرٍ ﴿14﴾
اگر آنها را بخوانید صدای شما را نمیشنوند، و اگر بشنوند به شما پاسخ نمیگویند، و روز قیامت شرك (و پرستش) شما را منكر میشوند، و هیچ كس مانند (خداوند آگاه و) خبیر تو را (از حقایق) با خبر نمیسازد. (14)
یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ ﴿15﴾
ای مردم! شما (همگی) نیازمندان به خدا هستید، تنها خداوند است كه بینیاز و شایسته هرگونه حمد و ستایش است. (15)
إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْكُمْ وَیَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ ﴿16﴾
اگر بخواهد شما را میبرد و خلق جدیدی میآورد. (16)
وَمَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِیزٍ ﴿17﴾
و این برای خداوند غیر ممكن (و مشكل) نیست. (17)