تلاوت آیاتی از سوره مباركه انبیاء با صدای استاد سید محمد جواد حسینی
این تلاوت شامل آیات 94 تا آخر سوره انبیاء و آیات 1 تا آخر سوره حمد است .
پس هر كه كارهاى شایسته انجام دهد و مؤمن [هم] باشد براى تلاش او ناسپاسى نخواهد بود و ماییم كه به سود او ثبت مىكنیم (94)
فَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْیِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ ﴿94﴾
و بر [مردم] شهرى كه آن را هلاك كردهایم بازگشتشان [به دنیا] حرام است (95)
وَحَرَامٌ عَلَى قَرْیَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لَا یَرْجِعُونَ ﴿95﴾
تا وقتى كه یاجوج و ماجوج [راهشان] گشوده شود و آنها از هر پشتهاى بتازند (96)
حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ یَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ یَنسِلُونَ ﴿96﴾
و وعده حق نزدیك گردد ناگهان دیدگان كسانى كه كفر ورزیدهاند خیره مىشود [و مىگویند] اى واى بر ما كه از این [روز] در غفلت بودیم بلكه ما ستمگر بودیم (97)
وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِیَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِینَ كَفَرُوا یَا وَیْلَنَا قَدْ كُنَّا فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِینَ ﴿97﴾
در حقیقتشما و آنچه غیر از خدا مىپرستید هیزم دوزخید شما در آن وارد خواهید شد (98)
إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ ﴿98﴾
اگر اینها خدایانى [واقعى] بودند در آن وارد نمىشدند و حال آنكه جملگى در آن ماندگارند (99)
لَوْ كَانَ هَؤُلَاء آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا وَكُلٌّ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿99﴾
براى آنها در آنجا نالهاى زار است و در آنجا [چیزى] نمىشنوند (100)
لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَهُمْ فِیهَا لَا یَسْمَعُونَ ﴿100﴾
بىگمان كسانى كه قبلا از جانب ما به آنان وعده نیكو داده شده است از آن [آتش] دور داشته خواهند شد (101)
إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُم مِّنَّا الْحُسْنَى أُوْلَئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ ﴿101﴾
صداى آن را نمىشنوند و آنان در میان آنچه دلهایشان بخواهد جاودانند (102)
لَا یَسْمَعُونَ حَسِیسَهَا وَهُمْ فِی مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَالِدُونَ ﴿102﴾
دلهره بزرگ آنان را غمگین نمىكند و فرشتگان از آنها استقبال مىكنند [و به آنان مىگویند] این همان روزى است كه به شما وعده مىدادند (103)
لَا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ هَذَا یَوْمُكُمُ الَّذِی كُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿103﴾
روزى كه آسمان را همچون در پیچیدن صفحه نامهها در مىپیچیم همان گونه كه بار نخست آفرینش را آغاز كردیم دوباره آن را بازمىگردانیم وعدهاى است بر عهده ما كه ما انجامدهنده آنیم (104)
یَوْمَ نَطْوِی السَّمَاء كَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِیدُهُ وَعْدًا عَلَیْنَا إِنَّا كُنَّا فَاعِلِینَ ﴿104﴾
و در حقیقت در زبور پس از تورات نوشتیم كه زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد (105)
وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ ﴿105﴾
به راستى در این [امور] براى مردم عبادتپیشه ابلاغى [حقیقى] است (106)
إِنَّ فِی هَذَا لَبَلَاغًا لِّقَوْمٍ عَابِدِینَ ﴿106﴾
و تو را جز رحمتى براى جهانیان نفرستادیم (107)
وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ ﴿107﴾
بگو جز این نیست كه به من وحى مىشود كه خداى شما خدایى یگانه است پس آیا مسلمان مىشوید (108)
قُلْ إِنَّمَا یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ ﴿108﴾
پس اگر روى برتافتند بگو به [همه] شما به طور یكسان اعلام كردم و نمىدانم آنچه وعده داده شدهاید آیا نزدیك استیا دور (109)
فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنتُكُمْ عَلَى سَوَاء وَإِنْ أَدْرِی أَقَرِیبٌ أَم بَعِیدٌ مَّا تُوعَدُونَ ﴿109﴾
[آرى] او سخن آشكار را مىداند و آنچه را پوشیده مىدارید مىداند (110)
إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَیَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ ﴿110﴾
و نمىدانم شاید آن براى شما آزمایشى و تا چند گاهى [وسیله] برخوردارى باشد (111)
وَإِنْ أَدْرِی لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَّكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَى حِینٍ ﴿111﴾
گفت پروردگارا [خودت] به حق داورى كن و به رغم آنچه وصف مىكنید پروردگار ما همان بخشایشگر دستگیر است (112)
قَالَ رَبِّ احْكُم بِالْحَقِّ وَرَبُّنَا الرَّحْمَنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ ﴿112﴾