صدای جمهوری اسلامی ایران
رادیو قرآن

تلاوت آیاتی از سوره مباركه انفطار،فجر و بلد با صدای استاد منشاوی(آیات قسمت 39 برنامه قرار تلاوت)

این تلاوت كه شامل آیات سور انفطار ، فجر و 1تا 18 بلد می باشد در كشور كویت ومسجد الكبیر اجرا گردیده است .


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان



إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿1﴾

آن زمان كه آسمان (كرات آسمانی) از هم شكافته شود. (1)



وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ﴿2﴾

و آن زمان كه ستارگان پراكنده شود و فرو ریزد (2)



وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿3﴾

و آن زمان كه دریاها به هم پیوسته شود. (3)



وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿4﴾

و آن زمان كه قبرها زیر و رو شود (و مردگان خارج شوند). (4)



عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿5﴾

در آن زمان هر كس می‏داند آنچه را از قبل فرستاده، و آنچه را برای بعد گذاشته است (5)



یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِیمِ ﴿6﴾

ای انسان چه چیز تو را در برابر پروردگار كریمت مغرور ساخته؟! (6)



الَّذِی خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿7﴾

همان خدایی كه تو را آفرید و منظم ساخت. (7)



فِی أَیِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ ﴿8﴾

و در هر صورتی می‏خواست تو را تركیب نمود (8)



كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّینِ ﴿9﴾

آنچنان كه شما می‏پندارید نیست، بلكه شما روز جزا را منكرید. (9)



وَإِنَّ عَلَیْكُمْ لَحَافِظِینَ ﴿10﴾

و بدون شك نگاهبانانی بر شما گمارده شده. (10)



كِرَامًا كَاتِبِینَ ﴿11﴾

والامقام و نویسنده (اعمال نیك و بد شما). (11)



یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿12﴾

آنها می‏دانند شما چه می‏كنید. (12)



إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿13﴾

مسلما نیكان در نعمت فراوانی هستند. (13)



وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ ﴿14﴾

و بدكاران در دوزخند. (14)



یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ ﴿15﴾

روز جزا وارد آن می‏شوند و می‏سوزند. (15)



وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ ﴿16﴾

و هیچگاه از آن غائب و دور نیستند. (16)



وَمَا أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿17﴾

تو چه می‏دانی روز قیامت چیست ؟ (17)



ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿18﴾

باز چه می‏دانی روز قیامت چیست ؟ (18)



یَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئًا وَالْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿19﴾

روزی است كه هیچكس قادر بر انجام كاری در حق دیگری نیست، و همه امور در آن روز از آن خدا است. (19)



سوره 89: الفجر



بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان



وَالْفَجْرِ ﴿1﴾

به سپیده دم سوگند. (1)

وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿2﴾

و به شبهای دهگانه. (2)

وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿3﴾

و به زوج و فرد. (3)

وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿4﴾

و به شب هنگامی كه (به سوی روشنایی روز) حركت می‏كند سوگند (كه پروردگارت در كمین ظالمان است). (4)

هَلْ فِی ذَلِكَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿5﴾

آیا در آنچه گفته شد سوگند مهمی برای صاحبان خرد نیست؟! (5)

أَلَمْ تَرَ كَیْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿6﴾

آیا ندیدی پروردگارت به قوم عاد چه كرد؟ (6)

إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿7﴾

و با آن شهر «ارم» با عظمت. (7)

الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ ﴿8﴾

همان شهری كه نظیرش در بلاد آفریده نشده بود. (8)

وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿9﴾

و قوم ثمود كه صخره‏ های عظیم را از دره می‏بریدند (و از آن خانه و كاخ می‏ساختند). (9)

وَفِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ ﴿10﴾

و فرعونی كه قدرتمند و شكنجه گر بود. (10)

الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ ﴿11﴾

همان اقوامی كه در شهرها طغیان كردند. (11)

فَأَكْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿12﴾

و فساد فراوان در آنها ببار آوردند. (12)

فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿13﴾

لذا خداوند تازیانه عذاب را بر آنها فرو ریخت. (13)

إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿14﴾

مسلما پروردگار تو در كمینگاه است. (14)

فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَكْرَمَنِ ﴿15﴾

اما انسان هنگامی كه خداوند او را برای آزمایش اكرام می‏كند و نعمت می‏بخشد (مغرور می‏شود و) می‏گوید: پروردگارم مرا گرامی داشته! (15)

وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿16﴾

و اما هنگامی كه برای امتحان روزی را بر او تنگ بگیرد ماءیوس ‍ می‏شود و می‏گوید پروردگارم مرا خوار كرده! (16)

كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿17﴾

چنان نیست كه شما خیال می‏كنید، بلكه شما یتیمان را گرامی نمی‏دارید. (17)

وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِینِ ﴿18﴾

و یكدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‏كند. (18)

وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا ﴿19﴾

و میراث را (از طریق مشروع و نامشروع) جمع كرده می‏خورید. (19)

وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿20﴾

و مال و ثروت را بسیار دوست می‏دارید. (20)

كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا ﴿21﴾

چنان نیست كه آنها خیال می‏كنند، در آن هنگام كه زمین سخت درهم كوبیده شود. (21)

وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا ﴿22﴾

و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند. (22)

وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى ﴿23﴾

و در آن روز جهنم را حاضر كنند (آری) در آن روز انسان متذكر می‏شود، اما چه فایده كه این تذكر برای او سودی ندارد. (23)

یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿24﴾

می گوید: ایكاش برای این زندگی چیزی فرستاده بودم. (24)

فَیَوْمَئِذٍ لَا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿25﴾

در آن روز هیچكس عذابی همانند عذاب او نمی‏كند. (25)

وَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿26﴾

و هیچكس همچون او كسی را به بند نمی‏كشد. (26)

یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿27﴾

تو ای روح آرام یافته! (27)

ارْجِعِی إِلَى رَبِّكِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿28﴾

به سوی پروردگارت بازگرد در حالی هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است. (28)

فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿29﴾

و در سلك بندگانم داخل شو. (29)

وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿30﴾

و در بهشتم ورود كن. (30)

سوره 90: البلد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿1﴾

قسم به این شهر مقدس (مكه). (1)

وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿2﴾

شهری كه تو ساكن (2)

وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿3﴾

و قسم به پدر و فرزندش (ابراهیم خلیل و اسماعیل ذبیح). (3)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی كَبَدٍ ﴿4﴾

كه ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او مملو از رنجها است). (4)

أَیَحْسَبُ أَنْ لَنْ یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ ﴿5﴾

آیا او گمان می‏كند كه هیچ كس قادر نیست بر او دست یابد؟! (5)

یَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُبَدًا ﴿6﴾

می گوید: مال زیادی را (در كارهای خیر) تلف كرده‏ ام! (6)

أَیَحْسَبُ أَنْ لَمْ یَرَهُ أَحَدٌ ﴿7﴾

آیا گمان می‏كند هیچ كس او را ندیده (و نمی‏بیند)؟ (7)

أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَیْنَیْنِ ﴿8﴾

آیا برای او (انسان) دو چشم قرار ندادیم ؟ (8)

وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ ﴿9﴾

و یك زبان و دو لب ؟ (9)

وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ ﴿10﴾

و او را به خیر و شرش هدایت نمودیم. (10)

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿11﴾

ولی او (انسان ناسپاس) از آن گردنه مهم بالا نرفت! (11)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿12﴾

و تو نمی‏دانی آن گردنه چیست ؟ (12)

فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿13﴾

آزاد كردن برده است! (13)

أَوْ إِطْعَامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ ﴿14﴾

یا اطعام كردن در روز گرسنگی. (14)

یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿15﴾

یتیمی از خویشاوندان را. (15)

أَوْ مِسْكِینًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿16﴾

یا مستمندی به خاك افتاده را. (16)

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿17﴾

سپس از كسانی بوده باشد كه ایمان آورده، و یكدیگر را به شكیبائی و رحمت توصیه می‏كنند. (17)

أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿18﴾

آنها اصحاب الیمین هستند (و نامه اعمالشان را به دست راستشان می‏دهند). (18)

1399/11/13
|
10:33
دریافت فایل
کلمات کلیدی: #رادیو_قران #منشاوی #محمد_صدیق_منشاوی #قران #حدیث_كساء #شاهكار_تلاوت #تلاوت_ماندگار #تلاوت_صوتی #قاریان_مصری

در همین زمینه

دسترسی سریع