تلاوت آیاتی از سوره مباركه احزاب با صدای استاد علی البنا
تلاوت سوره مباركه احزاب آیات 39 تا 50 و سوره مباركه نازعات، آیات 27 تا 33 با صدای استاد علی البنا
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَیَخْشَوْنَهُ وَلَا یَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِیبًا ﴿٣٩﴾
[آری این روش خداست درباره] آنان كه همواره پیامهای خدا را به مردم می رسانند و از [عظمت و مقام] او می ترسند و از هیچ كس جز او واهمه ندارند و برای حسابرسی [كار با ارزش اینان] خدا كافی است. (39)
40
مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَٰكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیِّینَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا ﴿٤٠﴾
محمّد، پدر هیچ یك از مردان شما نیست، ولی فرستاده خدا و خاتم پیامبران است؛ و خدا به هر چیزی داناست. (40)
41
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِیرًا ﴿٤١﴾
ای اهل ایمان! خدا را بسیار یاد كنید، (41)
42
وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِیلًا ﴿٤٢﴾
و صبح و شام او را تسبیح گویید. (42)
43
هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِیُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا ﴿٤٣﴾
اوست كه با فرشتگان خود بر شما درود می فرستد تا شما را از تاریكی ها به سوی نور بیرون آورد، و او به مؤمنان مهربان است. (43)
44
تَحِیَّتُهُمْ یَوْمَ یَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ ۚ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِیمًا ﴿٤٤﴾
درود و تحیّت [خدا] بر آنان، روزی كه با [پاداش و مقام قرب] او دیدار می كنند، سلام است، و [خدا] برای آنان پاداشی نیكو و با ارزش آماده كرده است. (44)
45
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِیرًا ﴿٤٥﴾
ای پیامبر! به راستی ما تو را شاهد [بر امت] و مژده رسان و بیم دهنده فرستادیم. (45)
46
وَدَاعِیًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُنِیرًا ﴿٤٦﴾
و تو را دعوت كننده به سوی خدا به فرمان او و چراغی فروزان [برای هدایت جهانیان] قرار دادیم، (46)
47
وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِیرًا ﴿٤٧﴾
و مؤمنان را مژده ده كه برای آنان از سوی خدا فضل بزرگی خواهد بود، (47)
48
وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِینَ وَالْمُنَافِقِینَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِیلًا ﴿٤٨﴾
و از كافران و منافقان اطاعت مكن و آزارشان را واگذار و بر خدا توكل كن، و كافی است كه خدا نگهبان و كارساز [انسان] باشد، (48)
49
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمْ عَلَیْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا ۖ فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحًا جَمِیلًا ﴿٤٩﴾
ای اهل ایمان! هنگامی كه زنان مؤمن را به همسری خود درآوردید، آن گاه پیش از آنكه با آنان آمیزش كنید طلاقشان دادید، برای شما بر عهده آنان عدّه ای نیست كه آن را بشمارید، پس آنان را [به پرداخت نصف مهریه] بهره مندشان كنید و به صورت پسندیده ای رهایشان سازید. (49)
50
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِی آتَیْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ یَمِینُكَ مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَیْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ اللَّاتِی هَاجَرْنَ مَعَكَ وَامْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِیِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِیُّ أَنْ یَسْتَنْكِحَهَا خَالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ ۗ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَیْهِمْ فِی أَزْوَاجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُمْ لِكَیْلَا یَكُونَ عَلَیْكَ حَرَجٌ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا ﴿٥٠﴾
ای پیامبر! برایت حلال كردیم آن همسرانت را كه مهرشان را داده ای و كنیزانی كه خدا غنیمت به تو داده است و دختر عموها و دختر عمه ها و دختر دایی ها و دختر خاله هایت را كه با تو مهاجرت نموده اند و زن مؤمنی كه خود را به پیامبر [مجانی و بدون مهر] هبه كند، اگر پیامبر او را به همسری بخواهد؛ این حكم ویژه توست نه مؤمنان. یقیناً ما آنچه را در مورد همسران و كنیزانشان بر آنان لازم و مقرّر داشته ایم، می دانیم؛ [این گشایش در ازدواج] برای آن است كه بر تو سختی و حَرَجی نباشد؛ و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است. (50)
_________________________
أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا ﴿٢٧﴾
آیا آفریدن شما [پس از مرگ] دشوارتر است یا آسمان كه او آن را بنا كرد؟ (27)
28
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿٢٨﴾
سقفش را برافراشت، پس آن را درست و نیكو قرار داد، (28)
29
وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿٢٩﴾
و شبش را تاریكو روزش را روشن ساخت، (29)
30
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا ﴿٣٠﴾
و زمین را پس از آن گسترانید، (30)
31
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿٣١﴾
و از آن آبو چراگاهش را بیرون آورد، (31)
32
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿٣٢﴾
و كوه ها را محكم و استوار نمود (32)
33
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿٣٣﴾
تا مایه بهرهوری شما و دام هایتان باشد. (33)
1399/08/08
|
20:43