صدای جمهوری اسلامی ایران
رادیو قرآن

تلاوت آیاتی از سوره های مباركه ابراهیم و حمد با صدای استاد عبدالباسط محمد عبدالصمد(آیات قسمت 60 برنامه قرار تلاوت)

این تلاوت شامل آیات 35 تا 41 سوره مباركه ابراهیم و 1 تا 7 سوره مباركه حمد می باشد.

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِی وَبَنِیَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنَامَ ﴿٣٥﴾

و [یاد كن] هنگامی را كه ابراهیم گفت: پروردگارا! این شهر [مكه] را منطقه ای امن قرار ده و من و فرزندانم را از پرستش بت ها دور بدار. (35)


رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ كَثِیرًا مِنَ النَّاسِ ۖ فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی ۖ وَمَنْ عَصَانِی فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿٣٦﴾

پروردگارا! آن [بت] ها بسیاری از مردم را گمراه كردند، پس هر كسی از من [كه یكتاپرست و حق گرایم] پیروی كند، یقیناً از من است، و هر كس از من نافرمانی كند [شایسته شدنش برای آمرزش و رحمت بسته به عنایت توست] زیرا تو بسیار آمرزنده و مهربانی. (36)


رَبَّنَا إِنِّی أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِیُقِیمُوا الصَّلَاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ یَشْكُرُونَ ﴿٣٧﴾

پروردگارا! من برخی از فرزندانم را در درّه ای بی كشت و زرع نزد خانه محترمت سكونت دادم؛ پروردگارا! برای اینكه نماز را بر پا دارند؛ پس دل های گروهی از مردم را به سوی آنان علاقمند و متمایل كن، و آنان را از انواع محصولات و میوه ها روزی بخش، باشد كه سپاس گزاری كنند. (37)
سوره ابراهیم

رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِی وَمَا نُعْلِنُ ۗ وَمَا یَخْفَىٰ عَلَى اللَّهِ مِنْ شَیْءٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاءِ ﴿٣٨﴾

پروردگارا! یقیناً تو آنچه را ما پنهان می داریم و آنچه را آشكار می كنیم، می دانی و هیچ چیز در زمین و آسمان بر خدا پنهان نیست. (38)


الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَهَبَ لِی عَلَى الْكِبَرِ إِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ ۚ إِنَّ رَبِّی لَسَمِیعُ الدُّعَاءِ ﴿٣٩﴾

همه ستایش ها ویژه خدایی است كه اسماعیل واسحاق را در سنّ پیری به من بخشید؛ یقیناً پروردگارم شنونده دعاست. (39)


رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلَاةِ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی ۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ ﴿٤٠﴾

پروردگارا! مرا بر پادارنده نماز قرار ده، و نیز از فرزندانم [برپادارندگان نماز قرار ده]. و پروردگارا! دعایم را بپذیر. (40)


رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ ﴿٤١﴾

پروردگارا! روزی كه حساب برپا می شود، مرا و پدر و مادرم و مؤمنان را بیامرز. (41)

سوره غاشیه

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿8﴾

در آن روز چهره ‏هایى شادابند (8)

لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿9﴾

از كوشش خود خشنودند (9)

فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿10﴾

در بهشت برین‏ اند (10)

لَا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿11﴾

سخن بیهوده‏ اى در آنجا نشنوند (11)

فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿12﴾

در آن چشمه‏ اى روان باشد (12)

فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿13﴾

تختهایى بلند در آنجاست (13)

وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿14﴾

و قدحهایى نهاده شده (14)

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿15﴾

و بالشهایى پهلوى هم [چیده] (15)

وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿16﴾

و فرشهایى [زربفت] گسترده (16)

أَفَلَا یَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَیْفَ خُلِقَتْ ﴿17﴾

آیا به شتر نمى ‏نگرند كه چگونه آفریده شده (17)

وَإِلَى السَّمَاءِ كَیْفَ رُفِعَتْ ﴿18﴾

و به آسمان كه چگونه برافراشته شده (18)

وَإِلَى الْجِبَالِ كَیْفَ نُصِبَتْ ﴿19﴾

و به كوه ‏ها كه چگونه برپا داشته شده (19)

وَإِلَى الْأَرْضِ كَیْفَ سُطِحَتْ ﴿20﴾

و به زمین كه چگونه گسترده شده است (20)

فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ ﴿21﴾

پس تذكر ده كه تو تنها تذكردهنده‏ اى (21)

لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ﴿22﴾

بر آنان تسلطى ندارى (22)

إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَكَفَرَ ﴿23﴾

مگر كسى كه روى بگرداند و كفر ورزد (23)

فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ ﴿24﴾

كه خدا او را به آن عذاب بزرگتر عذاب كند (24)

إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿25﴾

در حقیقت بازگشت آنان به سوى ماست (25)

ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿26﴾

آنگاه حساب [خواستن از] آنان به عهده ماست (26)

سوره ضحی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالضُّحَى ﴿1﴾

قسم به روز در آن هنگام كه آفتاب بر آید (و همه جا را فرا گیرد). (1)

وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى ﴿2﴾

و سوگند به شب در آن هنگام كه آرام گیرد. (2)

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى ﴿3﴾

كه خداوند هرگز تو را وانگذاشته، و مورد خشم قرار نداده است. (3)

وَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَى ﴿4﴾

و مسلما آخرت برای تو از دنیا بهتر است. (4)

وَلَسَوْفَ یُعْطِیكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى ﴿5﴾

و به زودی پروردگارت آن قدر به تو عطا می‏كند كه خشنود شو (5)

أَلَمْ یَجِدْكَ یَتِیمًا فَآوَى ﴿6﴾

آیا تو را یتیم نیافت و سپس پناه داد؟ (6)

وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿7﴾

و تو را گمشده یافت و هدایت كرد. (7)

وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿8﴾

و تو را فقیر یافت و بینیاز نمود. (8)

فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿9﴾

حال كه چنین است یتیم را تحقیر مكن. (9)

وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿10﴾

و سؤ ال كننده را از خود مران. (10)

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿11﴾

و نعمتهای پروردگارت را بازگو كن. (11)
سوره انشراح

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ﴿1﴾

آیا ما سینه تو را گشاده نساختیم ؟ (1)

وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ ﴿2﴾

و بار سنگین را از تو بر نداشتیم ؟ (2)

الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَكَ ﴿3﴾

همان باری كه سخت بر پشت تو سنگینی می‏كرد. (3)

وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ ﴿4﴾

و آوازه تو را بلند كردیم. (4)

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿5﴾

بنابراین مسلما با سختی آسانی است. (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿6﴾

و مسلما با سختی آسانی است. (6)

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ﴿7﴾

پس هنگامی كه از كار مهمی فارغ می‏شوی به مهم دیگری پرداز! (7)

وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ ﴿8﴾

و به سوی پروردگارت توجه كن. (8)
سوره تین

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ ﴿1﴾

قسم به انجیر و زیتون (یا قسم به سرزمین شام و بیت المقدس). (1)

وَطُورِ سِینِینَ ﴿2﴾

و سوگند به طور سینین. (2)

وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ ﴿3﴾

و قسم به این شهر اءمن (مكه). (3)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ﴿4﴾

كه ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریده‏ ایم. (4)

ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ ﴿5﴾

سپس او را به پائین‏ترین مرحله باز گرداندیم. (5)

إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿6﴾

مگر كسانی كه ایمان آورده‏ اند و اعمال صالح انجام داده‏ اند كه برای آنها پاداشی است قطع ناشدنی! (6)

فَمَا یُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّینِ ﴿7﴾

پس چه چیز سبب می‏شود كه تو بعد از این همه، روز جزا را تكذیب كنی؟! (7)

أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِینَ ﴿8﴾

آیا خداوند بهترین حكم كنندگان نیست ؟ (8)

سوره فاتحه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ ﴿١﴾

به نام خدا كه رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. (1)


الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٢﴾

همه ستایش ها، ویژه خدا، مالك و مربّی جهانیان است. (2)

الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ ﴿٣﴾

رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگی است. (3)


مَالِكِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿٤﴾

مالك و فرمانروای روز پاداش و كیفر است. (4)


إِیَّاكَ نَعْبُدُ وَإِیَّاكَ نَسْتَعِینُ ﴿٥﴾

[پروردگارا!] تنها تو را می پرستیم وتنها از تو كمك می خواهیم. (5)


اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿٦﴾

ما را به راهِ راست راهنمایی كن. (6)


صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿٧﴾

راه كسانی [چون پیامبران، صدّیقان، شهیدان و صالحان كه به خاطر لیاقتشان] به آنان نعمتِ [ایمان، عمل شایسته و اخلاق حسنه] عطا كردی، هم آنان كه نه مورد خشم تواند و نه گمراه اند. (7)

سوره بقره

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

الم﴿١﴾

به نام خدا كه رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

الف، لام، میم (١)


ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَیْبَ ۛ فِیهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ ﴿٢﴾

در [وحی بودن و حقّانیّت] این كتابِ [با عظمت] هیچ شكی نیست؛ سراسرش برای پرهیزكاران هدایت است. (2)


الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ ﴿٣﴾

آنان كه به غیب ایمان دارند و نماز را بر پا می دارند و از آنچه به آنان روزی داده ایم، انفاق می كنند. (3)


وَالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ ﴿٤﴾

و آنان كه به آنچه به سوی تو و به آنچه پیش از تو نازل شده، مؤمن هستند و به آخرت یقین دارند. (4)


أُولَٰئِكَ عَلَىٰ هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٥﴾

آنانند كه از سوی پروردگارشان بر [راهِ] هدایت اند و آنانند كه رستگارند. (5)


1399/12/27
|
12:47
دریافت فایل
کلمات کلیدی: #تلاوت_ماندگار #قرار_تلاوت #تلاوت_صوتی #شاهكار_تلاوت #رادیو_زنده #تلاوت_مجلسی_كوتاه #رادیو_قرآن #استاد_عبدالباسط #سوره_مباركه_ابراهیم #سوره_مباركه_حمد

در همین زمینه

دسترسی سریع