تلاوت آیاتی از سوره مباركه احقاف با صدای استاد كریم منصوری
این تلاوت شامل آیات 1 الی 10 سوره احقاف است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
حم ﴿1﴾
حم. (1)
تَنْزِیلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ ﴿2﴾
این كتاب از سوی خداوند عزیز و حكیم نازل شده است. (2)
مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُسَمًّى وَالَّذِینَ كَفَرُوا عَمَّا أُنْذِرُوا مُعْرِضُونَ ﴿3﴾
ما آسمانها و زمین و آنچه در میان این دو است جز به حق و برای سرآمد معینی نیافریدیم. اما كافران از آنچه انذار میشوند رویگردان هستند. (3)
قُلْ أَرَأَیْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَرُونِی مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِی السَّمَاوَاتِ ائْتُونِی بِكِتَابٍ مِنْ قَبْلِ هَذَا أَوْ أَثَارَةٍ مِنْ عِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿4﴾
به آنها بگو به من خبر دهید معبودهائی را كه غیر از خدا پرستش میكنید نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریده اند؟ یا شركتی در آفرینش آسمانها دارند؟ كتابی آسمانی پیش از این، یا اثر علمی از گذشتگان برای من بیاورید (كه دلیل صدق گفتار شما باشد) اگر راست میگوئید. (4)
وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ یَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَنْ لَا یَسْتَجِیبُ لَهُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَهُمْ عَنْ دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ ﴿5﴾
چه كسی گمراه تر است از آنها كه غیر خدا را پرستش میكنند كه اگر تا قیامت هم آنان را بخوانند پاسخشان نمیگویند، و اصلا صدای آنها را نمیشنوند! (5)
وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِینَ ﴿6﴾
و هنگامی كه مردم محشور میشوند معبودهای آنها دشمنانشان خواهند بود، حتی عبادت آنها را انكار می كنند! (6)
وَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ هَذَا سِحْرٌ مُبِینٌ ﴿7﴾
هنگامی كه آیات بینات ما بر آنها خوانده میشود كافران در برابر حقی كه برای آنها آمده میگویند: این سحر آشكار است. (7)
أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَیْتُهُ فَلَا تَمْلِكُونَ لِی مِنَ اللَّهِ شَیْئًا هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِیضُونَ فِیهِ كَفَى بِهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ ﴿8﴾
بلكه میگویند: این آیات را بر خدا افترا بسته، بگو: اگر من آن را به دروغ به خدا نسبت داده باشم (لازم است مرا رسوا كند و) شما نمیتوانید در برابر خداوند از من دفاع كنید، او كارهائی را كه شما در آن وارد میشوید بهتر میداند، همین بس كه خداوند گواه میان من و شما باشد، و او غفور و رحیم است. (8)
قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِی مَا یُفْعَلُ بِی وَلَا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا یُوحَى إِلَیَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿9﴾
بگو: من پیامبر نوظهوری نیستم، و نمیدانم خداوند با من و با شما چه خواهد كرد؟ من تنها از چیزی پیروی میكنم كه بر من وحی میشود، و جز بیم دهنده آشكاری نیستم. (9)
قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَكَفَرْتُمْ بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ﴿10﴾
بگو: به من خبر دهید اگر این قرآن از سوی خدا باشد و شما به آن كافر شوید در حالی كه شاهدی از بنی اسرائیل بر آن شهادت دهد، و او ایمان آورد و شما استكبار كنید (چه كسی از شما گمراه تر خواهد بود) خداوند قوم ظالم را هدایت نمی كند. (10)