تلاوت آیاتی از سوره مباركه توبه با صدای استاد كریم منصوری
این تلاوت شامل آیات 60 تا 70 سوره مباركه توبه است .
إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاء وَالْمَسَاكِینِ وَالْعَامِلِینَ عَلَیْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِی الرِّقَابِ وَالْغَارِمِینَ وَفِی سَبِیلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِیلِ فَرِیضَةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَكِیمٌ ﴿60﴾
و از ایشان كسانى هستند كه پیامبر را آزار مىدهند و مىگویند او زودباور است بگو گوش خوبى براى شماست به خدا ایمان دارد و [سخن] مؤمنان را باور مىكند و براى كسانى از شما كه ایمان آوردهاند رحمتى است و كسانى كه پیامبر خدا را آزار مىرسانند عذابى پر درد [در پیش] خواهند داشت (61)
وَمِنْهُمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَیِقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیْرٍ لَّكُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَیُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِینَ آمَنُواْ مِنكُمْ وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿61﴾
براى [اغفال] شما به خدا سوگند یاد مىكنند تا شما را خشنود گردانند در صورتى كه اگر مؤمن باشند [بدانند] سزاوارتر است كه خدا و فرستاده او را خشنود سازند (62)
یَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ لِیُرْضُوكُمْ وَاللّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن یُرْضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤْمِنِینَ ﴿62﴾
آیا ندانستهاند كه هر كس با خدا و پیامبر او درافتد براى او آتش جهنم است كه در آن جاودانه خواهد بود این همان رسوایى بزرگ است (63)
أَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّهُ مَن یُحَادِدِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِیهَا ذَلِكَ الْخِزْیُ الْعَظِیمُ ﴿63﴾
منافقان بیم دارند از اینكه [مبادا] سورهاى در باره آنان نازل شود كه ایشان را از آنچه در دلهایشان هستخبر دهد بگو ریشخند كنید بىتردید خدا آنچه را كه [از آن] مىترسید برملا خواهد كرد (64)
یَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَیْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِمَا فِی قُلُوبِهِم قُلِ اسْتَهْزِئُواْ إِنَّ اللّهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُونَ ﴿64﴾
و اگر از ایشان بپرسى مسلما خواهند گفت ما فقط شوخى و بازى مىكردیم بگو آیا خدا و آیات او و پیامبرش را ریشخند مىكردید (65)
وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَیَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللّهِ وَآیَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ ﴿65﴾
عذر نیاورید شما بعد از ایمانتان كافر شدهاید اگر از گروهى از شما درگذریم گروهى [دیگر] را عذاب خواهیم كرد چرا كه آنان تبهكار بودند (66)
لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِكُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُواْ مُجْرِمِینَ ﴿66﴾
مردان و زنان دو چهره [همانند] یكدیگرند به كار ناپسند وامىدارند و از كار پسندیده باز مىدارند و دستهاى خود را [از انفاق] فرو مىبندند خدا را فراموش كردند پس [خدا هم] فراموششان كرد در حقیقت این منافقانند كه فاسقند (67)
الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَیَقْبِضُونَ أَیْدِیَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِیَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿67﴾
خدا به مردان و زنان دو چهره و كافران آتش جهنم را وعده داده است در آن جاودانهاند آن [آتش] براى ایشان كافى است و خدا لعنتشان كرده و براى آنان عذابى پایدار است (68)
وَعَدَ الله الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا هِیَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِیمٌ ﴿68﴾
[حال شما منافقان] چون كسانى است كه پیش از شما بودند آنان از شما نیرومندتر و داراى اموال و فرزندان بیشتر بودند پس از نصیب خویش [در دنیا] برخوردار شدند و شما [هم] از نصیب خود برخوردار شدید همان گونه كه آنان كه پیش از شما بودند از نصیب خویش برخوردار شدند و شما [در باطل] فرو رفتید همان گونه كه آنان فرو رفتند آنان اعمالشان در دنیا و آخرت به هدر رفت و آنان همان زیانكارانند (69)
كَالَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ كَانُواْ أَشَدَّ مِنكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالًا وَأَوْلاَدًا فَاسْتَمْتَعُواْ بِخَلاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلاَقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ بِخَلاَقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِی خَاضُواْ أُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الُّدنْیَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿69﴾
آیا گزارش [حال] كسانى كه پیش از آنان بودند قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و اصحاب مدین و شهرهاى زیر و رو شده به ایشان نرسیده است پیامبرانشان دلایل آشكار برایشان آوردند خدا بر آن نبود كه به آنان ستم كند ولى آنان بر خود ستم روا مىداشتند (70)
أَلَمْ یَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِیمَ وِأَصْحَابِ مَدْیَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا كَانَ اللّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿70﴾
1399/09/04
|
09:20