تلاوت آیاتی از سوره مباركه توبه با صدای استاد ابوالعینین شعیشع

تلاوت تحقیق ابوالعینین شعیشع، این تلاوت در استودیوی رادیو قرآن قاهره اجرا گردیده است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ



به نام خداوند رحمتگر مهربان



أَجَعَلْتُمْ سِقَایَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ لَا یَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿19﴾



آیا سیراب كردن حجاج و آباد ساختن مسجد الحرام را همانند (عمل) كسی قرار دادید كه ایمان به خدا و روز قیامت آورده و در راه او جهاد كرده است، (این هر دو) هرگز نزد خدا مساوی نیستند، و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمی‏كند. (19)







الَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿20﴾



آنها كه ایمان آوردند و هجرت كردند و با اموال و جانهایشان در راه خدا جهاد نمودند مقامشان نزد خدا برتر است و آنها به موهبت عظیم رسیده‏ اند. (20)







یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَهُمْ فِیهَا نَعِیمٌ مُقِیمٌ ﴿21﴾



پروردگار، آنها را به رحمتی از ناحیه خویش و خشنودی و باغهای بهشتی كه در آن نعمتهای جاودانه دارند بشارت می‏دهد. (21)







خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿22﴾



همواره و تا ابد در این باغها (و در لابلای این نعمتها) خواهند بود زیرا نزد خداوند پاداش غظیم است. (22)







یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا آبَاءَكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِیَاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإِیمَانِ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿23﴾



ای كسانی كه ایمان آورده‏ اید هر گاه پدران و برادران شما كفر را بر ایمان ترجیح دهند آنها را ولی (و یار و یاور و تكیه گاه) خود قرار ندهید و كسانی كه آنها را ولی خود قرار دهند ستمگرند. (23)







قُلْ إِنْ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِیرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَیْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ ﴿24﴾



بگو اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و طایفه شما و اموالی كه به دست آورده‏ اید و تجارتی كه از كساد شدنش بیم دارید و مساكن مورد علاقه شما، در نظرتان از خداوند و پیامبرش و جهاد در راهش ‍ محبوبتر است در انتظار این باشید كه خداوند عذابش را بر شما نازل كند و خداوند جمعیت نا فرمانبردار را هدایت نمی‏كند. (24)







لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِی مَوَاطِنَ كَثِیرَةٍ وَیَوْمَ حُنَیْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْكُمْ شَیْئًا وَضَاقَتْ عَلَیْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّیْتُمْ مُدْبِرِینَ ﴿25﴾



خداوند شما را در میدانهای زیادی یاری كرد (و بر دشمن پیروز شدید) و در روز حنین (نیز یاری نمود) در آن هنگام كه فزونی جمعیتتان شما را به اعجاب آورده بود، ولی هیچ مشكلی را برای شما حل نكرد و زمین با همه وسعتش بر شما تنگ شد سپس پشت (به دشمن) كرده فرار نمودید. (25)







ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِینَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَأَنْزَلَ جُنُودًا لَمْ تَرَوْهَا وَعَذَّبَ الَّذِینَ كَفَرُوا وَذَلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِینَ ﴿26﴾



سپس خداوند سكینه خود را بر رسولش و بر مؤ منان نازل كرد، و لشكرهائی فرستاد كه شما نمی‏دیدید و كافران را مجازات كرد و این است جزای كافران! (26)







ثُمَّ یَتُوبُ اللَّهُ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ عَلَى مَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿27﴾



سپس خداوند - پس از این - توبه هر كس را بخواهد (و شایسته ببیند) می‏پذیرد و خداوند آمرزنده و مهربان است. (27)







یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلَا یَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَیْلَةً فَسَوْفَ یُغْنِیكُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ إِنْ شَاءَ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ حَكِیمٌ ﴿28﴾



ای كسانی كه ایمان آورده‏ اید مشركان ناپاكند لذا نباید پس از امسال نزدیك مسجد الحرام شوند و اگر از فقر می‏ترسید خداوند شما را از فضلش، هر گاه بخواهد، بینیاز می‏سازد خداوند دانا و حكیم است. (28)







قَاتِلُوا الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْیَوْمِ الْآخِرِ وَلَا یُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَلَا یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّى یُعْطُوا الْجِزْیَةَ عَنْ یَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ ﴿29﴾



با كسانی از اهل كتاب كه ایمان به خدا، و نه به روز جزا دارند، و نه آنچه را خدا و رسولش تحریم كرده حرام می‏شمرند، و نه آئین حق را می‏پذیرند، پیكار كنید، تا زمانی كه جزیه را به دست خود با خضوع و تسلیم بپردازند. (29)







وَقَالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِیحُ ابْنُ اللَّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ یُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى یُؤْفَكُونَ ﴿30﴾



یهود گفتند: «عزیر» پسر خدا است! و نصاری گفتند مسیح پسر خدا است! این سخنی است كه با زبان خود می‏گویند كه همانند گفتار كافران پیشین است، لعنت خدا بر آنها باد، چگونه دروغ می‏گویند؟! (30)







اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَالْمَسِیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا إِلَهًا وَاحِدًا لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا یُشْرِكُونَ ﴿31﴾



(آنها) دانشمندان و راهبان (تاركان دنیا) را معبودهائی در برابر خدا قرار دادند و (همچنین) مسیح فرزند مریم را، در حالی كه جز به عبادت معبود واحدی كه هیچ معبودی جز او نیست دستور نداشتند، پاك و منزه است از آنچه شریك وی قرار می‏دهند. (31)







یُرِیدُونَ أَنْ یُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَیَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ ﴿32﴾



آنها می‏خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش كنند، ولی خداجز این نمی‏خواهد كه نور خود را كامل كند هر چند كافران كراهت داشته باشند. (32)







هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ ﴿33﴾



او كسی است كه رسولش را با هدایت و آئین حق فرستاد تا او را بر همه آئینها غالب گرداند هر چند مشركان كراهت داشته باشند. (33)







یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ كَثِیرًا مِنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَیَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَیَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَالَّذِینَ یَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا یُنْفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿34﴾



ای كسانی كه ایمان آورده‏ اید بسیاری از علما(ی اهل كتاب) و راهبان، اموال مردم را به باطل می‏خورند و (آنان را) از راه خدا باز می‏دارند، و آنها را كه طلا و نقره را گنجینه (و ذخیره و پنهان) می‏سازند، و در راه خدا انفاق نمی‏كنند، به مجازات دردناك بشارت ده. (34)

1399/08/24
|
11:01
دسترسی سریع