تلاوت آیاتی از سوره مباركه انسان ، ضحی و شرح با صدای استاد احمد احمد نعینع

این تلاوت شامل آیات 5 تا آخر انسان وسور ضحی وشرح می باشد.كه در ایران تهران ،شهر ری مصلی انجام شده است .

إِنَّ الْأَبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا ﴿5﴾

ابرار (نیكان) از جامی می‏نوشند كه با عطر خوشی آمیخته است. (5)

عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا ﴿6﴾

از چشمه‏ ای كه بندگان خاص خدا از آن می‏نوشند، و از هر جا بخواهند آنرا جاری می‏سازند! (6)

یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا ﴿7﴾

آنها به نذر خود وفا می‏كنند، و از روزی كه عذابش گسترده است می‏ترسند. (7)

وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا ﴿8﴾

و غذای (خود) را با اینكه به آن علاقه (و نیاز) دارند به مسكین و یتیم و اسیر می‏دهند. (8)

إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا ﴿9﴾

(و می‏گویند) ما شما را برای خدا اطعام می‏كنیم و، هیچ پاداش و تشكری از شما نمی‏خواهیم. (9)

إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا ﴿10﴾

ما از پروردگارمان خائفیم در آن روز كه عبوس و شدید است. (10)

فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْیَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ﴿11﴾

از این رو خداوند آنها را از شر آن روز نگه می‏دارد و از آنها استقبال می‏كند در حالی كه شادمان و مسرورند. (11)

وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِیرًا ﴿12﴾

خداوند در برابر شكیبائی آنان، بهشت و لباسهای حریر بهشتی را به آنها پاداش می‏دهد. (12)

مُتَّكِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا یَرَوْنَ فِیهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِیرًا ﴿13﴾

این در حالی است كه بر تختهای زیبا تكیه كرده‏ اند، نه آفتاب را در آنجا می‏بینند، نه سرما را. (13)

وَدَانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِیلًا ﴿14﴾

و در حالی است كه سایه‏ های آن (درختان بهشتی) بر آنها فرو افتاده، و چیدن میوه‏ هایش بسیار آسان است. (14)

وَیُطَافُ عَلَیْهِمْ بِآنِیَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِیرَا ﴿15﴾

و در گرداگرد آنها ظرفهائی از نقره، و قدحهائی بلورین می‏گردانند (مملو از بهترین غذاها و نوشیدنی ها) (15)

قَوَارِیرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیرًا ﴿16﴾

ظرفهای بلورینی از نقره! كه آنها را به اندازه لازم آماده كرده‏ اند. (16)

وَیُسْقَوْنَ فِیهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِیلًا ﴿17﴾

و در آنجا از جامهائی سیراب می‏شوند كه لبریز از شراب طهوری است كه با زنجبیل آمیخته است. (17)

عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلًا ﴿18﴾

از چشمه‏ ای در بهشت كه نامش سلسبیل است. (18)

وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا ﴿19﴾

و بر گرد آنها نوجوانانی جاودانی (برای پذیرائی) می‏گردند كه هر گاه آنها را ببینی گمان می‏كنی مروارید پراكنده‏ اند! (19)

وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْكًا كَبِیرًا ﴿20﴾

و هنگامی كه آنجا را ببینی نعمتها و ملك عظیمی را می‏بینی! (20)

عَالِیَهُمْ ثِیَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿21﴾

بر اندام آنها (بهشتیان) لباسهائی است از حریر نازك سبز رنگ، و از دیبای ضخیم و با دستبندهائی از نقره تزیین شده‏ اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنها می‏نوشاند! (21)

إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْیُكُمْ مَشْكُورًا ﴿22﴾

این جزای شما است و سعی و تلاش شما مورد قدردانی است. (22)

إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْكَ الْقُرْآنَ تَنْزِیلًا ﴿23﴾

مسلما ما قرآن را بر تو نازل كردیم. (23)

فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا ﴿24﴾

پس در (تبلیغ و اجرای) حكم پروردگارت شكیبا باش، و از هیچ گنهكار و كافری از آنان اطاعت مكن. (24)

وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِیلًا ﴿25﴾

و نام پروردگارت را هر صبح و شام به یاد آور. (25)

وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ﴿26﴾

و در شبانگاه برای او سجده كن، و مقداری طولانی از شب، او را تسبیح گوی. (26)

إِنَّ هَؤُلَاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا ﴿27﴾

آنها زندگی زودگذر دنیا را دوست دارند در حالی كه پشت سر خود روز سخت و سنگینی را رها می‏كنند. (27)

نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا ﴿28﴾

ما آنها را آفریدیم و پیوندهای وجودشان را محكم كردیم، و هر زمان بخواهیم جای آنان را به گروه دیگری می‏دهیم. (28)

إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿29﴾

این یك تذكر و یاد آوری است و هر كس بخواهد (با استفاده از آن) راهی به سوی پروردگارش انتخاب می‏كند. (29)

وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِیمًا حَكِیمًا ﴿30﴾

و شما چیزی را نمی‏خواهید مگر اینكه خدا بخواهد، خداوند عالم و حكیم است. (30)

یُدْخِلُ مَنْ یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿31﴾

هر كس را بخواهد (و شایسته ببیند) در رحمت خود وارد می‏كند، و برای ظالمان عذاب دردناكی فراهم ساخته است. (31)

سوره 93: الضحى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالضُّحَى ﴿1﴾

قسم به روز در آن هنگام كه آفتاب بر آید (و همه جا را فرا گیرد). (1)

وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى ﴿2﴾

و سوگند به شب در آن هنگام كه آرام گیرد. (2)

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى ﴿3﴾

كه خداوند هرگز تو را وانگذاشته، و مورد خشم قرار نداده است. (3)

وَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَى ﴿4﴾

و مسلما آخرت برای تو از دنیا بهتر است. (4)

وَلَسَوْفَ یُعْطِیكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى ﴿5﴾

و به زودی پروردگارت آن قدر به تو عطا می‏كند كه خشنود شو (5)

أَلَمْ یَجِدْكَ یَتِیمًا فَآوَى ﴿6﴾

آیا تو را یتیم نیافت و سپس پناه داد؟ (6)

وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿7﴾

و تو را گمشده یافت و هدایت كرد. (7)

وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿8﴾

و تو را فقیر یافت و بینیاز نمود. (8)

فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿9﴾

حال كه چنین است یتیم را تحقیر مكن. (9)

وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿10﴾

و سؤ ال كننده را از خود مران. (10)

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿11﴾

و نعمتهای پروردگارت را بازگو كن. (11)

سوره 94: الشرح

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ﴿1﴾

آیا ما سینه تو را گشاده نساختیم ؟ (1)

وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ ﴿2﴾

و بار سنگین را از تو بر نداشتیم ؟ (2)

الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَكَ ﴿3﴾

همان باری كه سخت بر پشت تو سنگینی می‏كرد. (3)

وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ ﴿4﴾

و آوازه تو را بلند كردیم. (4)

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿5﴾

بنابراین مسلما با سختی آسانی است. (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿6﴾

و مسلما با سختی آسانی است. (6)

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ﴿7﴾

پس هنگامی كه از كار مهمی فارغ می‏شوی به مهم دیگری پرداز! (7)

وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ ﴿8﴾

و به سوی پروردگارت توجه كن. (8)

1399/09/27
|
15:08
دسترسی سریع