تلاوت آیاتی از سوره های مباركه شوری، ق و طارق با صدای استاد عبدالباسط
این تلاوت شامل سوره های مباركه شوری آیات 49 تا آخر ،ق 1تا 35 و طارق است كه در سال 1962 میلادی صورت گرفته است.
سوره 42: الشورى
لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ یَهَبُ لِمَنْ یَشَاءُ إِنَاثًا وَیَهَبُ لِمَنْ یَشَاءُ الذُّكُورَ ﴿49﴾
مالكیت و حاكمیت آسمانها و زمین از آن خدا است، هر چه را بخواهد میآفریند و به هر كس اراده كند دختر میبخشد و به هر كس بخواهد پسر. (49)
أَوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا وَیَجْعَلُ مَنْ یَشَاءُ عَقِیمًا إِنَّهُ عَلِیمٌ قَدِیرٌ ﴿50﴾
یا اگر اراده كند پسر و دختر هر دو به آنها میدهد و هر كس را بخواهد عقیم میگذارد! (50)
وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْیًا أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ یُرْسِلَ رَسُولًا فَیُوحِیَ بِإِذْنِهِ مَا یَشَاءُ إِنَّهُ عَلِیٌّ حَكِیمٌ ﴿51﴾
شایسته هیچ انسانی نیست كه خدا با او سخن بگوید، مگر از طریق وحی، یا از وراء حجاب، یا رسولی میفرستد و به فرمان او آنچه را بخواهد وحی میكند، چرا كه او بلند مقام و حكیم است. (51)
وَكَذَلِكَ أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ رُوحًا مِنْ أَمْرِنَا مَا كُنْتَ تَدْرِی مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِیمَانُ وَلَكِنْ جَعَلْنَاهُ نُورًا نَهْدِی بِهِ مَنْ نَشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا وَإِنَّكَ لَتَهْدِی إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ ﴿52﴾
همانگونه كه بر پیامبران پیشین وحی فرستادیم بر تو نیز روحی را به فرمان خود وحی كردیم، تو پیش از این نمیدانستی كتاب و ایمان چیست (و از محتوای قرآن آگاه نبودی) ولی ما آنرا نوری قرار دادیم كه بوسیله آن هر كس از بندگان خویش را بخواهیم هدایت میكنیم، و تو مسلما به سوی راه مستقیم هدایت میكنی. (52)
صِرَاطِ اللَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ أَلَا إِلَى اللَّهِ تَصِیرُ الْأُمُورُ ﴿53﴾
راه خداوندی كه تمام آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن او است، آگاه باشید بازگشت همه چیز به سوی خدا است. (53)
سوره 50: ق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِیدِ ﴿1﴾
ق - سوگند به قرآن مجید. (1)
بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا شَیْءٌ عَجِیبٌ﴿2﴾
آنها تعجب كردند كه پیامبری انذارگر از میان خودشان آمده، و كافران گفتند: این چیز عجیب است! (2)
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ذَلِكَ رَجْعٌ بَعِیدٌ ﴿3﴾
آیا هنگامی كه ما مردیم و خاك شدیم دو باره به زندگی باز میگردیم ؟ این بازگشتی است بعید! (3)
قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَعِنْدَنَا كِتَابٌ حَفِیظٌ ﴿4﴾
ولی ما میدانیم آنچه را زمین از بدن آنها میكاهد، و نزد ما كتابی است كه همه چیز در آن محفوظ است. (4)
بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِی أَمْرٍ مَرِیجٍ ﴿5﴾
آنها حق را هنگامی كه به سراغشان آمد تكذیب كردند لذا پیوسته در كار پراكنده خود متحیرند! (5)
أَفَلَمْ یَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَیْفَ بَنَیْنَاهَا وَزَیَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ﴿6﴾
آیا آنها به آسمانی كه بالای سرشان است نگاه نكردند كه چگونه ما آنرا بنا كرده ایم ؟ و چگونه به وسیله ستارگان زینت بخشیده ایم ؟ و هیچ شكاف و ناموزونی در آن نیست! (6)
وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَیْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنْبَتْنَا فِیهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ﴿7﴾
و زمین را گسترش دادیم، و در آن كوههای عظیمی افكندیم، و از هر نوع گیاه بهجتانگیز رویاندیم. (7)
تَبْصِرَةً وَذِكْرَى لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِیبٍ ﴿8﴾
تا وسیله بینائی و بیداری برای هر بنده توبه كاری باشد. (8)
وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَكًا فَأَنْبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِیدِ ﴿9﴾
و از آسمان آبی پر بركت فرستادیم و به وسیله آن باغها و دانه هائی را كه درو میكنند رویاندیم. (9)
وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِیدٌ ﴿10﴾
و نخلهای بلند قامت كه میوههای متراكم دارند. (10)
رِزْقًا لِلْعِبَادِ وَأَحْیَیْنَا بِهِ بَلْدَةً مَیْتًا كَذَلِكَ الْخُرُوجُ ﴿11﴾
همه اینها به منظور بخشیدن روزی به بندگان است، و به وسیله باران زمین مرده را زنده كردیم، آری زنده شدن مردگان نیز همین گونه است. (11)
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ ﴿12﴾
پیش از آنها قوم نوح و اصحاب الرس (قومی كه در یمامه زندگی میكردند و پیامبری بنام حنظله داشتند) و قوم ثمود (پیامبرانشان را) تكذیب كردند. (12)
وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ ﴿13﴾
و همچنین قوم عاد و فرعون و قوم لوط. (13)
وَأَصْحَابُ الْأَیْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِیدِ ﴿14﴾
و اصحاب الایكه (قوم شعیب) و قوم تبع (كه در سرزمین یمن زندگی میكردند) هر یك از آنها فرستادگان الهی را تكذیب كردند و وعده عذاب درباره آنها تحقق یافت. (14)
أَفَعَیِینَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ ﴿15﴾
آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم (كه قادر بر آفرینش رستاخیز نباشیم) ولی آنها (با این همه دلائل روشن) باز در آفرینش جدید تردید دارند. (15)
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ ﴿16﴾
ما انسان را آفریدیم و وسوسه های نفس او را میدانیم، و ما به او از رگ قلبش نزدیكتریم! (16)
إِذْ یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِیدٌ ﴿17﴾
به خاطر بیاورید هنگامی كه دو فرشته راست و چپ كه ملازم انسان هستند اعمال او را دریافت میدارند. (17)
مَا یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ ﴿18﴾
هیچ سخنی را انسان تلفظ نمیكند مگر اینكه نزد آن فرشته ای مراقب و آماده برای انجام ماموریت است. (18)
وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ ﴿19﴾
و سرانجام سكرات مرگ به حق فرا میرسد (و به انسان گفته میشود) این همان چیزی است كه از آن میگریختی! (19)
وَنُفِخَ فِی الصُّورِ ذَلِكَ یَوْمُ الْوَعِیدِ ﴿20﴾
و در صور دمیده میشود، آن روز، روز تحقق وعده وحشتناك است. (20)
وَجَاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَشَهِیدٌ ﴿21﴾
و هر انسانی وارد محشر میگردد در حالی كه همراه او سوق دهنده و گواهی است. (21)
لَقَدْ كُنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ﴿22﴾
(به او خطاب میشود) تو از این صحنه (و دادگاه بزرگ) غافل بودی، و ما پرده را از چشم تو كنار زدیم، و امروز چشمت كاملا تیز بین است! (22)
وَقَالَ قَرِینُهُ هَذَا مَا لَدَیَّ عَتِیدٌ ﴿23﴾
فرشته همنشین او میگوید این نامه اعمال او است كه نزد من حاضر و آماده است. (23)
أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِیدٍ ﴿24﴾
(خداوند فرمان میدهد:) در جهنم بیفكنید هر كافر متكبر و لجوج را. (24)
مَنَّاعٍ لِلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُرِیبٍ ﴿25﴾
آن كسی كه شدیدا مانع خیر است، متجاوز است، و در شك و تردید (حتی دیگران را به تردید میافكند). (25)
الَّذِی جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِی الْعَذَابِ الشَّدِیدِ ﴿26﴾
آن كسی كه معبود دیگری با خدا قرار داده (آری) او را در عذاب شدید بیفكنید! (26)
قَالَ قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَكِنْ كَانَ فِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ ﴿27﴾
و همنشینش از شیاطین میگوید: پروردگارا من او را به طغیان وانداشتم لكن او خود در گمراهی دور و درازی بود. (27)
قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَیْكُمْ بِالْوَعِیدِ ﴿28﴾
خداوند میگوید: نزد من جدال و مخاصمه نكنید، من قبلا به شما اتمام حجت كرده ام. (28)
مَا یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ ﴿29﴾
سخن من تغییر ناپذیر است، و من هرگز به بندگانم ستم نخواهم كرد. (29)
یَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ ﴿30﴾
به خاطر بیاورید روزی را كه به جهنم میگوئیم آیا پر شده ای ؟ و او میگوید آیا افزون بر این هم وجود دارد؟! (30)
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ ﴿31﴾
(در آن روز) بهشت به پرهیزگاران نزدیك میشود، و فاصله ای از آنها ندارد! (31)
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ ﴿32﴾
این چیزی است كه به شما وعده داده میشود و برای كسانی است كه به سوی خدا باز میگردند، و پیمانها و احكام او را حفظ میكنند. (32)
مَنْ خَشِیَ الرَّحْمَنَ بِالْغَیْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ ﴿33﴾
آنكس كه از خداوند رحمان در نهان بترسد، و با قلبی پرانابه در محضر او حاضر شود (33)
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِكَ یَوْمُ الْخُلُودِ ﴿34﴾
(به آنها میگویند) به سلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانی است. (34)
لَهُمْ مَا یَشَاءُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ ﴿35﴾
هر چه بخواهند در آنجا برای آنها هست و نزد ما نعمتهای اضافی دیگری است (كه به فكر هیچكس نمیرسد). (35)
سوره 86: الطارق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿1﴾
سوگند به آسمان و كوبنده شب. (1)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ ﴿2﴾
و تو نمیدانی كوبنده شب چیست؟! (2)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿3﴾
همان ستاره درخشان و شكافنده تاریكیها. (3)
إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿4﴾
(به این آیت بزرگ الهی سوگند) كه هر كس مراقب و حافظی دارد. (4)
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿5﴾
انسان باید نگاه كند كه از چه چیز آفریده شده؟! (5)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿6﴾
از یك آب جهنده آفریده شده است. (6)
یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿7﴾
آبی كه خارج میشود از میان «پشت» و «سینه ها». (7)
إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿8﴾
(كسی كه او را از چنین موجود ناچیزی آفرید) میتواند او را بازگرداند. (8)
یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿9﴾
در آن روز كه اسرار پنهان آشكار میشود. (9)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿10﴾
و برای او هیچ نیرو و یاوری نیست. (10)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿11﴾
سوگند به آسمان پرباران! (11)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿12﴾
و سوگند به زمین پرشكاف (كه گیاهان از آن سر برمی آورند). (12)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿13﴾
كه این یك سخن حق است. (13)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿14﴾
و شوخی نیست. (14)
إِنَّهُمْ یَكِیدُونَ كَیْدًا ﴿15﴾
آنها پیوسته حیله میكنند. (15)
وَأَكِیدُ كَیْدًا ﴿16﴾
و من در مقابل آنها چاره میكنم. (16)
فَمَهِّلِ الْكَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿17﴾
حال كه چنین است كافران را اندكی مهلت ده (تا سزای اعمالشان را ببینند). (17)
1400/01/19
|
21:41