تلاوت آیاتی از سوره های مباركه منافقون و تغابن با صدای استاد محمود علی البناء

این تلاوت شامل سوره مباركه منافقون و آیات 1تا 16 سوره مباركه تغابن می باشد.

سوره 63: المنافقون

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَكَاذِبُونَ ﴿1﴾

هنگامی كه منافقان نزد تو می‏آیند می‏گویند ما شهادت می‏دهیم كه حتما تو رسول خدائی - خداوند می‏داند كه تو قطعا رسول او هستی - ولی خداوند شهادت می‏دهد كه منافقان دروغگو هستند. (1)



اتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا یَعْمَلُونَ﴿2﴾

آنها سوگندهایشان را سپر ساخته‏ اند تا مردم را از راه خدا بازدارند، آنها كارهای بسیار بدی انجام می‏دهند. (2)



ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُونَ ﴿3﴾

این به خاطر آن است كه آنها نخست ایمان آوردند سپس كافر شدند، لذا بر دلهای آنها مهر نهاده شده، و حقیقت را درك نمی‏كنند. (3)



وَإِذَا رَأَیْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ وَإِنْ یَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ یَحْسَبُونَ كُلَّ صَیْحَةٍ عَلَیْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى یُؤْفَكُونَ ﴿4﴾

هنگامی كه آنها را می‏بینی جسم و قیافه آنان تو را در شگفتی فرو می‏برد، و اگر سخن بگویند به سخنانشان گوش فرا می‏دهی، اما گوئی چوبهای خشكی هستند كه بر دیوار تكیه داده شده، هر فریادی از هر جا بلند شود بر ضد خود می‏پندارند، آنها دشمنان واقعی تو هستند از آنان برحذر باش، خداوند آنها را بكشد چگونه از حق منحرف می‏شوند؟ (4)



وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَرَأَیْتَهُمْ یَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ ﴿5﴾

هنگامی كه به آنها گفته شود بیائید تا رسول خدا برای شما استغفار كند سرهای خود را (از روی استهزا و كبر و غرور) تكان می‏دهند، و آنها را می‏بینی كه از سخنان تو اعراض كرده و تكبر می‏ورزند. (5)



سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ ﴿6﴾

برای آنها تفاوت نمی‏كند خواه استغفار برایشان كنی یا نكنی، هرگز خداوند آنها را نمی‏بخشد، زیرا خداوند قوم فاسق را هدایت نمی‏كند. (6)



هُمُ الَّذِینَ یَقُولُونَ لَا تُنْفِقُوا عَلَى مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى یَنْفَضُّوا وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَا یَفْقَهُونَ ﴿7﴾

آنها كسانی هستند كه می‏گویند: به افرادی كه نزد رسول خدا هستند انفاق نكنید تا پراكنده شوند (غافل از اینكه) خزائن آسمانها و زمین از آن خدا است ولی منافقان نمی‏فهمند. (7)



یَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِینَةِ لَیُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَا یَعْلَمُونَ ﴿8﴾

آنها می‏گویند: اگر به مدینه بازگردیم عزیزان ذلیلان را بیرون می‏كنند، در حالی كه عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤ منان است، ولی منافقان نمی‏دانند (8)



یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَمَنْ یَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿9﴾

ای كسانی كه ایمان آورده‏ اید اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نكند، و هر كس چنین كند زیانكار است. (9)



وَأَنْفِقُوا مِنْ مَا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَیَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِی إِلَى أَجَلٍ قَرِیبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُنْ مِنَ الصَّالِحِینَ ﴿10﴾

از آنچه به شما روزی داده‏ ایم انفاق كنید، پیش از آنكه مرگ یكی از شما فرا رسد، و بگوید پروردگارا! چرا مرا مدت كمی به تاخیر نینداختی، تا صدقه دهم و از صالحان باشم! (10)



وَلَنْ یُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿11﴾

خداوند هرگز مرگ كسی را هنگامی كه اجلش فرا رسد به تاخیر نمی‏اندازد، و خداوند به آنچه انجام می‏دهید آگاه است. (11)

سوره 64: التغابن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿1﴾

آنچه در آسمانها و زمین است برای خدا تسبیح می‏گویند، مالكیت و حكومت از آن او است، و ستایش از آن او، و بر همه چیز توانا است. (1)



هُوَ الَّذِی خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كَافِرٌ وَمِنْكُمْ مُؤْمِنٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ﴿2﴾

او كسی است كه شما را آفرید (و به شما آزادی و اختیار داد) گروهی از شما كافر و گروهی مؤ من هستند، و خداوند به آنچه می‏دهید بینا است. (2)



خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ﴿3﴾

آسمانها و زمین را به حق آفرید و شما را تصویر كرد، تصویری زیبا و دلپذیر، و سرانجام بازگشت همه به سوی او است. (3)



یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿4﴾

آنچه را در آسمانها و زمین است می‏داند، و از آنچه پنهان یا آشكار می‏كنید با خبر است، و خداوند از آنچه در سینه است آگاه است. (4)



أَلَمْ یَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿5﴾

آیا خبر كسانی كه قبل از شما بودند به شما نرسیده است كه چگونه طعم گناهان بزرگ خود را چشیدند، و عذاب دردناك برای آنها است؟! (5)



ذَلِكَ بِأَنَّهُ كَانَتْ تَأْتِیهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ یَهْدُونَنَا فَكَفَرُوا وَتَوَلَّوْا وَاسْتَغْنَى اللَّهُ وَاللَّهُ غَنِیٌّ حَمِیدٌ ﴿6﴾

این به خاطر آن است كه رسولان آنها با دلائل روشن به سراغشان آمدند، ولی آنها (از روی كبر و غرور) گفتند: آیا بشرهائی می‏خواهند ما را هدایت كنند؟! و به این ترتیب كافر شدند و روی برگرداندند، و خداوند (از ایمان و طاعتشان) بینیاز بود، و خدا غنی و شایسته ستایش ‍ است. (6)



زَعَمَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَنْ لَنْ یُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَرَبِّی لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ ﴿7﴾

كافران پنداشتند كه هرگز برانگیخته نخواهند شد بگو آری به پروردگارم سوگند كه همه شما (در قیامت) مبعوث خواهید شد، سپس ‍ آنچه را عمل می‏كردید به شما خبر می‏دهند و این برای خداوند آسان است. (7)



فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿8﴾

حال كه چنین است به خدا و رسول او و نوری كه نازل كرده‏ ایم ایمان بیاورید، و بدانید خدا به آنچه انجام می‏دهید آگاه است. (8)



یَوْمَ یَجْمَعُكُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِكَ یَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَنْ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُكَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَیُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿9﴾

این در زمانی خواهد بود كه همه شما را در آن روز اجتماع گردآوری می‏كند، آن روز روز تغابن است (روزی كه معلوم می‏شود چه كسانی مغبون شده‏ اند) و هر كس ایمان به خدا آورد و عمل صالح انجام دهد گناهان او را می‏بخشد و او را در باغهائی از بهشت كه نهرها از زیر درختانش جاری است وارد می‏كند، جاودانه در آن می‏مانند و این پیروزی بزرگی است. (9)



وَالَّذِینَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِینَ فِیهَا وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿10﴾

اما كسانی كه كافر شدند و آیات ما را تكذیب كردند آنها اصحاب دوزخند، و جاودانه در آن می‏مانند، و سرانجام آنها سرانجام بدی است. (10)



مَا أَصَابَ مِنْ مُصِیبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَمَنْ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ یَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿11﴾

هیچ مصیبتی رخ نمی‏دهد مگر به اذن خدا، و هر كس به خدا ایمان آورد خداوند قلبش را هدایت می‏كند، و خدا به همه چیز دانا است. (11)



وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ﴿12﴾

و اطاعت كنید خدا را، و اطاعت كنید پیامبر را، و اگر رویگردان شوید رسول ما جز ابلاغ آشكار وظیفه‏ ای ندارد. (12)



اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿13﴾

خداوند كسی است كه هیچ معبودی جز او نیست و مؤ منان باید فقط بر او توكل كنند. (13)



یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿14﴾

ای كسانی كه ایمان آورده‏ اید بعضی از همسران و فرزندانتان دشمنان شما هستند، از آنها برحذر باشید، و اگر عفو كنید و صرفنظر نمائید و ببخشید (خدا شما را می‏بخشد) چرا كه خداوند بخشنده و مهربان است. (14)



إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿15﴾

اموال و فرزندانتان وسیله آزمایش شما هستند، و اجر و پاداش ‍ عظیم نزد خدا است. (15)



فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِیعُوا وَأَنْفِقُوا خَیْرًا لِأَنْفُسِكُمْ وَمَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿16﴾

بنابراین تا آنجا كه در توان دارید تقوای الهی پیشه كنید، و گوش ‍ دهید و اطاعت نمائید، و انفاق كنید كه برای شما بهتر است، و آنها كه از بخل و حرص خویشتن مصون بمانند رستگار و پیروزند. (16)

1400/01/19
|
13:11
دسترسی سریع