تلاوت آیاتی از سوره های مباركه تحریم و حاقه با صدای استاد محمد عبدالعزیز حصان

این تلاوت شامل آیات 1 تا 12 سوره مباركه تحریم و 1 تا 24 سوره مباركه حاقه می باشد كه در دهه 70 میلادی در كشور مصر اجرا گردیده است.

سوره 66: التحریم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ


به نام خداوند رحمتگر مهربان


یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِی مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿1﴾


ای پیامبر! چرا چیزی را كه خدا بر تو حلال كرده به خاطر جلب رضایت همسرانت بر خود حرام می‏كنی، و خداوند غفور و رحیم است. (1)


قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَیْمَانِكُمْ وَاللَّهُ مَوْلَاكُمْ وَهُوَ الْعَلِیمُ الْحَكِیمُ﴿2﴾


خداوند راه گشودن سوگندهایتان را (در این گونه موارد) روشن ساخته و خداوند مولای شماست و او عالم و حكیم است. (2)


وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِیُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِیثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِیَ الْعَلِیمُ الْخَبِیرُ ﴿3﴾


به خاطر بیاورید هنگامی را كه پیامبر یكی از رازهای خود را به بعضی از همسرانش گفت، ولی هنگامی كه وی آن را افشا كرد و خداوند پیامبرش را از آن آگاه ساخت قسمتی از آن را برای او بازگو كرد و از قسمت دیگر خودداری نمود هنگامی كه پیامبر همسرش را از آن خبر داد گفت چه كسی تو را از این راز آگاه ساخته ؟ فرمود خدای عالم و آگاه مرا آگاه ساخت! (3)


إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَیْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِیلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِیرٌ ﴿4﴾


اگر از كار خود توبه كنید (به نفع شما است) زیرا دلهایتان از حق منحرف گشته و اگر بر ضد او دست به دست هم دهید (كاری از پیش ‍ نخواهید برد) زیرا خداوند یاور او است، و همچنین جبرئیل و مؤ منان صالح، و فرشتگان بعد از آنها پشتیبان او هستند. (4)


عَسَى رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ یُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَیْرًا مِنْكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَیِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا ﴿5﴾


امید است اگر او شما را طلاق دهد پروردگارش بجای شما همسرانی بهتر برای او قرار دهد، همسرانی مسلمان، مؤ من، متواضع، توبه كار، عابد، هجرت كننده زنانی ثیبه و باكره. (5)



یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِیكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ ﴿6﴾



ای كسانی كه ایمان آورده‏ اید! خود و خانواده خویش را از آتشی كه هیزم آن انسانها و سنگها است نگاهدارید، آتشی كه فرشتگانی بر آن گمارده شده كه خشن و سختگیرند، و هرگز مخالفت فرمان خدا نمی‏كنند و دستورات او را دقیقا اجرا می‏نمایند! (6)


یَا أَیُّهَا الَّذِینَ كَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْیَوْمَ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴿7﴾


ای كسانی كه كافر شده‏ اید، امروز عذرخواهی نكنید، چرا كه تنها به اعمالتان جزا داده می‏شوید! (7)


یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَنْ یُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَیِّئَاتِكُمْ وَیُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یَوْمَ لَا یُخْزِی اللَّهُ النَّبِیَّ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ یَسْعَى بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿8﴾


ای كسانی كه ایمان آورده‏ اید! توبه كنید توبه خالصی، امید است با این كار پروردگارتان گناهانتان را ببخشد، و شما را در باغهائی از بهشت كه نهرها از زیر درختانش جاری است وارد كند، در آن روزی كه خداوند پیامبر و كسانی را كه با او ایمان آوردند خوار نمی‏كند، این در حالی است كه نور آنها از پیشاپیش آنها و از سوی راستشان در حركت است، و می‏گویند پروردگارا! نور ما را كامل كن، و ما را ببخش كه تو بر هر كار قادری. (8)


یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِینَ وَاغْلُظْ عَلَیْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿9﴾


ای پیامبر! با كفار و منافقین پیكار كن و بر آنها سخت بگیر، جایگاهشان جهنم است و بد جایگاهی است. (9)


ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَیْئًا وَقِیلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ ﴿10﴾


خداوند مثلی برای كسانی كه كافر شده‏ اند زده است، مثل به همسر نوح، و همسر لوط، آنها تحت سرپرستی دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولی به آن دو خیانت كردند، و ارتباط آنها با این دو (پیامبر) سودی به حالشان (در برابر عذاب الهی) نداشت. و به آنها گفته شد: وارد آتش شوید همراه كسانی كه وارد می‏شوند! (10)


وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَكَ بَیْتًا فِی الْجَنَّةِ وَنَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿11﴾


و خداوند مثلی برای مؤ منان زده، به همسر فرعون، در آن هنگام كه گفت پروردگارا! خانه‏ ای برای من نزد خودت در بهشت بساز، و مرا از فرعون و عمل او نجات ده، و مرا از قوم ظالم رهائی بخش. (11)


وَمَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ ﴿12﴾


و همچنین مریم دختر عمران مثل زده كه دامان خود را پاك نگاه داشت، و ما از روح خود در او دمیدیم، او كلمات پروردگار و كتابهایش ‍ را تصدیق كرد، و از مطیعان فرمان خدا بود. (12)



سوره 69: الحاقة


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ


به نام خداوند رحمتگر مهربان


الْحَاقَّةُ ﴿1﴾


آن روزی كه مسلما واقع می‏شود. (1)


مَا الْحَاقَّةُ ﴿2﴾


چه روز واقع شدنی است؟ (2)


وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿3﴾


و تو چه می‏دانی آن روز تحقق یابنده چیست؟ (3)


كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿4﴾


قوم ثمود و عاد عذاب كوبنده الهی را انكار كردند. (4)


فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِیَةِ ﴿5﴾


اما قوم «ثمود» با عذابی سركش هلاك شدند. (5)


وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ﴿6﴾


و اما قوم «عاد» به وسیله تندبادی طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاكت رسیدند. (6)


سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ﴿7﴾


(خداوند) این تندباد را هفت شب و هشت روز پی در پی و بنیانكن بر آنها مسلط ساخت و (اگر آنجا بودی) می‏دیدی كه آن قوم همچون تنه‏ های پوسیده و تو خالی درختان نخل در میان این تندباد روی زمین افتاده و هلاك شده‏ اند. (7)


فَهَلْ تَرَى لَهُمْ مِنْ بَاقِیَةٍ ﴿8﴾


آیا كسی از آنها را باقی می‏بینی ؟ (8)



وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿9﴾


و فرعون و كسانی كه قبل از او بودند، و همچنین اهل شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) مرتكب گناهان بزرگ شدند. (9)


فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِیَةً ﴿10﴾


با فرستاده رسول پروردگارشان مخالفت كردند، و خداوند نیز آنها را به عذاب شدیدی گرفتار ساخت. (10)


إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِی الْجَارِیَةِ ﴿11﴾


ما هنگامی كه آب طغیان كرد شما را سوار بر كشتی كردیم. (11)


لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ ﴿12﴾


تا آن را وسیله تذكری برای شما قرار دهیم، و گوشهای شنوا آن را نگهداری می‏كنند. (12)


فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿13﴾


به محض اینكه یكبار در صور دمیده شود، (13)



وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً ﴿14﴾


و زمین و كوهها از جا برداشته شوند و یكباره درهم كوبیده و متلاشی گردند، (14)



فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿15﴾



در آن روز «واقعه عظیم» روی می‏دهد! (15)



وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ ﴿16﴾



آسمانها از هم می‏شكافند و سست می‏گردند و فرو می‏ریزند. (16)



وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ ﴿17﴾



فرشتگان در جوانب و كناره‏ های آسمان قرار می‏گیرند. (و برای انجام ماموریتها آماده می‏شوند) و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل می‏كنند. (17)



یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنْكُمْ خَافِیَةٌ ﴿18﴾



در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه می‏شوید، و چیزی از كارهای شما مخفی نمی‏ماند. (18)



فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِیَهْ ﴿19﴾



اما كسی كه نامه اعمالش به دست راست او است (از فرط خوشحالی و مباهات) فریاد می‏زند كه (ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید. (19)



إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ ﴿20﴾



من یقین داشتم كه (قیامتی در كار است و) من به حساب اعمالم می‏رسم. (20)



فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ ﴿21﴾



او در یك زندگی كاملا رضایتبخش قرار خواهد داشت. (21)



فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿22﴾



در بهشتی عالی، (22)



قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ ﴿23﴾



كه میوه‏ هایش در دسترس است. (23)



كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ ﴿24﴾



(و به آنها گفته می‏شود) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالی كه در ایام گذشته انجام دادید. (24)

1400/01/14
|
10:59
دسترسی سریع