تلاوت آیاتی از سوره مباركه طه با صدای استاد شعبان عبدالعزیز صیاد
این تلاوت شامل آیات 55 تا 82 سوره طه است كه در سال 1979 میلادی در كشور مصر، شهر قاهره، مسجد حضرت زینب (س) اجرا گردیده است.
سوره 20: طه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِیهَا نُعِیدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى ﴿55﴾
ما شما را از آن (خاك) آفریدیم و در آن باز میگردانیم و از آن نیز بار دیگر شما را بیرون میآوریم. (55)
وَلَقَدْ أَرَیْنَاهُ آیَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَى ﴿56﴾
ما همه آیات خود را به او نشان دادیم اما او تكذیب كرد و سر باز زد! (56)
قَالَ أَجِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ یَا مُوسَى ﴿57﴾
گفت: ای موسی! آیا آمده ای كه ما را از سرزمینمان با این سحرت بیرون كنی؟! (57)
فَلَنَأْتِیَنَّكَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ فَاجْعَلْ بَیْنَنَا وَبَیْنَكَ مَوْعِدًا لَا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَلَا أَنْتَ مَكَانًا سُوًى ﴿58﴾
ما هم قطعا سحری همانند آن برای تو خواهیم آورد، هم اكنون (تاریخش را تعیین كن و) میعادی میان ما و خودت قرار ده كه نه ما و نه تو از آن تخلف نكنیم، آنهم در مكانی كه نسبت به همه یكسان باشد! (58)
قَالَ مَوْعِدُكُمْ یَوْمُ الزِّینَةِ وَأَنْ یُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى ﴿59﴾
گفت میعاد ما و شما روز زینت (روز عید) است، مشروط بر اینكه همه مردم هنگامی كه روز بالا میآید جمع شوند. (59)
فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَیْدَهُ ثُمَّ أَتَى ﴿60﴾
فرعون آن مجلس را ترك گفت، و تمام مكر و فریب خود را جمع كرد، و سپس همه را (در روز موعود) آورد. (60)
قَالَ لَهُمْ مُوسَى وَیْلَكُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَیُسْحِتَكُمْ بِعَذَابٍ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى ﴿61﴾
موسی به آنها گفت: وای بر شما دروغ بر خدا نبندید كه شما را با عذاب خود نابود میسازد، و نومیدی و (شكست) از آن كسی است كه دروغ (بر خدا) ببندد. (61)
فَتَنَازَعُوا أَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى ﴿62﴾
آنها در میان خود در ادامه راهشان به نزاع برخاستند و مخفیانه و درگوشی با هم سخن گفتند. (62)
قَالُوا إِنْ هَذَانِ لَسَاحِرَانِ یُرِیدَانِ أَنْ یُخْرِجَاكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِمَا وَیَذْهَبَا بِطَرِیقَتِكُمُ الْمُثْلَى ﴿63﴾
گفتند: این دو مسلما ساحرند، میخواهند شما را با سحرشان از سرزمینتان بیرون كنند، و آئین عالی شما را از بین ببرند! (63)
فَأَجْمِعُوا كَیْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْیَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى ﴿64﴾
اكنون كه چنین است تمام نیرو و نقشه خود را جمع كنید و در یك صف (به میدان مبارزه) بیائید، و رستگاری امروز از آن كسی است كه برتری خودش را اثبات كند! (64)
قَالُوا یَا مُوسَى إِمَّا أَنْ تُلْقِیَ وَإِمَّا أَنْ نَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَى ﴿65﴾
(ساحران) گفتند ای موسی آیا تو اول (عصای خود را) میافكنی یا ما اول بیفكنیم؟! (65)
قَالَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِیُّهُمْ یُخَیَّلُ إِلَیْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَى﴿66﴾
گفت: شما اول بیفكنید، در این هنگام طنابها و عصاهایشان بخاطر سحر آنها چنان به نظر میرسید كه حركت میكنند! (66)
فَأَوْجَسَ فِی نَفْسِهِ خِیفَةً مُوسَى ﴿67﴾
در این هنگام موسی ترس خفیفی در دل احساس كرد. (67)
قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنْتَ الْأَعْلَى ﴿68﴾
گفتیم: نترس تو مسلما (پیروز و) برتری! (68)
وَأَلْقِ مَا فِی یَمِینِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا إِنَّمَا صَنَعُوا كَیْدُ سَاحِرٍ وَلَا یُفْلِحُ السَّاحِرُ حَیْثُ أَتَى ﴿69﴾
و چیزی را كه در دست راست داری بیفكن، تمام آنچه را آنها ساخته اند میبلعد، چرا كه آن تنها مكر ساحر است، و ساحر هر كجا برود رستگار نخواهد شد. (69)
فَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَى ﴿70﴾
(موسی عصای خود را افكند، و آنچه را كه آنها ساخته بودند بلعید) ساحران همگی به سجده افتادند و گفتند: ما به پروردگار موسی و هارون ایمان آوردیم!! (70)
قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِیرُكُمُ الَّذِی عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِی جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَیُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَى ﴿71﴾
(فرعون) گفت آیا پیش از آنكه به شما اذن دهم به او ایمان آوردید؟! مسلما او بزرگ شماست كه سحر به شما آموخته، بیقین دست و پاهای شما را بطور مختلف قطع میكنم و بر فراز شاخه های نخل به دار میآویزم، و خواهید دانست كدامیك از ما مجازاتش دردناكتر و پایدارتر است! (71)
قَالُوا لَنْ نُؤْثِرَكَ عَلَى مَا جَاءَنَا مِنَ الْبَیِّنَاتِ وَالَّذِی فَطَرَنَا فَاقْضِ مَا أَنْتَ قَاضٍ إِنَّمَا تَقْضِی هَذِهِ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿72﴾
گفتند به خدائی كه ما را آفریده ما تو را هرگز بر دلائل روشنی كه به ما رسیده مقدم نخواهیم داشت، هر حكمی میخواهی بكن كه تنها میتوانی در این زندگی دنیا داوری كنی. (72)
إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِیَغْفِرَ لَنَا خَطَایَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَیْهِ مِنَ السِّحْرِ وَاللَّهُ خَیْرٌ وَأَبْقَى ﴿73﴾
ما به پروردگارمان ایمان آوردیم تا گناهان ما و آنچه را از سحر بر ما تحمیل كردی ببخشد، و خدا بهتر و باقیتر است. (73)
إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى ﴿74﴾
هر كس مجرم در محضر پروردگارش حاضر شود آتش دوزخ برای اوست، كه نه در آن میمیرد و نه زنده میشود! (74)
وَمَنْ یَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُولَئِكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَى ﴿75﴾
و هر كس مؤ من باشد و عمل صالح انجام داده باشد در محضر او حاضر شود درجات عالی برای اوست. (75)
جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَلِكَ جَزَاءُ مَنْ تَزَكَّى﴿76﴾
باغهای جاویدان بهشت كه نهرها از زیر درختانش جاری است همیشه در آن خواهند بود و اینست پاداش كسی كه خود را پاك كند! (76)
وَلَقَدْ أَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِی فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِیقًا فِی الْبَحْرِ یَبَسًا لَا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَى ﴿77﴾
ما به موسی وحی فرستادیم كه بندگانم را شبانه (از مصر) با خود ببر، و برای آنها راهی خشك در دریا بگشا كه نه از تعقیب (فرعونیان) خواهی ترسید، و نه از غرق شدن در دریا! (77)
فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِیَهُمْ مِنَ الْیَمِّ مَا غَشِیَهُمْ ﴿78﴾
(به این ترتیب) فرعون با لشگریانش آنها را دنبال كردند، و دریا آنان را (در میان امواج خروشان خود) بطور كامل پوشانید! (78)
وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَى ﴿79﴾
و فرعون قوم خود را گمراه ساخت، و هرگز هدایت نكرد! (79)
یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ قَدْ أَنْجَیْنَاكُمْ مِنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَیْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَیْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى ﴿80﴾
ای بنی اسرائیل ما شما را از (چنگال) دشمنتان نجات دادیم، و در طرف راست كوه طور با شما وعده گذاردیم، و من و سلوی بر شما نازل كردیم. (80)
كُلُوا مِنْ طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِیهِ فَیَحِلَّ عَلَیْكُمْ غَضَبِی وَمَنْ یَحْلِلْ عَلَیْهِ غَضَبِی فَقَدْ هَوَى ﴿81﴾
بخورید از روزیهای پاكیزهای كه به شما دادیم، ولی در آن طغیان نكنید كه غضب من بر شما وارد خواهد شد، و هر كس غضبم بر او وارد شود سقوط میكند. (81)
وَإِنِّی لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى ﴿82﴾
من كسانی را كه توبه كنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند و سپس هدایت شوند می آمرزم. (82)
1400/01/08
|
11:59