تلاوت آیاتی از سوره مباركه طه با صدای استاد علی البنا
این تلاوت شامل سوره طه آیات 1 تا 47 كه در كشور كویت تلاوت شده است.
سوره 20: طه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
طه ﴿1﴾
طه. (1)
مَا أَنْزَلْنَا عَلَیْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى ﴿2﴾
ما قرآن را بر تو نازل نكردیم كه خود را به زحمت بیفكنی. (2)
إِلَّا تَذْكِرَةً لِمَنْ یَخْشَى ﴿3﴾
فقط آنرا برای یادآوری كسانی كه (از خدا) میترسند نازل ساختیم. (3)
تَنْزِیلًا مِمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى ﴿4﴾
این قرآن از سوی كسی نازل شده كه خالق زمین و آسمانهای بلند است. (4)
الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى ﴿5﴾
او خداوندی است رحمن كه بر عرش مسلط است. (5)
لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى ﴿6﴾
از آن اوست آنچه در آسمانها و زمین و میان این دو و در اعماق زمین وجود دارد. (6)
وَإِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى ﴿7﴾
اگر سخن آشكارا بگوئی (یا مخفی كنی) او پنهانیها و حتی پنهانتر از آنرا نیز میداند! (7)
اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى ﴿8﴾
او خداوندی است كه معبودی جز او نیست و برای او نامهای نیك است. (8)
وَهَلْ أَتَاكَ حَدِیثُ مُوسَى ﴿9﴾
و آیا خبر موسی به تو رسیده است ؟ (9)
إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّی آنَسْتُ نَارًا لَعَلِّی آتِیكُمْ مِنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى ﴿10﴾
هنگامی كه آتشی (از دور) مشاهده كرد و به خانواده خود گفت اندكی مكث كنید كه من آتشی دیدم شاید شعله ای از آن را برای شما بیاورم، یا به وسیله این آتش راه را پیدا كنم. (10)
فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِیَ یَا مُوسَى ﴿11﴾
هنگامی كه نزد آتش آمد ندا داده شد كه ای موسی! (11)
إِنِّی أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿12﴾
من پروردگار توام! كفشهایت را بیرون آر كه تو در سرزمین مقدس طوی هستی. (12)
وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا یُوحَى ﴿13﴾
و من تو را (برای مقام رسالت) انتخاب كردم، اكنون به آنچه بر تو وحی میشود گوش فرا ده! (13)
إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِی ﴿14﴾
من الله هستم، معبودی جز من نیست، مرا پرستش كن و نماز را برای یاد من به پادار. (14)
إِنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ أَكَادُ أُخْفِیهَا لِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَى ﴿15﴾
رستاخیز بطور قطع خواهد آمد من میخواهم آن را پنهان كنم تا هر كس در برابر سعی و كوشش خود جزا ببیند. (15)
فَلَا یَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لَا یُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَى ﴿16﴾
و هرگز نباید افرادی كه ایمان به قیامت ندارند و از هوسهای خویش پیروی كردند تو را از آن باز دارند كه هلاك خواهی شد. (16)
وَمَا تِلْكَ بِیَمِینِكَ یَا مُوسَى ﴿17﴾
و چه چیز در دست راست توست ای موسی؟! (17)
قَالَ هِیَ عَصَایَ أَتَوَكَّأُ عَلَیْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِی وَلِیَ فِیهَا مَآرِبُ أُخْرَى﴿18﴾
گفت این عصای من است، بر آن تكیه میكنم، برگ درختان را با آن برای گوسفندانم فرو میریزم، و نیازهای دیگری را نیز با آن برطرف میكنم. (18)
قَالَ أَلْقِهَا یَا مُوسَى ﴿19﴾
گفت ای موسی آنرا بیفكن! (19)
فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِیَ حَیَّةٌ تَسْعَى ﴿20﴾
(موسی) آنرا افكند، ناگهان مار عظیمی شد و شروع به حركت كرد! (20)
قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ سَنُعِیدُهَا سِیرَتَهَا الْأُولَى ﴿21﴾
فرمود آنرا بگیر و نترس ما آنرا به همان صورت اول باز میگردانیم. (21)
وَاضْمُمْ یَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَیْضَاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ آیَةً أُخْرَى ﴿22﴾
و دست خود را در گریبانت فرو بر، تا سفید و درخشنده بیعیب بیرون آید، و این معجزه دیگری است. (22)
لِنُرِیَكَ مِنْ آیَاتِنَا الْكُبْرَى ﴿23﴾
می خواهیم آیات بزرگ خود را به تو نشان دهیم. (23)
اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿24﴾
برو به سوی فرعون كه او طغیان كرده است! (24)
قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی ﴿25﴾
عرض كرد پروردگارا سینه مرا گشاده دار. (25)
وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی ﴿26﴾
كار مرا بر من آسان گردان. (26)
وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِی ﴿27﴾
و گره از زبانم بگشا. (27)
یَفْقَهُوا قَوْلِی ﴿28﴾
تا سخنان مرا بفهمند. (28)
وَاجْعَلْ لِی وَزِیرًا مِنْ أَهْلِی ﴿29﴾
وزیری از خاندانم برای من قرار بده. (29)
هَارُونَ أَخِی ﴿30﴾
برادرم هارون را. (30)
اشْدُدْ بِهِ أَزْرِی ﴿31﴾
به وسیله او پشتم را محكم كن. (31)
وَأَشْرِكْهُ فِی أَمْرِی ﴿32﴾
و او را در كار من شریك گردان. (32)
كَیْ نُسَبِّحَكَ كَثِیرًا ﴿33﴾
تا تو را بسیار تسبیح گوئیم. (33)
وَنَذْكُرَكَ كَثِیرًا ﴿34﴾
و تو را بسیار یاد كنیم. (34)
إِنَّكَ كُنْتَ بِنَا بَصِیرًا ﴿35﴾
چرا كه تو همیشه از حال ما آگاه بودهای. (35)
قَالَ قَدْ أُوتِیتَ سُؤْلَكَ یَا مُوسَى ﴿36﴾
فرمود آنچه را خواستهای به تو داده شد، ای موسی! (36)
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَیْكَ مَرَّةً أُخْرَى ﴿37﴾
و ما بار دیگر نیز تو را مشمول نعمت خود ساختیم. (37)
إِذْ أَوْحَیْنَا إِلَى أُمِّكَ مَا یُوحَى ﴿38﴾
آن زمان كه به مادرت آنچه را لازم بود الهام كردیم. (38)
أَنِ اقْذِفِیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِفِیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِی وَعَدُوٌّ لَهُ وَأَلْقَیْتُ عَلَیْكَ مَحَبَّةً مِنِّی وَلِتُصْنَعَ عَلَى عَیْنِی ﴿39﴾
كه او را در صندوقی بیفكن، و آن صندوق را به دریا بینداز، تا دریا آنرا به ساحل بیفكند، و دشمن من و دشمن او آنرا بگیرد و من محبتی از خودم بر تو افكندم، تا در برابر دیدگان (علم) من پرورش یابی. (39)
إِذْ تَمْشِی أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَنْ یَكْفُلُهُ فَرَجَعْنَاكَ إِلَى أُمِّكَ كَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّیْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِینَ فِی أَهْلِ مَدْیَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ یَا مُوسَى ﴿40﴾
در آن هنگام كه خواهرت (در نزدیكی كاخ فرعون) راه میرفت و میگفت آیا خانوادهای را به شما نشان دهم كه این نوزاد را كفالت میكند (و دایه خوبی برای اوست) و به دنبال آن ما تو را به مادرت بازگرداندیم تا چشمش به تو روشن شود، و غمگین نگردد، و تو كسی (از فرعونیان) را كشتی اما ما تو را از اندوه نجات دادیم، پس از آن سالیانی در میان مردم مدین توقف نمودی و تو را بارها آزمودیم سپس در زمان مقدر (برای فرمان رسالت) به اینجا آمدی. (40)
وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِی ﴿41﴾
و من تو را برای خودم پرورش دادم! (41)
اذْهَبْ أَنْتَ وَأَخُوكَ بِآیَاتِی وَلَا تَنِیَا فِی ذِكْرِی ﴿42﴾
تو و برادرت با آیات من به سوی فرعون بروید، و در یاد من كوتاهی نكنید. (42)
اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿43﴾
به سوی فرعون بروید كه طغیان كرده است. (43)
فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَیِّنًا لَعَلَّهُ یَتَذَكَّرُ أَوْ یَخْشَى ﴿44﴾
اما به نرمی با او سخن بگوئید شاید متذكر شود یا از (خدا) بترسد. (44)
قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَنْ یَفْرُطَ عَلَیْنَا أَوْ أَنْ یَطْغَى ﴿45﴾
(موسی و هارون) گفتند: پروردگارا! از این میترسیم كه او بر ما پیشی بگیرد یا طغیان كند. (45)
قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِی مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى ﴿46﴾
فرمود نترسید، من با شما هستم (همه چیز را) میشنوم و میبینم! (46)
فَأْتِیَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْنَاكَ بِآیَةٍ مِنْ رَبِّكَ وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى ﴿47﴾
شما به سراغ او بروید و بگوئید: ما فرستاده های پروردگار توئیم، بنی اسرائیل را با ما بفرست، و آنها را شكنجه و آزار مكن، ما آیت روشنی از سوی پروردگارت برای تو آورده ایم و سلام و درود بر آن كس باد كه از هدایت پیروی میكند. (47)
1399/12/30
|
15:30