تلاوت آیاتی از سوره های مباركه جمعه، لیل، تین، علق، زلزال با صدای استاد شحات محمد انور(آیات قسمت 55 برنامه قرار تلاوت)

این تلاوت شامل آیات سوره های مباركه جمعه آیات 9 الی آخر، لیل، تین، علق، زلزال می باشد.

تلاوت تحقیق استاد شحات محمد انور
سوره 62: الجمعة



یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نُودِیَ لِلصَّلَاةِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَیْعَ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿9﴾

اى كسانى كه ایمان آورده‏ اید چون براى نماز جمعه ندا درداده شد به سوى ذكر خدا بشتابید و داد و ستد را واگذارید اگر بدانید این براى شما بهتر است (9)



فَإِذَا قُضِیَتِ الصَّلَاةُ فَانْتَشِرُوا فِی الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِیرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿10﴾

و چون نماز گزارده شد در [روى] زمین پراكنده گردید و فضل خدا را جویا شوید و خدا را بسیار یاد كنید باشد كه شما رستگار گردید (10)



وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَیْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا قُلْ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ وَاللَّهُ خَیْرُ الرَّازِقِینَ ﴿11﴾

و چون داد و ستد یا سرگرمیى ببینند به سوى آن روى‏آور مى ‏شوند و تو را در حالى كه ایستاده‏ اى ترك مى كنند بگو آنچه نزد خداست از سرگرمى و از داد و ستد بهتر است و خدا بهترین روزى دهندگان است (11)



سوره 92: اللیل





بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان



وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَى ﴿1﴾

سوگند به شب چون پرده افكند (1)



وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿2﴾

سوگند به روز چون جلوه‏ گرى آغازد (2)



وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿3﴾

و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفرید (3)



إِنَّ سَعْیَكُمْ لَشَتَّى ﴿4﴾

كه همانا تلاش شما پراكنده است (4)



فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿5﴾

اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت (5)



وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿6﴾

و [پاداش] نیكوتر را تصدیق كرد (6)



فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَى ﴿7﴾

بزودى راه آسانى پیش پاى او خواهیم گذاشت (7)



وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى ﴿8﴾

و اما آنكه بخل ورزید و خود را بى ‏نیاز دید (8)



وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى ﴿9﴾

و [پاداش] نیكوتر را به دروغ گرفت (9)



فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى ﴿10﴾

بزودى راه دشوارى به او خواهیم نمود (10)



وَمَا یُغْنِی عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿11﴾

و چون هلاك شد [دیگر] مال او به كارش نمى ‏آید (11)



إِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدَى ﴿12﴾

همانا هدایت بر ماست (12)



وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿13﴾

و در حقیقت دنیا و آخرت از آن ماست (13)



فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى ﴿14﴾

پس شما را به آتشى كه زبانه مى ‏كشد هشدار دادم (14)



لَا یَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿15﴾

جز نگون‏بخت‏ تر[ین مردم] در آن درنیاید (15)



الَّذِی كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿16﴾

همان كه تكذیب كرد و رخ برتافت (16)



وَسَیُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿17﴾

و پاك‏رفتارتر[ین مردم] از آن دور داشته خواهد شد (17)



الَّذِی یُؤْتِی مَالَهُ یَتَزَكَّى ﴿18﴾

همان كه مال خود را مى‏ دهد [براى آنكه] پاك شود (18)



وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى ﴿19﴾

و هیچ كس را به قصد پاداش‏یافتن نعمت نمى ‏بخشد (19)



إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿20﴾

جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد] (20)



وَلَسَوْفَ یَرْضَى ﴿21﴾

و قطعا بزودى خشنود خواهد شد (21)



سوره 95: التین



بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان



وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ ﴿1﴾

سوگند به انجیر و زیتون (1)



وَطُورِ سِینِینَ ﴿2﴾

و طور سینا (2)



وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ ﴿3﴾

و این شهر امن [و امان] (3)



لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ﴿4﴾

[كه] براستى انسان را در نیكوترین اعتدال آفریدیم (4)



ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ ﴿5﴾

سپس او را به پست‏ ترین [مراتب] پستى بازگردانیدیم (5)



إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿6﴾

مگر كسانى را كه گرویده و كارهاى شایسته كرده‏ اند كه پاداشى بى‏ منت‏ خواهند داشت (6)



فَمَا یُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّینِ ﴿7﴾

پس چه چیز تو را بعد [از این] به تكذیب جزا وامى دارد (7)



أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِینَ ﴿8﴾

آیا خدا نیكوترین داوران نیست (8)





سوره 96: العلق



بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان



اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِی خَلَقَ ﴿1﴾

بخوان به نام پروردگارت كه آفرید (1)



خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿2﴾

انسان را از علق آفرید (2)



اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿3﴾

بخوان و پروردگار تو كریمترین [كریمان] است (3)



الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿4﴾

همان كس كه به وسیله قلم آموخت (4)



عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿5﴾

آنچه را كه انسان نمى‏ دانست [بتدریج به او] آموخت (5)



كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَى ﴿6﴾

حقا كه انسان سركشى مى ‏كند (6)



أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿7﴾



همین كه خود را بى ‏نیاز پندارد (7)



إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى ﴿8﴾

در حقیقت بازگشت به سوى پروردگار توست (8)



أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى ﴿9﴾

آیا دیدى آن كس را كه باز مى‏ داشت (9)



عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿10﴾

بنده‏ اى را آنگاه كه نماز مى‏ گزارد (10)





أَرَأَیْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿11﴾

چه پندارى اگر او بر هدایت باشد (11)



أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿12﴾

یا به پرهیزگارى وادارد [براى او بهتر نیست] (12)



أَرَأَیْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿13﴾

[و باز] آیا چه پندارى [كه] اگر او به تكذیب پردازد و روى برگرداند [چه كیفرى در پیش دارد] (13)



أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿14﴾

مگر ندانسته كه خدا مى ‏بیند (14)



كَلَّا لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿15﴾

زنهار اگر باز نایستد موى پیشانى [او] را سخت بگیریم (15)



نَاصِیَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿16﴾

[همان] موى پیشانى دروغزن گناه‏پیشه را (16)



فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ ﴿17﴾

[بگو] تا گروه خود را بخواند (17)



سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ﴿18﴾

بزودى آتشبانان را فرا خوانیم (18)



كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿19﴾

زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را [به خدا] نزدیك گردان (19)





سوره 99: الزلزلة



بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان



إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿1﴾

آنگاه كه زمین به لرزش [شدید] خود لرزانیده شود (1)



وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿2﴾

و زمین بارهاى سنگین خود را برون افكند (2)



وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا ﴿3﴾

و انسان گوید [زمین] را چه شده است (3)



یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿4﴾

آن روز است كه [زمین] خبرهاى خود را باز گوید (4)



بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا ﴿5﴾

[همان گونه] كه پروردگارت بدان وحى كرده است (5)



یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِیُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿6﴾

آن روز مردم [به حال] پراكنده برآیند تا [نتیجه] كارهایشان به آنان نشان داده شود (6)



فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ ﴿7﴾

پس هر كه هموزن ذره‏ اى نیكى كند [نتیجه] آن را خواهد دید (7)



وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ ﴿8﴾

و هر كه هموزن ذره‏ اى بدى كند [نتیجه] آن را خواهد دید (8)

1399/12/19
|
12:34
دسترسی سریع