تلاوت آیاتی از سوره مباركه انسان با صدای استاد حصان( آیات قسمت 37 برنامه قرار تلاوت)
این تلاوت شامل آیات 23 تا آخر سوره انسان و سوره های مرسلات ، زلزال ، عادیات ، قارعه ، تكاثر ، عصر می باشد .
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْكَ الْقُرْآنَ تَنْزِیلًا ﴿23﴾
مسلما ما قرآن را بر تو نازل كردیم. (23)
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا ﴿24﴾
پس در (تبلیغ و اجرای) حكم پروردگارت شكیبا باش، و از هیچ گنهكار و كافری از آنان اطاعت مكن. (24)
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِیلًا ﴿25﴾
و نام پروردگارت راهر صبح و شام به یاد آور. (25)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ﴿26﴾
و در شبانگاه برای او سجده كن، و مقداری طولانی از شب، او را تسبیح گوی. (26)
إِنَّ هَؤُلَاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا ﴿27﴾
آنها زندگی زودگذر دنیا را دوست دارند در حالی كه پشت سر خود روز سخت و سنگینی را رها میكنند. (27)
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا ﴿28﴾
ما آنها را آفریدیم و پیوندهای وجودشان را محكم كردیم، و هر زمان بخواهیم جای آنان را به گروه دیگری میدهیم. (28)
إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿29﴾
این یك تذكر و یاد آوری است و هر كس بخواهد (با استفاده از آن) راهی به سوی پروردگارش انتخاب میكند. (29)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِیمًا حَكِیمًا ﴿30﴾
و شما چیزی را نمیخواهید مگر اینكه خدا بخواهد، خداوند عالم و حكیم است. (30)
یُدْخِلُ مَنْ یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿31﴾
هر كس را بخواهد (و شایسته ببیند) در رحمت خود وارد میكند، و برای ظالمان عذاب دردناكی فراهم ساخته است. (31)
سوره 77: المرسلات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿1﴾
سوگند به فرشتگانی كه پی درپی فرستاده میشوند. (1)
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿2﴾
و آنها كه همچون تند باد حركت میكنند. (2)
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿3﴾
و سوگند به آنها كه (ابرها را) میگسترانند، و منتشر میسازند. (3)
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿4﴾
و آنها كه جدا میكنند. (4)
فَالْمُلْقِیَاتِ ذِكْرًا ﴿5﴾
و سوگند به آنها كه آیات بیدار كننده (الهی) را به (انبیاء) القا مینمایند. (5)
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿6﴾
برای اتمام حجت، یا انذار! (6)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿7﴾
كه آنچه به شما (درباره قیامت) وعده داده میشود به وقوع میپیوندد. (7)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿8﴾
در آن هنگام كه ستارگان محو و تاریك گردند، (8)
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿9﴾
و (كواكب) آسمان از هم بشكافند، (9)
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿10﴾
و در آن زمان كه كوهها از جا كنده شوند. (10)
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿11﴾
و در آن هنگام كه برای پیامبران (به منظور اداء شهادت) تعیین وقت شود. (11)
لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿12﴾
این امر برای چه روزی به تاءخیر افتاده ؟ (12)
لِیَوْمِ الْفَصْلِ ﴿13﴾
برای روز جدائی (حق از باطل). (13)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿14﴾
تو چه میدانی روز جدائی چیست ؟ (14)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ ﴿15﴾
وای در آن روز بر تكذیب كنندگان. (15)
أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِینَ ﴿16﴾
آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاك نكردیم ؟ (16)
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ ﴿17﴾
سپس آخرین را به دنبال آنها میفرستیم. (17)
كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿18﴾
(آری) اینگونه با مجرمان رفتار میكنیم. (18)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ ﴿19﴾
وای در آن روز بر تكذیب كنندگان. (19)
أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ﴿20﴾
آیا شما را از آبی پست و ناچیز نیافریدیم ؟ (20)
فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَكِینٍ ﴿21﴾
سپس آن را در قرارگاهی محفوظ و آماده قرار دادیم. (21)
إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿22﴾
تا مدتی معین. (22)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿23﴾
ما قدرت بر این كار داشتیم پس ما قدرتمند خوبی هستیم (و امر معاد برای ما سهل است) (23)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ ﴿24﴾
وای در آن روز بر تكذیب كنندگان. (24)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا ﴿25﴾
آیا زمین را مركز اجتماع انسانها قرار ندادیم ؟ (25)
أَحْیَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿26﴾
هم در حال حیاتشان و هم مرگشان. (26)
وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا ﴿27﴾
و در آن كوههای استوار و بلند قرار دادیم، و آبی گوارا به شما نوشاندیم. (27)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ ﴿28﴾
وای در آن روز بر تكذیب كنندگان. (28)
انْطَلِقُوا إِلَى مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿29﴾
(و در آن روز به آنها گفته میشود) بیدرنگ بروید به سوی همان چیزی كه پیوسته آنرا انكار میكردید! (29)
انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿30﴾
بروید به سوی سایه سه شاخه (دودهای خفقان بار آتش!). (30)
لَا ظَلِیلٍ وَلَا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ ﴿31﴾
سایه ای كه نه آرام بخش است، و نه از شعله های آتش جلوگیری میكند! (31)
إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ ﴿32﴾
جرقه هائی از خود پرتاب میكند مانند یك كاخ! (32)
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿33﴾
گوئی (در سرعت و كثرت) همچون شتران زرد رنگی هستند (كه به هر سو پراكنده میشوند). (33)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ ﴿34﴾
وای در آن روز بر تكذیب كنندگان. (34)
هَذَا یَوْمُ لَا یَنْطِقُونَ ﴿35﴾
امروز روزی است كه سخن نمیگویند (و قادر بر دفاع از خویش نیستند). (35)
وَلَا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ ﴿36﴾
و به آنها اجازه داده نمیشود كه عذر خواهی كنند. (36)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ ﴿37﴾
وای در آن روز بر تكذیب كنندگان. (37)
هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِینَ ﴿38﴾
امروز همان روز جدائی (حق از باطل) است كه شما و پیشینیان را در آن جمع كرده ایم. (38)
فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَیْدٌ فَكِیدُونِ ﴿39﴾
اگر چاره ای در برابر من (برای فرار از چنگال مجازات) دارید انجام دهید. (39)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ ﴿40﴾
وای در آن روز بر تكذیب كنندگان. (40)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ ﴿41﴾
افراد با تقوی در سایه های (درختان بهشتی) و در میان چشمه ها قرار دارند. (41)
وَفَوَاكِهَ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿42﴾
و میوه هائی از آنچه مایل باشند. (42)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿43﴾
بخورید و بنوشید گوارا، اینها در برابر اعمالی است كه انجام میدادید. (43)
إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿44﴾
ما اینگونه نیكوكاران را جزا میدهیم. (44)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ ﴿45﴾
وای در آن روز بر تكذیب كنندگان. (45)
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ ﴿46﴾
(در مقابل، به مجرمان گفته میشود) بخورید و بهره گیرید در این مدت كم (ولی بدانید عذاب الهی در انتظار شما است) چرا كه شما مجرمید. (46)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ ﴿47﴾
وای در آن روز بر تكذیب كنندگان. (47)
وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا یَرْكَعُونَ ﴿48﴾
و هنگامی كه به آنها گفته شود ركوع كنید ركوع نمیكنند. (48)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ ﴿49﴾
وای در آن روز بر تكذیب كنندگان. (49)
فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ ﴿50﴾
(اگر آنها به این قرآن ایمان نمیآورند) پس به كدام سخن بعد از آن ایمان میآورند. (50)
سوره 99: الزلزلة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿1﴾
هنگامی كه زمین شدیدا به لرزه در آید. (1)
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿2﴾
و زمین بارهای سنگینش را خارج سازد! (2)
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا ﴿3﴾
و انسان میگوید زمین را چه میشود (كه اینگونه میلرزد)؟ (3)
یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿4﴾
در آن روز زمین تمام خبرهای خود را بازگو میكند. (4)
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا ﴿5﴾
چرا كه پروردگارت به او وحی كرده است. (5)
یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِیُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿6﴾
در آن روز مردم به صورت گروه های مختلف از قبرها خارج میشوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود. (6)
فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ ﴿7﴾
پس هر كس به اندازه سنگینی ذره ای كار خیر انجام داده آن را میبیند. (7)
وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ ﴿8﴾
و هر كس به اندازه ذره ای كار بد كرده آن را میبیند. (8)
سوره 106: قریش
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لِإِیلَافِ قُرَیْشٍ ﴿1﴾
(مجازات اصحاب الفیل) به خاطر این بود كه قریش (به این سرزمین مقدس) الفت گیرند (و مقدمات ظهور پیامبر فراهم شود). (1)
إِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّیْفِ ﴿2﴾
الفت آنها در سفرهای زمستانه و تابستانه است. (2)
فَلْیَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَیْتِ ﴿3﴾
پس (به شكرانه این نعمت بزرگ) باید پروردگار این خانه را عبادت كنند. (3)
الَّذِی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ ﴿4﴾
همانكس كه آنها را از گرسنگی نجات داد و از نااءمنی رهائی بخشید. (4)
سوره 102: التكاثر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ﴿1﴾
تفاخر و تكاثر شما را به خود مشغول داشته (و از خدا غافل كرده). (1)
حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿2﴾
تا آنجا كه زیارت قبرها رفتید (و قبور مردگان خود را برشمردید). (2)
كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿3﴾
چنین نیست كه شما خیال میكنید به زودی خواهید دانست. (3)
ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿4﴾
باز چنان نیست كه شما میپندارید به زودی خواهید دانست. (4)
كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ ﴿5﴾
چنان نیست كه شما خیال میكنید اگر شما علم الیقین (به آخرت) داشتید (به سراغ این موهومات و تفاخرها نمیرفتید). (5)
لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ ﴿6﴾
شما قطعا جهنم را خواهید دید! (6)
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ ﴿7﴾
سپس (با ورود در آن) آن را به عین الیقین مشاهده خواهید كرد. (7)
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ ﴿8﴾
سپس در آن روز همه شما از نعمتهائی كه داشته اید سؤ ال خواهید شد. (8)
سوره 103: العصر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَصْرِ ﴿1﴾
به عصر سوگند، (1)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿2﴾
كه انسانها همه در زیانند. (2)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿3﴾
مگر كسانی كه ایمان آورده، و اعمال صالح انجام داده اند و یكدیگر را به حق سفارش كرده، و یكدیگر را به شكیبائی و استقامت توصیه نمود. (3)