تلاوت آیاتی از سوره مباركه احزاب با صدای استاد هنداوی

این تلاوت شامل آیات 28 تا 34 سوره احزاب و آیات 1 تا 18 سوره بلد است كه در كرج - نظر آباد در سال 1383 اجرا شده است .

اى پیامبر به همسرانت بگو اگر خواهان زندگى دنیا و زینت آنید بیایید تا مهرتان را بدهم و [خوش و] خرم شما را رها كنم (28)

یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ إِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا وَزِینَتَهَا فَتَعَالَیْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِیلًا ﴿28﴾





و اگر خواستار خدا و فرستاده وى و سراى آخرتید پس به راستى خدا براى نیكوكاران شما پاداش بزرگى آماده گردانیده است (29)

وَإِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِنَاتِ مِنكُنَّ أَجْرًا عَظِیمًا ﴿29﴾





اى همسران پیامبر هر كس از شما مبادرت به كار زشت آشكارى كند عذابش دو چندان خواهد بود و این بر خدا همواره آسان است (30)

یَا نِسَاء النَّبِیِّ مَن یَأْتِ مِنكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَیِّنَةٍ یُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَیْنِ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرًا ﴿30﴾





و هر كس از شما خدا و فرستاده‏اش را فرمان برد و كار شایسته كند پاداشش را دو چندان مى‏دهیم و برایش روزى نیكو فراهم خواهیم ساخت (31)

وَمَن یَقْنُتْ مِنكُنَّ لِلَّهِ وَرَسُولِهِ وَتَعْمَلْ صَالِحًا نُّؤْتِهَا أَجْرَهَا مَرَّتَیْنِ وَأَعْتَدْنَا لَهَا رِزْقًا كَرِیمًا ﴿31﴾





اى همسران پیامبر شما مانند هیچ یك از زنان [دیگر] نیستید اگر سر پروا دارید پس به ناز سخن مگویید تا آنكه در دلش بیمارى است طمع ورزد و گفتارى شایسته گویید (32)

یَا نِسَاء النَّبِیِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا ﴿32﴾





و در خانه‏هایتان قرار گیرید و مانند روزگار جاهلیت قدیم زینتهاى خود را آشكار مكنید و نماز برپا دارید و زكات بدهید و خدا و فرستاده‏اش را فرمان برید خدا فقط مى‏خواهد آلودگى را از شما خاندان [پیامبر] بزداید و شما را پاك و پاكیزه گرداند (33)

وَقَرْنَ فِی بُیُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِینَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَكُمْ تَطْهِیرًا ﴿33﴾





و آنچه را كه از آیات خدا و [سخنان] حكمت[آمیز] در خانه‏هاى شما خوانده مى‏شود یاد كنید در حقیقت‏خدا همواره دقیق و آگاه است (34)

وَاذْكُرْنَ مَا یُتْلَى فِی بُیُوتِكُنَّ مِنْ آیَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِیفًا خَبِیرًا ﴿34﴾



سوره 90: البلد









به نام خداوند رحمتگر مهربان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ





سوگند به این شهر (1)

لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿1﴾





و حال آنكه تو در این شهر جاى دارى (2)

وَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿2﴾





سوگند به پدرى [چنان] و آن كسى را كه به وجود آورد (3)

وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿3﴾





براستى كه انسان را در رنج آفریده‏ایم (4)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی كَبَدٍ ﴿4﴾





آیا پندارد كه هیچ كس هرگز بر او دست نتواند یافت (5)

أَیَحْسَبُ أَن لَّن یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ ﴿5﴾





گوید مال فراوانى تباه كردم (6)

یَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا ﴿6﴾





آیا پندارد كه هیچ كس او را ندیده است (7)

أَیَحْسَبُ أَن لَّمْ یَرَهُ أَحَدٌ ﴿7﴾





آیا دو چشمش نداده‏ایم (8)

أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَیْنَیْنِ ﴿8﴾





و زبانى و دو لب (9)

وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ ﴿9﴾





و هر دو راه [خیر و شر] را بدو نمودیم (10)

وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ ﴿10﴾





و[لى] نخواست از گردنه [عاقبت‏نگرى] بالا رود (11)

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿11﴾





و تو چه دانى كه آن گردنه [سخت] چیست (12)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿12﴾





بنده‏اى را آزادكردن (13)

فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿13﴾





یا در روز گرسنگى طعام‏دادن (14)

أَوْ إِطْعَامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ ﴿14﴾





به یتیمى خویشاوند (15)

یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿15﴾





یا بینوایى خاك‏نشین (16)

أَوْ مِسْكِینًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿16﴾





علاوه بر این از زمره كسانى باشد كه گرویده و یكدیگر را به شكیبایى و مهربانى سفارش كرده‏اند (17)

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿17﴾





اینانند خجستگان (18)

أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿18﴾

1399/10/30
|
13:21
دسترسی سریع