تلاوت آیاتی از سوره مباركه طه با صدای استاد محمد طنطاوی
این تلاوت شامل آیات 1 تا 36 سوره طه است كه در دارالثقلین دولت آباد اجرا شده است .
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
طه (1)
طه ﴿1﴾
قرآن را بر تو نازل نكردیم تا به رنج افتى (2)
مَا أَنزَلْنَا عَلَیْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى ﴿2﴾
جز اینكه براى هر كه مىترسد پندى باشد (3)
إِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن یَخْشَى ﴿3﴾
[كتابى است] نازل شده از جانب كسى كه زمین و آسمانهاى بلند را آفریده است (4)
تَنزِیلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى ﴿4﴾
خداى رحمان كه بر عرش استیلا یافته است (5)
الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى ﴿5﴾
آنچه در آسمانها و آنچه در زمین و آنچه میان آن دو و آنچه زیر خاك است از آن اوست (6)
لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى ﴿6﴾
و اگر سخن به آواز گویى او نهان و نهانتر را مىداند (7)
وَإِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى ﴿7﴾
خدایى كه جز او معبودى نیست [و] نامهاى نیكو به او اختصاص دارد (8)
اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى ﴿8﴾
و آیا خبر موسى به تو رسید (9)
وَهَلْ أَتَاكَ حَدِیثُ مُوسَى ﴿9﴾
هنگامى كه آتشى دید پس به خانواده خود گفت درنگ كنید زیرا من آتشى دیدم امید كه پارهاى از آن براى شما بیاورم یا در پرتو آتش راه [خود را باز] یابم (10)
إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّی آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّی آتِیكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى ﴿10﴾
پس چون بدان رسید ندا داده شد كه اى موسى (11)
فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِی یَا مُوسَى ﴿11﴾
این منم پروردگار تو پاىپوش خویش بیرون آور كه تو در وادى مقدس طوى هستى (12)
إِنِّی أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿12﴾
و من تو را برگزیدهام پس بدانچه وحى مىشود گوش فرا ده (13)
وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا یُوحَى ﴿13﴾
منم من خدایى كه جز من خدایى نیست پس مرا پرستش كن و به یاد من نماز برپا دار (14)
إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِی ﴿14﴾
در حقیقت قیامت فرارسنده است مىخواهم آن را پوشیده دارم تا هر كسى به [موجب] آنچه مىكوشد جزا یابد (15)
إِنَّ السَّاعَةَ ءاَتِیَةٌ أَكَادُ أُخْفِیهَا لِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَى ﴿15﴾
پس هرگز نباید كسى كه به آن ایمان ندارد و از هوس خویش پیروى كرده است تو را از [ایمان به] آن باز دارد كه هلاك خواهى شد (16)
فَلاَ یَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لاَ یُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَى ﴿16﴾
و اى موسى در دست راست تو چیست (17)
وَمَا تِلْكَ بِیَمِینِكَ یَا مُوسَى ﴿17﴾
گفت این عصاى من است بر آن تكیه مىدهم و با آن براى گوسفندانم برگ مى تكانم و كارهاى دیگرى هم براى من از آن برمىآید (18)
قَالَ هِیَ عَصَایَ أَتَوَكَّأُ عَلَیْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِی وَلِیَ فِیهَا مَآرِبُ أُخْرَى ﴿18﴾
فرمود اى موسى آن را بینداز (19)
قَالَ أَلْقِهَا یَا مُوسَى ﴿19﴾
پس آن را انداخت و ناگاه مارى شد كه به سرعت مىخزید (20)
فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِیَ حَیَّةٌ تَسْعَى ﴿20﴾
فرمود آن را بگیر و مترس به زودى آن را به حال نخستینش بازخواهیم گردانید (21)
قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ سَنُعِیدُهَا سِیرَتَهَا الْأُولَى ﴿21﴾
و دستخود را به پهلویت ببر سپید بىگزند برمىآید [این] معجزهاى دیگر است (22)
وَاضْمُمْ یَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَیْضَاء مِنْ غَیْرِ سُوءٍ آیَةً أُخْرَى ﴿22﴾
تا به تو معجزات بزرگ خود را بنمایانیم (23)
لِنُرِیَكَ مِنْ آیَاتِنَا الْكُبْرَى ﴿23﴾
به سوى فرعون برو كه او به سركشى برخاسته است (24)
اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿24﴾
گفت پروردگارا سینهام را گشاده گردان (25)
قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی ﴿25﴾
و كارم را براى من آسان ساز (26)
وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی ﴿26﴾
و از زبانم گره بگشاى (27)
وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِی ﴿27﴾
[تا] سخنم را بفهمند (28)
یَفْقَهُوا قَوْلِی ﴿28﴾
و براى من دستیارى از كسانم قرار ده (29)
وَاجْعَل لِّی وَزِیرًا مِّنْ أَهْلِی ﴿29﴾
هارون برادرم را (30)
هَارُونَ أَخِی ﴿30﴾
پشتم را به او استوار كن (31)
اشْدُدْ بِهِ أَزْرِی ﴿31﴾
و او را شریك كارم گردان (32)
وَأَشْرِكْهُ فِی أَمْرِی ﴿32﴾
تا تو را فراوان تسبیح گوییم (33)
كَیْ نُسَبِّحَكَ كَثِیرًا ﴿33﴾
و بسیار به یاد تو باشیم (34)
وَنَذْكُرَكَ كَثِیرًا ﴿34﴾
زیرا تو همواره به [حال] ما بینایى (35)
إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِیرًا ﴿35﴾
فرمود اى موسى خواستهات به تو داده شد (36)
قَالَ قَدْ أُوتِیتَ سُؤْلَكَ یَا مُوسَى ﴿36﴾
1399/10/17
|
23:03