تلاوت آیاتی از سوره مباركه نساء با صدای استاد شحات محمد انور( آیات قسمت 25 برنامه قرار تلاوت)
این تلاوت شامل آیات 135 تا 147 سوره مباركه نساء می باشد.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِینَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَى أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَیْنِ وَالْأَقْرَبِینَ إِنْ یَكُنْ غَنِیًّا أَوْ فَقِیرًا فَاللَّهُ أَوْلَى بِهِمَا فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَى أَنْ تَعْدِلُوا وَإِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا﴿135﴾
ای كسانی كه ایمان آوردهاید كاملا قیام به عدالت كنید، برای خدا گواهی دهید اگر چه (این گواهی) به زیان خود شما یا پدر و مادر یا نزدیكان شما بوده باشد، چه اینكه اگر آنها غنی یا فقیر باشند خداوند سزاوارتر است كه از آنها حمایت كند، بنا بر این از هوی و هوس پیروی نكنید كه از حق منحرف خواهید شد، و اگر حق را تحریف كنید و یا از اظهار آن اعراض نمائید خداوند به آنچه انجام میدهید آگاه است. (135)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِی نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِی أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَمَنْ یَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِیدًا ﴿136﴾
ای كسانی كه ایمان آوردهاید، ایمان (واقعی) به خدا و پیامبرش و كتابی كه بر او نازل كرده، و كتب (آسمانی) كه قبلا فرستاده است بیاورید. و كسی كه خدا و فرشتگان او و كتابها و پیامبرانش، و روز بازپسین را انكار كند در گمراهی دور و درازی افتاده است. (136)
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَمْ یَكُنِ اللَّهُ لِیَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِیَهْدِیَهُمْ سَبِیلًا ﴿137﴾
آنها كه ایمان آوردند، سپس كافر شدند، باز هم ایمان آوردند، و دگر بار كافر شدند سپس بر كفر خود افزودند هرگز خدا آنها را نخواهد بخشید و نه آنها را به راه (راست) هدایت میكند. (137)
بَشِّرِ الْمُنَافِقِینَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿138﴾
به منافقان بشارت ده كه مجازات دردناكی در انتظار آنها است. (138)
الَّذِینَ یَتَّخِذُونَ الْكَافِرِینَ أَوْلِیَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَیَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِیعًا ﴿139﴾
همانها كه كافران را، بجای مومنان، دوست خود بر میگزینند، آیا اینها میخواهند از آنان كسب عزت و آبرو كنند با اینكه همه عزتها مخصوص خدا است!! (139)
وَقَدْ نَزَّلَ عَلَیْكُمْ فِی الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آیَاتِ اللَّهِ یُكْفَرُ بِهَا وَیُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِینَ وَالْكَافِرِینَ فِی جَهَنَّمَ جَمِیعًا ﴿140﴾
خداوند در قرآن (این حكم را) بر شما فرستاده كه هنگامی كه بشنوید افرادی آیات خدا را انكار و استهزا مینمایند با آنها ننشینید تا به سخن دگری بپردازند، زیرا در این صورت شما هم مثل آنان خواهید بود، خداوند منافقان و كافران را همگی در دوزخ جمع میكند. (140)
الَّذِینَ یَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ وَإِنْ كَانَ لِلْكَافِرِینَ نَصِیبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَیْكُمْ وَنَمْنَعْكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فَاللَّهُ یَحْكُمُ بَیْنَكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلًا ﴿141﴾
منافقان همانها هستند كه پیوسته انتظار میكشند و مراقب شما هستند اگر فتح و پیروزی نصیب شما گردد میگویند آیا ما با شما نبودیم (پس ما نیز سهیم در افتخارات و غنائم هستیم!) و اگر بهره ای نصیب كافران گردد میگویند آیا ما شما را تشویق به مبارزه و عدم تسلیم در برابر مومنان نمیكردیم! (پس با شما سهیم خواهیم بود!) خداوند در میان شما در روز رستاخیز داوری میكند و هرگز برای كافران نسبت به مومنان راه تسلطی قرار نداده است (141)
إِنَّ الْمُنَافِقِینَ یُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالَى یُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا یَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِیلًا ﴿142﴾
منافقان میخواهند خدا را فریب دهند در حالی كه او آنها را فریب میدهد و هنگامی كه به نماز ایستند از روی كسالت میایستند، در برابر مردم ریا میكنند و خدا را جز اندكی یاد نمینمایند. (142)
مُذَبْذَبِینَ بَیْنَ ذَلِكَ لَا إِلَى هَؤُلَاءِ وَلَا إِلَى هَؤُلَاءِ وَمَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِیلًا ﴿143﴾
آنها افراد بیهدفی هستند، نه متمایل به اینها هستند و نه به آنها (نه در صف مومنان و نه در صف كافران) و هر كس را خداوند گمراه كند راهی برای او نخواهی یافت (143)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِینَ أَوْلِیَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَتُرِیدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَیْكُمْ سُلْطَانًا مُبِینًا ﴿144﴾
ای كسانی كه ایمان آورده اید كافران را بجای مومنان ولی و تكیه گاه خود قرار ندهید آیا میخواهید (با این عمل) دلیل آشكاری بر ضرر خود در پیشگاه خدا قرار دهید؟! (144)
إِنَّ الْمُنَافِقِینَ فِی الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِیرًا ﴿145﴾
(زیرا) منافقان در پائین ترین مرحله دوزخ قرار دارند و هرگز یاوری برای آنها نخواهی یافت (بنابراین از طرح دوستی با دشمنان خدا كه نشانه نفاق است بپرهیزید). (145)
إِلَّا الَّذِینَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِینَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ وَسَوْفَ یُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ أَجْرًا عَظِیمًا ﴿146﴾
مگر آنها كه توبه كنند و جبران و اصلاح نمایند و به (دامن لطف) خدا چنگ زنند و دین خود را باری خدا خالص كنند، آنها با مومنان خواهند بود و خداوند به افراد با ایمان پاداش عظیمی خواهد داد. (146)
مَا یَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذَابِكُمْ إِنْ شَكَرْتُمْ وَآمَنْتُمْ وَكَانَ اللَّهُ شَاكِرًا عَلِیمًا﴿147﴾
خدا چه نیازی به مجازات شما دارد اگر شكرگزاری كنید (و نعمتها را بجا مصرفنمائید) و ایمان آورید، خدا شكرگزار و آگاه است(اعمال و نیات آنها را میداند و به آنچه نیك است پاداش نیك میدهد). (147)
1399/10/17
|
22:51