تلاوت آیاتی از سوره مباركه قمر با صدای استاد انور شحات انور
تلاوت تحقیق انور شحات انور ، این تلاوت در سال 1382 در كشور ایران ، شهر تهران ، مسجد امام رضا (ع) اجرا گردیده است
إِنَّا كُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ﴿49﴾
ما هر چیزی را به اندازه آفریدیم. (49)
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ ﴿50﴾
و فرمان ما یك امر بیش نیست، همچون یك چشم بر هم زدن! (50)
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْیَاعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿51﴾
ما كسانی را كه در گذشته شبیه شما بودند هلاك كردیم آیا كسی هست كه متذكر شود. (51)
وَكُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ ﴿52﴾
و هر كاری را انجام دادند در نامه های اعمالشان ثبت است. (52)
وَكُلُّ صَغِیرٍ وَكَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ ﴿53﴾
و هر كار كوچك و بزرگی نوشته میشود. (53)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ﴿54﴾
پرهیزگاران در باغها و نهرهای بهشتی جای دارند. (54)
فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیكٍ مُقْتَدِرٍ ﴿55﴾
در جایگاه صدق نزد خداوند مالك مقتدر. (55)
سوره 55: الرحمن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الرَّحْمَنُ ﴿1﴾
خداوند رحمن. (1)
عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿2﴾
قرآن را تعلیم فرمود. (2)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿3﴾
انسان را آفرید. (3)
عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿4﴾
و به او بیان را تعلیم كرد. (4)
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿5﴾
خورشید و ماه بر طبق حساب منظمی میگردند. (5)
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿6﴾
و گیاه و درخت برای او سجده میكن (6)
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿7﴾
و آسمان را برافراشت و میزان و قانون (در آن) گذاشت. (7)
أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿8﴾
تا در میزان طغیان نكنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید). (8)
وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿9﴾
وزن را بر اساس عدل برپا دارید و در میزان كم نگذارید. (9)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿10﴾
و زمین را برای خلایق آفرید. (10)
فِیهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ﴿11﴾
كه در آن میوه ها و نخلهای پرشكوفه است. (11)
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿12﴾
و دانه هائی كه همراه با ساقه و برگی است كه به صورت كاه درمی آید، و گیاهان خوشبو. (12)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿13﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را تكذیب میكنید شما ای گروه انس و جن ؟ (13)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ﴿14﴾
انسان را از گل خشكیده ای همچون سفال آفرید. (14)
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿15﴾
و جن را از شعله های مختلط و متحرك آتش! (15)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿16﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (16)
رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿17﴾
او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است. (17)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿18﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (18)
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿19﴾
دو دریای مختلف را در كنار هم قرار داد، در حالی كه با هم تماس دارند. (19)
بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿20﴾
اما در میان آن دو برزخی است كه یكی بر دیگری غلبه نمیكند! (20)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿21﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (21)
یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿22﴾
از آن دو لؤ لؤ و مرجان خارج میشود. (22)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿23﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (23)
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿24﴾
و برای او است كشتیهای ساخته شده ای كه در دریا به حركت درمی آیند كه همچون كوهی هستند! (24)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿25﴾
پس كدامین نعمتهای پروردگارتان را انكار میكنید؟ (25)
كُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿26﴾
تمام كسانی كه روی آن (زمین) هستند فانی میشوند. (26)
وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿27﴾
و تنها ذات ذو الجلال و گرامی پروردگارت باقی میماند. (27)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿1﴾
به نام خداوند بخشنده و مهربان (1)
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿2﴾
ستایش مخصوص خداوندی است كه پروردگار جهانیان است. (2)
الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿3﴾
خداوندی كه بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همه را رسیده). (3)
مَالِكِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿4﴾
خدائی كه مالك روز جزاست. (4)
إِیَّاكَ نَعْبُدُ وَإِیَّاكَ نَسْتَعِینُ ﴿5﴾
تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوئیم. (5)
اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿6﴾
ما را به راه راست هدایت فرما. (6)
صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿7﴾
راه آنها كه بر آنان نعمت دادی نه آنها كه بر ایشان غضب كردی و نه گمراهان! (7)
سوره 2: البقرة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الم ﴿1﴾
الم (1)
ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ ﴿2﴾
این كتاب با عظمتی است كه شك در آن راه ندارد، و مایه هدایت پرهیزكاران است. (2)
1399/10/01
|
10:32