تلاوت آیاتی از سوره مباركه انفال با صدای استاد محمد اللیثی
این تلاوت شامل آیات 1 تا 10 سوره انفال است كه در دانشگاه علوم و فنون فارابی تهران اجرا شده است .
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
[اى پیامبر] از تو در باره غنایم جنگى مىپرسند بگو غنایم جنگى اختصاص به خدا و فرستاده [او] دارد پس از خدا پروا دارید و با یكدیگر سازش نمایید و اگر ایمان دارید از خدا و پیامبرش اطاعت كنید (1)
یَسْأَلُونَكَ عَنِ الأَنفَالِ قُلِ الأَنفَالُ لِلّهِ وَالرَّسُولِ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَأَصْلِحُواْ ذَاتَ بِیْنِكُمْ وَأَطِیعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ ﴿1﴾
مؤمنان همان كسانىاند كه چون خدا یاد شود دلهایشان بترسد و چون آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان بیفزاید و بر پروردگار خود توكل مىكنند (2)
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ ﴿2﴾
همانان كه نماز را به پا مىدارند و از آنچه به ایشان روزى دادهایم انفاق مىكنند (3)
الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ ﴿3﴾
آنان هستند كه حقا مؤمنند براى آنان نزد پروردگارشان درجات و آمرزش و روزى نیكو خواهد بود (4)
أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِیمٌ ﴿4﴾
همان گونه كه پروردگارت تو را از خانهات به حق بیرون آورد و حال آنكه دستهاى از مؤمنان سخت كراهت داشتند (5)
كَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِن بَیْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِیقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ لَكَارِهُونَ ﴿5﴾
با تو در باره حق بعد از آنكه روشن گردید مجادله مىكنند گویى كه آنان را به سوى مرگ مىرانند و ایشان [بدان] مىنگرند (6)
یُجَادِلُونَكَ فِی الْحَقِّ بَعْدَ مَا تَبَیَّنَ كَأَنَّمَا یُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ یَنظُرُونَ ﴿6﴾
و [به یاد آورید] هنگامى را كه خدا یكى از دو دسته [كاروان تجارتى قریش یا سپاه ابوسفیان] را به شما وعده داد كه از آن شما باشد و شما دوست داشتید كه دسته بىسلاح براى شما باشد و[لى] خدا مىخواستحق [=اسلام] را با كلمات خود ثابت و كافران را ریشهكن كند (7)
وَإِذْ یَعِدُكُمُ اللّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتِیْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَیْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَیُرِیدُ اللّهُ أَن یُحِقَّ الحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَیَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِینَ ﴿7﴾
تا حق را ثابت و باطل را نابود گرداند هر چند بزهكاران خوش نداشته باشند (8)
لِیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ ﴿8﴾
[به یاد آورید] زمانى را كه پروردگار خود را به فریاد مىطلبیدید پس دعاى شما را اجابت كرد كه من شما را با هزار فرشته پیاپى یارى خواهم كرد (9)
إِذْ تَسْتَغِیثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّی مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُرْدِفِینَ ﴿9﴾
و این [وعده] را خداوند جز نویدى [براى شما] قرار نداد و تا آنكه دلهاى شما بدان اطمینان یابد و پیروزى جز از نزد خدا نیست كه خدا شكست ناپذیر [و] حكیم است (10)
وَمَا جَعَلَهُ اللّهُ إِلاَّ بُشْرَى وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ ﴿10﴾