تلاوت آیاتی از سوره مباركه نحل با صدای استاد انور شحات انور
تلاوت تحقیق انور شحات انور ، این تلاوت در سال 1384 در كشور ایران ، شهر تهران ، مجمع تشخیص مصلحت نظام با حضور آیت الله هاشمی رفسنجانی اجرا گردیده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
ادْعُ إِلَى سَبِیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ﴿125﴾
... r>
با حكمت و اندرز نیكو به سوی راه پروردگارت دعوت نما، و با آنها به طریقی كه نیكوتر است استدلال و مناظره كن، پروردگار تو از هر كسی بهتر میداند چه كسانی از طریق او گمراه شده اند و چه كسانی هدایت یافته اند. (125)
وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُوا بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُمْ بِهِ وَلَئِنْ صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَیْرٌ لِلصَّابِرِینَ﴿126﴾
و هر گاه خواستید مجازات كنید تنها به مقداری كه به شما تعدی شده كیفر دهید. و اگر شكیبائی پیشه كنید اینكار برای شكیبایان بهتر است. (126)
وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّهِ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلَا تَكُ فِی ضَیْقٍ مِمَّا یَمْكُرُونَ ﴿127﴾
صبر كن و صبر تو فقط برای خدا و به توفیق خدا باشد، و بخاطر (كارهای) آنها اندوهگین مباش و دلسرد مشو، و از توطئه های آنها در تنگنا قرار مگیر. (127)
إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَوْا وَالَّذِینَ هُمْ مُحْسِنُونَ ﴿128﴾
خداوند با كسانی است كه تقوی پیشه میكنند و كسانی كه نیكوكارند. (128)
سوره 93: الضحى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالضُّحَى ﴿1﴾
قسم به روز در آن هنگام كه آفتاب بر آید (و همه جا را فرا گیرد). (1)
وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى ﴿2﴾
و سوگند به شب در آن هنگام كه آرام گیرد. (2)
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى ﴿3﴾
كه خداوند هرگز تو را وانگذاشته، و مورد خشم قرار نداده است. (3)
وَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَى ﴿4﴾
و مسلما آخرت برای تو از دنیا بهتر است. (4)
وَلَسَوْفَ یُعْطِیكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى ﴿5﴾
و به زودی پروردگارت آن قدر به تو عطا میكند كه خشنود شو (5)
أَلَمْ یَجِدْكَ یَتِیمًا فَآوَى ﴿6﴾
آیا تو را یتیم نیافت و سپس پناه داد؟ (6)
وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿7﴾
و تو را گمشده یافت و هدایت كرد. (7)
وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿8﴾
و تو را فقیر یافت و بینیاز نمود. (8)
فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿9﴾
حال كه چنین است یتیم را تحقیر مكن. (9)
وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿10﴾
و سؤ ال كننده را از خود مران. (10)
وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿11﴾
و نعمتهای پروردگارت را بازگو كن. (11)
سوره 94: الشرح
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ﴿1﴾
آیا ما سینه تو را گشاده نساختیم ؟ (1)
وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ ﴿2﴾
و بار سنگین را از تو بر نداشتیم ؟ (2)
الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَكَ ﴿3﴾
همان باری كه سخت بر پشت تو سنگینی میكرد. (3)
وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ ﴿4﴾
و آوازه تو را بلند كردیم. (4)
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿5﴾
بنابراین مسلما با سختی آسانی است. (5)
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿6﴾
و مسلما با سختی آسانی است. (6)
فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ﴿7﴾
پس هنگامی كه از كار مهمی فارغ میشوی به مهم دیگری پرداز! (7)
وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ ﴿8﴾
و به سوی پروردگارت توجه كن. (8)
سوره 96: العلق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِی خَلَقَ ﴿1﴾
بخوان به نام پروردگارت كه جهان را آفرید. (1)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿2﴾
همان كس كه انسان را از خون بسته ای خلق كرد. (2)
اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿3﴾
بخوان كه پروردگارت از همه بزرگوارتر است. (3)
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿4﴾
همان كسی كه به وسیله قلم تعلیم نمود. (4)
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿5﴾
و به انسان آنچه را نمیدانست یاد داد. (5)
كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَى ﴿6﴾
چنین نیست كه انسان حقشناس باشد مسلما طغیان میكند. (6)
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿7﴾
به خاطر اینكه خود را بینیاز میبیند! (7)
إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى ﴿8﴾
مسلما بازگشت همه به سوی پروردگار تو است. (8)
أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى ﴿9﴾
به من خبر ده آیا كسی كه نهی میكند (9)
عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿10﴾
بنده ای را به هنگامی كه نماز میخواند (آیا مستحق عذاب الهی نیست)؟ (10)
أَرَأَیْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿11﴾
به من خبر ده اگر این بنده بر طریق هدایت باشد، (11)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿12﴾
یا مردم را به تقوا دستور دهد (آیا نهی كردن او سزاوار است ؟). (12)
أَرَأَیْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿13﴾
به من خبر ده اگر (این طغیانگر) تكذیب حق كند و به آن پشت نماید (چه سرنوشت دردناكی خواهد داشت ؟). (13)
أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿14﴾
آیا او نمیداند كه خداوند همه اعمالش را میبیند؟! (14)
كَلَّا لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿15﴾
چنان نیست كه او خیال میكند اگر دست از كار خود بر ندارد ناصیه اش (موی پیش سرش) را گرفته (و به سوی عذاب میكشانیم). (15)
نَاصِیَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿16﴾
همان ناصیه دروغگوی خطا كار! (16)
فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ ﴿17﴾
سپس هر كه را میخواهد صدا بزند (تا یاریش كند). (17)
سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ﴿18﴾
ما هم به زودی ماءموران دوزخ را صدا میزنیم! (18)
كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿19﴾
چنان نیست كه او میپندارد، هرگز او را اطاعت مكن و سجده نما و تقرب جوی. (19)
1399/09/15
|
11:08