تلاوت آیاتی از سوره مباركه نحل با صدای استاد محمد بسیونی
این تلاوت شامل آیات 120 تا آخر سوره نحل است كه در سالن اجلاس سران كشورهای اسلامی تهران اجرا شده است .
به راستى ابراهیم پیشوایى مطیع خدا [و] حقگراى بود و از مشركان نبود (120)
إِنَّ إِبْرَاهِیمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلّهِ حَنِیفًا وَلَمْ یَكُ مِنَ الْمُشْرِكِینَ ﴿120﴾
[و] نعمتهاى او را شكرگزار بود [خدا] او را برگزید و به راهى راست هدایتش كرد (121)
شَاكِرًا لِّأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ ﴿121﴾ ... >
و در دنیا به او نیكویى و [نعمت] دادیم و در آخرت [نیز] از شایستگان خواهد بود (122)
وَآتَیْنَاهُ فِی الْدُّنْیَا حَسَنَةً وَإِنَّهُ فِی الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ ﴿122﴾
سپس به تو وحى كردیم كه از آیین ابراهیم حقگراى پیروى كن [چرا كه] او از مشركان نبود (123)
ثُمَّ أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ ﴿123﴾
[بزرگداشت] شنبه بر كسانى كه در باره آن اختلاف كردند مقرر گردید و قطعا پروردگارت روز رستاخیز میان آنها در باره چیزى كه در مورد آن اختلاف مىكردند داورى خواهد كرد (124)
إِنَّمَا جُعِلَ السَّبْتُ عَلَى الَّذِینَ اخْتَلَفُواْ فِیهِ وَإِنَّ رَبَّكَ لَیَحْكُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا كَانُواْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ ﴿124﴾
با حكمت و اندرز نیكو به راه پروردگارت دعوت كن و با آنان به [شیوهاى] كه نیكوتر است مجادله نماى در حقیقت پروردگار تو به [حال] كسى كه از راه او منحرف شده داناتر و او به [حال] راهیافتگان [نیز] داناتر است (125)
ادْعُ إِلِى سَبِیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ ﴿125﴾
و اگر عقوبت كردید همان گونه كه مورد عقوبت قرار گرفتهاید [متجاوز را ] به عقوبت رسانید و اگر صبر كنید البته آن براى شكیبایان بهتر است (126)
وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُواْ بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ وَلَئِن صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَیْرٌ لِّلصَّابِرینَ ﴿126﴾
و صبر كن و صبر تو جز به [توفیق] خدا نیست و بر آنان اندوه مخور و از آنچه نیرنگ مىكنند دل تنگ مدار (127)
وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلاَّ بِاللّهِ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلاَ تَكُ فِی ضَیْقٍ مِّمَّا یَمْكُرُونَ ﴿127﴾
در حقیقتخدا با كسانى است كه پروا داشتهاند و [با] كسانى [است] كه آنها نیكوكارند (128)
إِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَواْ وَّالَّذِینَ هُم مُّحْسِنُونَ ﴿128﴾
1399/09/10
|
11:50