تلاوت آیاتی از سوره مباركه انفال با صدای استاد محمد عبدالعزیز حصان
این تلاوت شامل آیات 1تا24 سوره مباركه انفال می باشد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
یَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَنْفَالِ قُلِ الْأَنْفَالُ لِلَّهِ وَالرَّسُولِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَیْنِكُمْ وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿1﴾
از تو درباره انفال (غنائم و هر گونه مال بدون مالك مشخص) سؤ ال میكنند بگو: انفال مخصوص خدا و پیامبر است، پس از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید و میان برادرانی را كه با هم ستیزه دارند آشتی دهید و اطاعت خدا و پیامبرش را كنید اگر ایمان دارید. (1)
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ ﴿2﴾
مؤ منان تنها كسانی هستند كه هر وقت نام خدا برده شود دلهاشان ترسان میگردد، و هنگامی كه آیات او بر آنها خوانده میشود ایمانشان افزون میگردد و تنها بر پروردگارشان توكل دارند. (2)
الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ ﴿3﴾
آنها كه نماز را بر پا میدارند و از آنچه به آنها روزی داده ایم انفاق میكنند. (3)
أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِیمٌ﴿4﴾
مؤ منان حقیقی آنها هستند، برای آنان درجات (فوقالعاده ای) نزد پروردگارشان است و برای آنها آمرزش و روزی بینقص و عیب (4)
كَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنْ بَیْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِیقًا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ لَكَارِهُونَ﴿5﴾
(ناخشنودی پاره ای از شما از چگونگی تقسیم غنائم بدر) همانند آن است كه خداوند تو را از خانه ات به حق بیرون فرستاد (به سوی میدان بدر) در حالی كه جمعی از مؤ منان كراهت داشتند (ولی سرانجامش پیروزی آشكار بود). (5)
یُجَادِلُونَكَ فِی الْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَیَّنَ كَأَنَّمَا یُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ یَنْظُرُونَ﴿6﴾
آنها با اینكه میدانستند این فرمان خدا است باز با تو مجادله میكردند (و آنچنان) ترس و وحشت آنها را فرا گرفته بود كه) گوئی به سوی مرگ رانده میشوند و (آن را با چشم خود) مینگرند. (6)
وَإِذْ یَعِدُكُمُ اللَّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَیْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَیْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَیُرِیدُ اللَّهُ أَنْ یُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَیَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِینَ ﴿7﴾
و (به یاد بیاورید) هنگامی را كه خداوند به شما وعده داد كه یكی از دو گروه (كاروان تجاری قریش یا لشكر آنها) برای شما خواهد بود اما شما دوست میداشتید كه كاروان برای شما باشد (و بر آن پیروز شوید) ولی خداوند میخواهد حق را با كلمات خود تقویت و ریشه كافران را قطع كند (لذا شما را با لشگر قریش درگیر ساخت). (7)
لِیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ ﴿8﴾
تا حق تثبیت شود و باطل از میان برود هر چند مجرمان كراهت داشته باشند. (8)
إِذْ تَسْتَغِیثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّی مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِینَ ﴿9﴾
(به خاطر بیاورید) زمانی را (كه از شدت ناراحتی در میدان بدر) از پروردگارتان تقاضای كمك میكردید و او تقاضای شما را پذیرفت (و گفت) من شما را با یك هزار از فرشتگان كه پشت سر هم فرود میآیند یاری میكنم. (9)
وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَى وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ ﴿10﴾
ولی خداوند این را تنها برای شادی و اطمینان قلب شما قرار داد وگرنه پیروزی جز از طرف خدا نیست خداوند توانا و حكیم است. (10)
إِذْ یُغَشِّیكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِنْهُ وَیُنَزِّلُ عَلَیْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لِیُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَیُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّیْطَانِ وَلِیَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَیُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ ﴿11﴾
(به خاطر بیاورید) هنگامی را كه خواب سبكی كه مایه آرامش از ناحیه خدا بود شما را فرو گرفت و آبی از آسمان برای شما فرو فرستاد تا با آن شما را پاك و پلیدی شیطان را از شما دور سازد و دلهای شما را محكم و گامها را با آن ثابت دارد. (11)
إِذْ یُوحِی رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنِّی مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِینَ آمَنُوا سَأُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ ﴿12﴾
(به خاطر بیاورید) موقعی را كه پروردگارت به فرشتگانی وحی كرد من با شما هستم كسانی را كه ایمان آورده اند ثابت قدم بدارید. بزودی در دلهای كافران ترس و وحشت میافكنم ضربه ها را بر بالاتر از گردن (بر سرهای دشمنان) فرود آرید و دست و پای آنها را از كار بیندازید. (12)
ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَنْ یُشَاقِقِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿13﴾
این به خاطر آنست كه آنها با خدا و پیامبرش (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) دشمنی ورزی خدا و پیامبرش دشمنی كند (كیفر شدیدی میبیند) خداوند شدید العقاب است. (13)
ذَلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِینَ عَذَابَ النَّارِ ﴿14﴾
این (مجازات دنیا) را بچشید و برای كافران مجازات آتش (در جهان دیگر) خواهد بود. (14)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا لَقِیتُمُ الَّذِینَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ﴿15﴾
ای كسانی كه ایمان آورده اید هنگامی كه با انبوه كافران در میدان نبرد روبرو شوید به آنها پشت نكنید. (15)
وَمَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَیِّزًا إِلَى فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿16﴾
و هر كس در آن هنگام به آنها پشت كند - مگر در صورتی كه هدفش كناره گیری از میدان برای حمله مجدد و یا به قصد پیوستن به گروهی (از مجاهدان) بوده باشد - (چنین كسی) گرفتار غضب پروردگار خواهد شد و ماوای او جهنم و چه بد جایگاهی است. (16)
فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى وَلِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ﴿17﴾
این شما نبودید كه آنها را كشتید بلكه خداوند آنها را كشت و این تو نبودی (ای پیامبر كه خاك و ریگ به صورت آنها) پاشیدی بلكه خدا پاشید و خدا میخواست مؤ منان را به این وسیله به خوبی بیازماید، خداوند شنوا و دانا است. (17)
ذَلِكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَیْدِ الْكَافِرِینَ ﴿18﴾
سرنوشت مؤ منان و كافران همان بود كه دیدید و خداوند نقشه های كافران را (18)
إِنْ تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جَاءَكُمُ الْفَتْحُ وَإِنْ تَنْتَهُوا فَهُوَ خَیْرٌ لَكُمْ وَإِنْ تَعُودُوا نَعُدْ وَلَنْ تُغْنِیَ عَنْكُمْ فِئَتُكُمْ شَیْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ﴿19﴾
اگر شما خواهان فتح و پیروزی هستید به سراغ شما آمد و اگر (از مخالفت) خودداری كنید برای شما بهتر است و اگر باز گردید ما هم باز خواهیم گشت (اگر به مخالفتهای خود ادامه دهید ما شما را گرفتار دشمن خواهیم كرد) و جمعیت شما هر چند زیاد باشند شما را بینیاز (از یاری خدا) نخواهد كرد و خداوند با مؤ منان است. (19)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ﴿20﴾
ای كسانی كه ایمان آورده اید اطاعت خدا و پیامبرش را كنید و سرپیچی ننمائید در حالی كه سخنان او را میشنوید. (20)
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِینَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ ﴿21﴾
و همانند كسانی نباشید كه میگفتند: شنیدیم ولی در حقیقت نمیشنیدند. (21)
إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِینَ لَا یَعْقِلُونَ ﴿22﴾
بدترین جنبندگان نزد خدا افراد كر و لالی هستند كه اندیشه نمیكنند. (22)
وَلَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِیهِمْ خَیْرًا لَأَسْمَعَهُمْ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَهُمْ مُعْرِضُونَ﴿23﴾
و اگر خداوند خیری در آنها میدانست (حرف حق را) به گوش آنها میرسانید ولی (با این حالی كه دارند) اگر حق را به گوش آنها برساند سرپیچی كرده و روگردان میشوند. (23)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا یُحْیِیكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿24﴾
ای كسانی كه ایمان آورده اید دعوت خدا و پیامبر را اجابت كنید هنگامی كه شما را به سوی چیزی میخواند كه مایه حیاتتان است و بدانید خداوند میان انسان و قلب او حائل میشود و اینكه همه شما نزد او (در قیامت) اجتماع خواهید كرد. (24)
1399/09/10
|
11:26