تلاوت آیاتی از سوره مباركه سباء با صدای استاد منصور قصری زاده
این تلاوت شامل آیات 22 الی 30 سوره سباء است.
قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا یَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَلَا فِی الْأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِیهِمَا مِنْ شِرْكٍ وَمَا لَهُ مِنْهُمْ مِنْ ظَهِیرٍ ﴿22﴾
بگو كسانی را كه غیر از خدا (معبود خود) میپندارید، بخوانید (آنها هرگز گرهی از كار شما نمیگشایند، چرا كه) آنها به اندازه ذره ای در آسمانها و زمین مالك نیستند و نه در (خلقت و مالكیت) آنها شریكند، و نه یاور او (در آفرینش)بوده اند. (22)
وَلَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْكَبِیرُ ﴿23﴾
هیچ شفاعتی نزد او جز برای كسانی كه اذن داده سودی ندارد، (در آن روز همه در اضطرابند) تا زمانی كه اضطراب از دلهای آنها زایل گردد (و فرمان از ناحیه او صادر شود، در این هنگام مجرمان به شفیعان) میگویند: پروردگارتان چه دستوری داده ؟ میگویند: حق را (بیان كرد و اجازه شفاعت درباره مستحقان داد) و او است بلند مقام و بزرگ مرتبه. (23)
قُلْ مَنْ یَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ وَإِنَّا أَوْ إِیَّاكُمْ لَعَلَى هُدًى أَوْ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿24﴾
بگو: چه كسی شما را از آسمانها و زمین روزی میدهد؟ بگو الله، و ما یا شما بر (طریق) هدایت یا در ضلالت آشكاری هستیم. (24)
قُلْ لَا تُسْأَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنَا وَلَا نُسْأَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿25﴾
بگو شما از گناهی كه ما كرده ایم سئوال نخواهید شد (همانگونه كه) ما در برابر اعمال شما مسئول نیستیم. (25)
قُلْ یَجْمَعُ بَیْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ یَفْتَحُ بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِیمُ ﴿26﴾
بگو: پروردگار ما همه ما را جمع میكند سپس در میان ما به حق داوری مینماید (و صفوف مجرمان را از نیكوكاران جدا میسازد) و او است داور (و جدا كننده) آگاه. (26)
قُلْ أَرُونِیَ الَّذِینَ أَلْحَقْتُمْ بِهِ شُرَكَاءَ كَلَّا بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ ﴿27﴾
بگو: كسانی را كه به عنوان شریك به او ملحق ساخته اید به من نشان دهید، هرگز چنین نیست، (او شریك و شبیهی ندارد) بلكه او خداوند عزیز و حكیم است. (27)
وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ ﴿28﴾
ما تو را جز برای همه مردم نفرستادیم تا (آنها را به پاداشهای الهی) بشارت دهی و (از عذاب او) بترسانی، ولی اكثر مردم نمیدانند. (28)
وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿29﴾
می گویند: اگر راست میگوئید این وعده (رستاخیز) كی خواهد بود. (29)
قُلْ لَكُمْ مِیعَادُ یَوْمٍ لَا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ ﴿30﴾
بگو: وعده شما روزی خواهد بود كه نه ساعتی از آن تاخیر میكنید و نه (بر آن) پیشی خواهید گرفت. (30)
1399/09/03
|
13:32