تلاوت آیاتی از سوره مباركه اسراء با صدای استاد شحات انور
تلاوت آیات شریفه 1 تا 12 از سوره مباركه اسراء با صدای استاد شحات محمد انور
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِی بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ ﴿١﴾
به نام خدا كه رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
منزّه و پاك است آن [خدایی] كه شبی بنده اش[ محمّد (صلی الله علیه وآله وسلم)] را از مسجدالحرام به مسجد الاقصی كه پیرامونش را بركت دادیم، سیر [و حركت] داد، تا [بخشی] از نشانه هایِ [عظمت و قدرت ]خود را به او نشان دهیم؛ یقیناً او شنوا و داناست. (1)
2
وَآتَیْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِی إِسْرَائِیلَ أَلَّا تَتَّخِذُوا مِنْ دُونِی وَكِیلًا ﴿٢﴾
و ما به موسی كتاب دادیم و آن را برای بنی اسرائیل وسیله هدایت قرار دادیم [و در آن كتاب، آنان را به این حقیقت راهنمایی كردیم] كه جز مرا [كه خدای یگانه ام] وكیل و كار ساز نگیرید. (2)
3
ذُرِّیَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا ﴿٣﴾
[ای] نسل كسانی كه با نوح [در كشتی] سوار كردیم! مسلماً او بنده ای بسیار سپاس گزار بود [پس شما هم چون او با عمل به فرمان های حق سپاس گزار باشید.] (3)
4
وَقَضَیْنَا إِلَىٰ بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِیرًا ﴿٤﴾
ما در تورات به بنی اسرائیل خبر دادیم كه قطعاً دو بار در زمین فساد می كنید و [در برابر طاعت خدا] به سركشی و طغیان [و نسبت به مردم به برتری جویی و ستمی] بزرگ دچار می شوید. (4)
5
فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَیْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّیَارِ ۚ وَكَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا ﴿٥﴾
پس هنگامی كه [زمان ظهور] وعده [عذاب و انتقام ما به كیفر] نخستین فسادانگیزی و طغیان شما فرا رسد، بندگان سخت پیكار و نیرومند خود را بر ضد شما برانگیزیم، آنان [برای كشتن، اسیر كردن و ربودن ثروت و اموالتان] لابه لای خانه ها را [به طور كامل و با دقت] جستجو می كنند؛ و یقیناً این وعده ای انجام شدنی است. (5)
6
ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِینَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِیرًا ﴿٦﴾
سپس پیروزی بر آنان را به شما باز می گردانیم و شما را به وسیله اموال و فرزندان تقویت می كنیم، و نفرات [رزمی] شما را بیشتر می گردانیم. (6)
7
إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ ۖ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا ۚ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِیَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِیَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِیُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِیرًا ﴿٧﴾
اگر نیكی كنید به خود نیكی كرده اید، و اگر بدی كنید به خود بدی كرده اید. پس هنگامی كه [زمان ظهور] وعده دوم [برای عذاب و انتقام] فرا رسد، [پیكارگرانی بسیار سخت گیر بر ضد شما برمی انگیزیم] تا شما را [با دچار كردن به مصایب سنگین و گزند و آسیب فراوان] غصه دار و اندوهگین كنند و به مسجد [الاقصی] درآیند، آن گونه كه بار اول درآمدند تا هر كه و هر چه را دست یابند، به شدت در هم كوبند و نابود كنند. (7)
8
عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ یَرْحَمَكُمْ ۚ وَإِنْ عُدْتُمْ عُدْنَا ۘ وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِینَ حَصِیرًا ﴿٨﴾
امید است كه پروردگارتان [در صورتی كه توبه كنید] به شما رحم كند و اگر به طغیان و فساد برگردید، ما هم [به كیفر شدید و عذاب سخت] بازگردیم، و دوزخ را برای كافران، زندانی تنگ قرار دادیم. (8)
9
إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ وَیُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِیرًا ﴿٩﴾
بی تردید این قرآن به استوارترین آیین هدایت می كند، و به مؤمنانی كه كارهای شایسته انجام می دهند، مژده می دهد كه برای آنان پاداشی بزرگ است. (9)
10
وَأَنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿١٠﴾
و برای آنان كه به قیامت ایمان نمی آورند، عذابی دردناك آماده كرده ایم. (10)
11
وَیَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَیْرِ ۖ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا ﴿١١﴾
و انسان به همان صورت كه نیكی ها را می طلبد [بدون توجه به عواقب امور و به سبب جهل به مصالح و مفاسد خویش، گزند و آسیب و] بدی ها را می طلبد و انسان بسیار شتاب زده و عجول است. (11)
12
وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ آیَتَیْنِ ۖ فَمَحَوْنَا آیَةَ اللَّیْلِ وَجَعَلْنَا آیَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِتَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ وَلِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِینَ وَالْحِسَابَ ۚ وَكُلَّ شَیْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِیلًا ﴿١٢﴾
ما شب و روز را دو نشانه [قدرت و حكمت خود] قرار دادیم؛ پس شب را بی نور نمودیم و روز را روشن ساختیم، تا [در آن] روزی و رزقی را از پروردگارتان بطلبید و برای اینكه شماره سال ها و حساب [اوقات و زمان ها] را بدانید، و هر چیزی را [كه نسبت به دنیا و دینتان و تربیت و كمالتان نیازمند به آن هستید] به روشنی و به طور كامل بیان كردیم. (12)