تلاوت آیات سوره مباركه واقعه با صدای استاد محمد عمران (آیات قسمت 14 برنامه قرار تلاوت)
آیاتی از كلام الله مجید با صدای دلنشین قاری روشندل مصری، استاد محمد حكیم عمران
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
هنگامی كه واقعه عظیم (قیامت) برپا شود، (1)
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿1﴾
هیچكس نمیتواند آن را انكار كند. (2)
لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿2﴾
گروهی را پائین میآورد و گروهی را بالا میبرد. (3)
خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ ﴿3﴾
این در هنگامی است كه زمین به شدت به لرزه در می‌آید. (4)
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿4﴾
و كوهها در هم كوبیده میشود. (5)
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿5﴾
و به صورت غبار پراكنده در می‌آید. (6)
فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا ﴿6﴾
و شما به سه گروه تقسیم خواهید شد. (7)
وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿7﴾
نخست «اصحاب میمنه» هستند، چه اصحاب میمنهای ؟ (8)
فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿8﴾
گروه دیگر اصحاب شومند، چه اصحاب شومی ؟ (9)
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿9﴾
و سومین گروه پیشگامان پیشگام! (10)
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿10﴾
آنها مقربانند (11)
أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿11﴾
در باغهای پر نعمت بهشت جای دارند (12)
فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿12﴾
گروه كثیری از امتهای نخستین هستند (13)
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ ﴿13﴾
و اندكی از امت آخرین! (14)
وَقَلِیلٌ مِّنَ الْآخِرِینَ ﴿14﴾
آنها (مقربان) بر تختهائی كه صف كشیده و به هم پیوسته است قرار دارند. (15)
عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ ﴿15﴾
در حالی كه بر آن تكیه كرده و روبروی یكدیگرند. (16)
مُتَّكِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿16﴾
نوجوانانی جاودانی (در شكوه و طراوت) پیوسته گرداگرد آنها میگردند. (17)
یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ﴿17﴾
با قدحها و كوزهها و جامه‌ائی از نهرهای جاری بهشتی (و شراب طهور)! (18)
بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ ﴿18﴾
اما شرابی كه از آن دردسر نمی‌گیرند و نه مست می‌شوند. (19)
لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَ ﴿19﴾
و میوههائی از هر نوع كه مایل باشند. (20)
وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿20﴾
و گوشت پرنده از هر نوع كه بخواهند. (21)
وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ ﴿21﴾
و همسرانی از حورالعین دارند. (22)
وَحُورٌ عِینٌ ﴿22﴾
همچون مروارید در صدف پنهان! (23)
كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ﴿23﴾
اینها پاداشی است در برابر اعمالی كه انجام میدادند. (24)
جَزَاء بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿24﴾
در آن باغهای بهشت نه لغو و بیهودهای می‌شنوند نه سخنان گناه آلود. (25)
لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا ﴿25﴾
تنها چیزی كه می‌شنوند «سلام» است «سلام»! (26)
إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿26﴾
و اصحاب یمین، چه اصحاب یمینی ؟ (27)
وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿27﴾
آنها در سایه درختان سدر بی‌خار قرار دارند. (28)
فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ﴿28﴾
و در سایه درخت طلح پربرگ به سر می‌برند (درختی است خوشرنگ و خوشبو). (29)
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ﴿29﴾
و سایه كشیده و گسترده. (30)
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ﴿30﴾
و در كنار آبشارها. (31)
وَمَاء مَّسْكُوبٍ ﴿31﴾
و میوههای فراوانی. (32)
وَفَاكِهَةٍ كَثِیرَةٍ ﴿32﴾
كه هرگز قطع و ممنوع نمیشود. (33)
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿33﴾
و همسرانی گرانقدر. (34)
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ﴿34﴾
ما آنها را آفرینش نوینی بخشیدیم. (35)
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء ﴿35﴾
و همه را بكر قرار دادهایم. (36)
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿36﴾
همسرانی كه به همسرشان عشق می‌ورزند و خوش زبان و فصیح و هم سن و سالند. (37)
عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿37﴾
اینها همه برای اصحاب یمین است. (38)
لِّأَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿38﴾
كه گروهی از امتهای نخستینند. (39)
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ ﴿39﴾
و گروهی از امتهای آخرین. (40)
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِینَ ﴿40﴾
1399/10/08
|
10:38