تلاوت آیاتی از سوره مباركه قمر با صدای استاد شحات محمد انور، قسمت دوم برنامه قرار تلاوت
تلاوت سوره قمر، آیات 49 تا آخر و سوره الرحمن، آیات 1 تا 28 و سوره های شمس، كوثر، كافرون با صدای شحات محمد انور
إِنَّا كُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ﴿49﴾
ماییم كه هر چیزى را به اندازه آفریده ایم (49)
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ ﴿50﴾
و فرمان ما جز یك بار نیست [آن هم] چون چشم به هم زدنى (50)
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْیَاعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿51﴾
و هم مسلكان شما را سخت به هلاكت رساندیم پس آیا پندگیرنده اى هست (51)
وَكُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ ﴿52﴾
و هر چه كرده اند در كتابها[ى اعمالشان درج] است (52)
وَكُلُّ صَغِیرٍ وَكَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ ﴿53﴾
و هر خرد و بزرگى [در آن] نوشته شده (53)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ﴿54﴾
در حقیقت مردم پرهیزگار در میان باغها و نهرها (54)
فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیكٍ مُقْتَدِرٍ ﴿55﴾
در قرارگاه صدق نزد پادشاهى توانایند (55)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الرَّحْمَنُ ﴿1﴾
[خداى] رحمان (1)
عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿2﴾
قرآن را یاد داد (2)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿3﴾
انسان را آفرید (3)
عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿4﴾
به او بیان آموخت (4)
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿5﴾
خورشید و ماه بر حسابى [روان]اند (5)
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿6﴾
و بوته و درخت چهره سایانند (6)
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿7﴾
و آسمان را برافراشت و ترازو را گذاشت (7)
أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿8﴾
تا مبادا از اندازه درگذرید (8)
وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿9﴾
و وزن را به انصاف برپا دارید و در سنجش مكاهید (9)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿10﴾
و زمین را براى مردم نهاد (10)
فِیهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ﴿11﴾
در آن میوه [ها] و نخلها با خوشه هاى غلاف دار (11)
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿12﴾
و دانه هاى پوست دار و گیاهان خوشبوست (12)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿13﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (13)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ ﴿14﴾
انسان را از گل خشكیده اى سفال مانند آفرید (14)
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿15﴾
و جن را از تشعشعى از آتش خلق كرد (15)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿16﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (16)
رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿17﴾
پروردگار دو خاور و پروردگار دو باختر (17)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿18﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (18)
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿19﴾
دو دریا را [به گونه اى] روان كرد [كه] با هم برخورد كنند (19)
بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿20﴾
میان آن دو حد فاصلى است كه به هم تجاوز نمى كنند (20)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿21﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (21)
یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿22﴾
از هر دو [دریا] مروارید و مرجان برآید (22)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿23﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (23)
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿24﴾
و او راست در دریا سفینه هاى بادباندار بلند همچون كوهها (24)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿25﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (25)
كُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿26﴾
هر چه بر [زمین] است فانیشونده است (26)
وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿27﴾
و ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند (27)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿28﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (28)
یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿29﴾
هر كه در آسمانها و زمین است از او درخواست مى كند هر زمان او در كارى است (29)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿30﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (30)
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَیُّهَ الثَّقَلَانِ ﴿31﴾
اى جن و انس زودا كه به شما بپردازیم (31)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿32﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (32)
یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿33﴾
اى گروه جنیان و انسیان اگر مى توانید از كرانه هاى آسمانها و زمین به بیرون رخنه كنید پس رخنه كنید [ولى] جز با [به دست آوردن] تسلطى رخنه نمى كنید (33)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿34﴾
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را منكرید (34)
1399/09/29
|
13:32