بیست و پنجم ذیالقعده، همزمان با دحوالارض یعنی گسترش یافتن زمین است. از امیرالمومنین حضرت علی(ع) روایت شده است كه فرمودند: «نخستین رحمتی كه از آسمان به زمین نازل شد، در بیست و پنج ذیالقعده بود
امیرالمومنین فرموده اند:كسی كه در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را كه روزش را روزه و شبش را عبادت كرده است، خواهد داشت».
به گزارش رادیو قرآن، «دَحو» به معنای گسترش است و برخی نیز آن را به معنای تكان دادن چیزی از محلِ اصلیاش تفسیر كردهاند. در برخی از روایات این روز به عنوان روز قیام امام زمان مهدی موعود(عج) معرفی شده و خاتمالمحدثین، شیخ عباس قمی (ره) روز دحوالارض را از چهار روز معروفی ذكر كرده كه روزه آن ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.
دحوالارض از روزهای پر بركت خدا برای بندگان است. در كتاب شریف «المراقبات» روایت است كه امام رضا(ع) فرمودهاند: در شب بیست و پنجم ماه ذیالقعده حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسی (ع) متولد شدهاند.
در این روز، رسول خدا (ص) به قصد حجةالوداع از مدینه با یكصد و چهار هزار یا یكصد و بیست و چهار هزار نفر و به همراه حضرت فاطمه (ع) و تمامی اهل بیت خود از راه شجره به مكه عزیمت كردند.
مطابق روایات، اولین نقطهای كه از زیر آب سر برآورد، مكان كعبه شریف و بیتالله الحرام بود. در قرآن كریم و احادیث اسلامی به روز دحوالارض (یعنی بسط و گسترش زمین) اشاره شده است و عبادت در این روز از ارزش بسیار زیادی برخوردار است.
آداب و اعمال ویژه روز بیست و پنجم ذیالقعده
زمین، گاهواره زندگی انسان و تمام موجوداتِ زنده است، كه با تمام كوهها، دریاها، درّهها، جنگلها، چشمهها، رودخانهها، معادن و منابع گران بهایش، نشانهای از نشانههای آفریدگار به شمار میآید كه آن را گسترانیده است. روز دحوالارض روز گسترش زمین روز بسیار مباركی است و آداب و اعمال ویژهای دارد؛ از جمله:
1. روزه داشتن كه ثواب 70 سال عبادت را دارد.
2. احیا و شب زندهداری شب دحوالارض كه برابر با یك سال عبادت است.
3. ذكر و دعا.
4. انجام غسل به نیت روزِ دحوالارض
5- خواندن دو ركعت نماز، نزدیك ظهر به این كیفیت: در هر ركعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره الشّمس بخواند و آنگاه بعد از سلام نماز بگوید: «لا حَوْلَ و لا قوَّهَ اِلّا بِالله العلی العظیم»
و سپس این دعا را بخواند:
یا مُقیلَ الْعَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی یا مُجیبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتی یا سامِعَ الْاَصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی وَ ارْحَمْنی و تَجاوَزْ عَنْ سَیئاتی وَ ما عِنْدی یا ذَالْجَلالِ وَ الْاِكْرام.
ای درگذرنده لغزشها، از لغزشم درگذر! ای اجابتكننده دعاها! دعایم را مستجاب كن! ای شنوای آوازها! صدایم را بشنو و به من رحم كن و از بدیهایم و آنچه نزد من است درگذر! ای صاحب جلالت و بزرگواری.
زیارت حضرت رضا(ع) در این روز را از بهترین اعمال مستحب و از سنتهای مؤكد شمردهاند.