جلسه قرآن حجت‌الاسلام محمدرضا مشایخی، مدرس قرآن در مسجد امام حسن مجتبی(ع) حوالی چهارراه سیروس تهران برگزار می‌شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی رادیو قرآن به نقل از خبرگزاری (ایكنا)، جلسه قرآن حجت الاسلام محمدرضا مشایخی، مدرس قرآن كریم و امام جماعت مسجد امام حسن مجتبی(ع) در مسجدی كه عمری بیش از یك قرنونیم دارد و در ابتدا به نام مسجد «طالانچی» معروف بود، برگزار می‌شود.
مسجد امام حسن مجتبی(ع)، واقع در خیابان مصطفی خمینی، چهارراه سیروس، پانزده خرداد شرقی، شب گذشته، 22 خرداد، از ساعت 23 الی 2:30 بامداد با حضور قاریان از نقاط مختلف تهران برگزار شد.
این جلسه قرآن از جلسات باسابقه تهران محسوب می‌شود كه حدود 33 سال، سابقه برگزاری دارد و قاریان ممتازی به جامعه معرفی كرده است.
حجت‌الاسلام مشایخی، مدرس این جلسه از معدود قاریان ایرانی است كه به كشور مصر سفر كرده است. در سال 1382 كه قاری بین‌المللی كریم منصوری، برای مأموریت كاری در مصر فعالیت داشت، از ایشان دعوت كرد و به سختی به حجت‌الاسلام مشایخی ویزا داده شد. این مدرس حوزه و دانشگاه در آن سفر نوارهای صوتی ماندگار زیادی از استاد محمد صدیق منشاوی به ایران آورد و در اختیار رادیو قرآن قرار داد.
در ابتدای جلسه، حجت الاسلام مشایخی، دقایقی به تلاوت آیاتی از سوره مباركه غافر پرداخت و مورد تشویق حاضران در جلسه قرار گرفت. در این جلسه، اعضا به تلاوت آیاتی از كلام الله مجید از ادامه درس جلسه و یا به ارائه تلاوت‌های تقلیدی پرداختند و حجت‌الاسلام مشایخی نكات صوت و لحنی و تجویدی آنها را متذكر شد.
در پایان این جلسه، حجت‌الاسلام مشایخی با بیان اینكه خدا را شاكریم از اینكه ما را با قرآن آشنا كرد و این لذت شنیدن و همراهی با قرآن را در كام ما قرار داد، تصریح كرد: این نعمت الهی است و نعمت را باید شكر كرد كه اگر شكر نكنیم از ما گرفته می‌شود. البته گاهی از اوقات متوجه می‌شویم كه از ما گرفته شده است؛ آن زمان‌هایی كه توفیق حضور در جلسه قرآن را نمی‌یابیم؛ برای خودم هم اتفاق افتاده است و این اعتقاد را دارم كه واقعا كاری كرده‌ام كه خداوند این توفیق را از بنده گرفته است.
این قاری و مدرس قرآن ادامه داد: این خیلی مهم است كه ما در حد همین ظاهر با قرآن محشور می‌شویم. قرآن و اهل بیت یكی هستند. همان گونه كه حضرت امیرالمؤمنین(ع) در جنگ صفین، زمانی كه قرآن به سرنیزه زدند، خطاب به مردم فرمودند: قرآن ناطق من هستم و این چیزها كه به نیزه زدند، كاغذ هست. به گفته پیامبر(ص) در حدیث شریف ثقلین، «لن یفترقا»، یعنی این دو «قرآن و اهل بیت» از هم جداشدنی نیستند؛ مانند زمانی كه شربت را با آب مخلوط كردیم و دیگر جداشدنی نیست.
مشایخی با اشاره به اینكه هركس به اندازه ظرفیت وجودی خودش از قرآن استفاده كند، گفت: حضرت امیرالمؤمنین(ع) فرمودند، قرآن؛ مانند اقیانوسی است كه انتها ندارد. بعضی تا اعماق این اقیانوس می‌روند و دُرّ و جواهر جمع می‌كنند؛ اما بعضی روی همین اقیانوس ماهیگیری می‌كنند و حتی بعضی فقط یك تنی به آب می‌زنند. باز هم همین مقدار خوب است و به اندازه ظرفیت وجودی خودش بهره برده است.
