فضیلت و اعمال روز عرفه؛ روز دعا و بخشش

دعای عرفه، دعایی منسوب به امام حسین (ع) است كه روز نهم ذی‌الحجه در صحرای عرفات خوانده است. حجاج بیت الله الحرام بر این اساس، هرساله در این روز در صحرای عرفات حاضر شده و این دعا را زمزمه می‌كنند. افرادی كه از فیض حضور در صحرای عرفات بی‌بهره مانده‌اند، در مساجد و اماكن مذهبی شهر حضور پیدا كرده و نسبت به قرائت این دعای شریف اقدام می‌كنند.

در كتاب مفاتیح الجنان در فضلیت روز عرفه آمده است: از اعیاد عظیم است؛ گرچه به اسم عید نامیده نشده است و روزی است كه حق تعالی بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود خوانده و سفره‌های جود و احسان خود را برای آنان گسترانیده و شیطان در این روز خوارتر، حقیرتر، رانده‌تر و خشمناك‌تر از روزهای دیگر است.

همچنین شیخ عباس قمی در مفاتیج الجنان آورده است: امام زین‌العابدین علیه السلام كه در روز عرفه شنید صدای سائلی را كه از مردم درخواست كمك می‌نمود، امام به او فرمود: وای بر تو آیا از غیر خدا درخواست می‌كنی در این روز و حال آنكه امید می‌رود در این روز برای بچه‌های در شكم آنكه فضل خدا شامل حال آنها شود و سعید شوند.

اعمال روز عرفه

در كتاب مفاتیح‌الجنان برای روز عرفه اعمال و آدابی ذكر شده است كه عمل به آنها می‌تواند انسان را در كسب هرچه بیشتر فیوضات این روز بزرگ یاری كند كه در ادامه آمده است:

اول:

غسل كه مستحب است قبل از زوال انجام شود.

دوم:

زیارت امام حسین علیه السلام، كه از هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد بالاتر است و احادیث، در كثرت فضیلت زیارت آن حضرت در این روز متواتر است و اگر كسی توفیق یابد كه در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد ثوابش كمتر از كسی كه در عرفات است نیست بلكه زیاده و مقدم است.

سوم:

بعد از نماز عصر پیش از آنكه مشغول به خواندن دعاهای عرفه شود در زیر آسمان دو ركعت نماز بجا آورد و نزد حق تعالی به گناهان خود اعتراف و اقرار كند تا به ثواب عرفات رستگار شود و گناهانش آمرزیده گردد. پس چون وقت زوال شد زیر آسمان رَوَد و نماز ظهر و عصر را با ركوع و سجود نیكو به عمل آورد و چون فارغ شود دو ركعت نماز اقامه كند. در ركعت اوّل بعد از حمد، توحید و در دوم بعد از حمد، قُل یا اَیُّهَا الْكافِروُنَ خوانده شود. و بعد از آن چهار ركعت نماز بخواند كه در هر ركعت بعد از حمد، توحید پنجاه مرتبه بخواند. كه این نماز، همان نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است.

چهارم:

شیخ كفعمی در مصباح فرموده، مستحب است روزه روز عرفه برای كسی كه ضعف پیدا نكند و مانع دعا خواندن او نشود.

پنجم:

تسبیحات حضرت رسول صَلَّی اللهِ عَلِیهِ وَ آله در روز عرفه؛

سُبْحانَ الَّذی فِی السَّمآءِ عَرْشُهُ سُبْحانَ الَّذی فِی الْاَرْضِ حُكْمُهُ؛ سُبْحانَ الَّذی فِی الْقُبوُرِ قَضآؤُهُ سُبْحانَ الَّذی فِی الْبَحْرِ سَبیلُهُ؛ سُبْحانَ الَّذی فِی النّارِ سُلْطانُهُ سُبْحانَ الَّذی فِی الْجَنَّهِ رَحْمَتُهُ؛ سُبْحانَ الَّذی فِی الْقِیمَهِ عَدْلُهُ سُبْحانَ الَّذی رَفَعَ السَّمآءَ سُبْحانَ؛ الَّذی بَسَطَ الاْرْضَ سُبْحانَ الَّذی لا مَلْجَاَ وَلا مَنْجا مِنْهُ اِلاّ اِلَیْهِ.

سپس «صد مرتبه» بگو:

سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَكْبَرُ

ششم:

سوره توحید صد مرتبه و آیه الكرسی صد مرتبه و صلوات بر محمّد و آل محمّد صد مرتبه خوانده شود و دعای ذیل ده مرتبه خوانده شود:

لَاإِلهَ إِلّا اللّهُ وَحْدَهُ لَاشَرِیكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیِی وَیُمِیتُ، وَیُمِیتُ وَیُحْیِی، وَهُوَ حَیٌّ لَایَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلَی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.

ده مرتبه: اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذی لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وَ اَتوُبُ اِلَیْهِ

ده مرتبه: یا اَللّهُ

ده مرتبه: یا رَحْمنُ

ده مرتبه: یا رَحیمُ

ده مرتبه: یا بَدیعَ السَّمواتِ وَالاْرْضِ یا ذَاالْجَلالِ وَالْاِكْرامِ

ده مرتبه یا حَیُّ یا قَیُّومُ

ده مرتبه: یا حَنّانُ یا مَنّانُ

ده مرتبه: یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ

ده مرتبه: امینَ

آمین

سپس بگو:

اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ یَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَیَّ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ، یَا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ، یَا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلیٰ وَبِالْأُفُقِ الْمُبِینِ، یَا مَنْ هُوَ الرَّحْمٰنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَویٰ، یَا مَنْ لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَهُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.

و بخواه حاجت خود را كه برآورده خواهد شد انشاءالله تعالی.

هفتم:

ذكر صلوات از حضرت صادق علیه السلام

پس بخوان این صلوات را كه از حضرت صادق علیه السلام منقول است كه هر كه بخواهد مسرور كند محمّد و آل محمّد را در صلوات بر ایشان بگوید:

اللّٰهُمَّ یَا أَجْوَدَ مَنْ أَعْطیٰ، وَیَا خَیْرَ مَنْ سُئِلَ، وَیَا أَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِی الْأَوَّلِینَ، وَصَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِی الْآخِرِینَ، وَصَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِی الْمَلَاَ الْأَعْلیٰ، وَصَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِی الْمُرْسَلِینَ . اللّٰهُمَّ أَعْطِ مُحَمَّداً وَآلَهُ الْوَسِیلَةَ وَالْفَضِیلَةَ وَالشَّرَفَ وَالرِّفْعَةَ وَالدَّرَجَةَ الْكَبِیرَةَ . اللّٰهُمَّ إِنِّی آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَلَمْ أَرَهُ فَلا تَحْرِمْنِی فِی الْقِیامَةِ رُؤْیَتَهُ، وَارْزُقْنِی صُحْبَتَهُ، وَتَوَفَّنِی عَلَیٰ مِلَّتِهِ، وَاسْقِنِی مِنْ حَوْضِهِ مَشْرَباً رَوِیّاً سائِغاً هَنِیئاً لَاأَظْمَأُ بَعْدَهُ أَبَداً، إِنَّكَ عَلَیٰ كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ . اللّٰهُمَّ إِنِّی آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَلَمْ أَرَهُ فَعَرِّفْنِی فِی الْجِنانِ وَجْهَهُ . اللّٰهُمَّ بَلِّغْ مُحَمَّداً صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ مِنِّی تَحِیَّةً كَثِیرَةً وَسَلاماً.

هشتم:

دعای ام داود خوانده شود.

نهم:

این تسبیح را كه ثواب آن بسیار است گفته شود:

سُبْحانَ اللّهِ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ مَعَ كُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ، اللّهِ یَبْقی رَبُّنا ویَفْنی كُلُّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً یَفْضُلُ تَسْبیحَ، الْمُسَبِّحینَ فَضْلاً كَثیراً قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً یَفْضُلُ، تَسْبیحَ الْمُسَبِّحینَ فَضْلاً كَثیراً بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً، یَفْضُلُ تَسْبیحَ الْمُسَبِّحینَ فَضْلاً كَثیراً مَعَ كُلِّ اَحَدٍ وَ سُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً یَفْضُلُ تَسْبیحَ الْمُسَبِّحِینَ، فَضْلاً كَثیراً لِرَبِّنَا الْباقی وَیَفْنی كُلُّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً لا یُحْصی وَلا یُدْری وَلا یُنْسی وَلا یَبْلی وَلا یَفْنی وَلَیْسَ لَهُ مُنْتَهی وَسُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً یَدوُمُ بِدَوامِهِ وَیَبْقی بِبَقآئِهِ فی سِنِی الْعالَمینَ وَشُهوُرِ الدُّهوُرِ وَاَیّامِ الدُّنْیا وَساعاتِ اللَّیْلِ وَالنَّهارِ وَسُبْحانَ اللّهِ اَبَدَ الْاَبَدِ وَمَعَ الْاَبَدِ مِمّا لا یُحْصیهِ الْعَدَدُ وَلا یُفْنیهِ الْاَمَدُ وَلا یَقْطَعُهُ الْاَبَدُ و تَبارَكَ اللّهُ اَحْسَنُ الْخالِقینَ.

پس بگو: وَالْحَمْدُ لِلّهِ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ لِلّهِ بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ تا آخر دعا لكن بجای هر سُبْحانَ اللّهِ الْحَمْدُلِلّهِ بگو.

و چون به اَحْسَنُ الْخالِقینَ رسیدی بگو: لا اِلهَ اِلا اللّهُ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ تا به آخر بجای سُبْحانَ اللّهِ، لا اِلهَ اِلا اللّهُ می گویی.

و بعد از آن بگو: وَاللّهُ اَكْبَرُ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ تا به آخر كه بجای سُبْحانَ اللّهِ، اَللّهُ اَكْبَرُ می گویی.

دهم:

می‌خوانی دعای: اَللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّاءَ وَتَهَیَّاءَ را كه در اعمال شب جمعه است.

یازدهم:

پس بخوان در این روز با خشوع و رقت دعای حضرت علی بن الحسین صلوات الله و سلامه علیه كه در صحیفه كامله است و آن دعای چهل و هفتم است و مشتمل است بر جمیع مطالب دنیا و آخرت.

و از جمله دعاهای مشهور این روز دعای حضرت سید الشهدا علیه السلام است بشر و بشیر پسران غالب اسدی روایت كرده‌اند كه پسین روز عرفه در عرفات در خدمت آن حضرت بودیم پس از خیمه خود بیرون آمدند با گروهی از اهل بیت و فرزندان و شیعیان با نهایت تذلل و خشوع پس در جانب چپ كوه ایستادند و روی مبارك را بسوی كعبه گردانیدند و دست‌ها را برابر رو برداشتند مانند مسكینی كه طعام طلبد و این دعا را خواندند الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَیسَ لِقَضَائِهِ دَافِعٌ وَ لا لِعَطَائِهِ مَانِعٌ وَ لا كصُنْعِهِ صُنْعُ صَانِعٍ وَ هُوَ الْجَوَادُ الْوَاسِعُ فَطَرَ أَجْنَاسَ الْبَدَائِعِ وَ أَتْقَنَ بِحِكمَتِهِ الصَّنَائِعَ لا تَخْفَی عَلَیهِ الطَّلائِعُ وَ لا تَضِیعُ عِنْدَهُ الْوَدَائِع…

دوازدهم:

در آخر روز عرفه این دعا خوانده شود:

یا رَبِّ اِنَّ ذُنُوبی لا تَضُرُّكَ وَاِنَّ مَغْفِرَتَكَ لی لا تَنْقُصُكَ فَاَعْطِنی ما لا یَنْقُصُكَ وَاغْفِرْ لی ما لایَضُرُّكَ و ایضا بخوان: اَللّهُمَّ لا تَحْرِمْنی خَیْرَ ما، عِنْدَكَ لِشَرِّ ما عِنْدی فَاِنْ اَنْتَ لَمْ تَرْحَمْنی بِتَعَبی وَ نَصَبی فَلا تَحْرِمْنی اَجْرَ الْمُصابِ عَلی مُصیبَتِهِ.